De nieuwe werknemer is geen typische ICT’er
“Dat was een geweldige baan en ik kon me ook helemaal vinden in de doelstellingen van het Joegoslavië Tribunaal, maar er was helaas niet zoveel loopbaanperspectief: wat je deed dat bleef je doen. Het werd op den duur toch routine en toen vond ik het tijd om op te stappen. Ik had me voor het Joegoslavië Tribunaal onder andere beziggehouden met intranet en mijn zus tipte me om eens bij Pink Roccade – toen nog Pink Elephant – te gaan praten. Het bedrijf stond erom bekend dat ze juist veel mensen uit andere studierichtingen aannamen.” “Ik werd inderdaad aangenomen en het eerste wat ik ging doen was ‘leren met mijn voeten in de modder’: ik werd gedetacheerd op de controlekamer van ING Barings waar ik – ook in nachtdienst – naar een monitor mocht staren in afwachting van een alarm en in de serverruimte om de zoveel tijd moest checken of alles het nog deed. Ik heb in die tijd wel gedacht ‘wat doe ik hier?’, maar ik ben achteraf blij dat ik toch doorgezet heb. Ik kon snel doorgroeien en heb veel leuke projecten gedaan.” Advertentiebeheer Neervoort studeerde rechten in deeltijd, een studie die ze een jaar geleden ‘eindelijk’ afrondde. Naast die studie werkte ze. Begonnen als secretaresse bij VNU ontwikkelde ze zich gestaag in de richting van de informatisering. In de tijd dat VNU steeds meer bladen online ging zetten en de websites ook commercieel wilde exploiteren kreeg ze de uitdaging om het advertentiebeheersysteem te gaan beheren. “Ik ging dus steeds meer de kant van internet en automatisering uit en in 2000 maakte ik de overstap naar internetbedrijf Change the Script, een goed bedrijf met een prachtig klantenportfolio, dat helaas in de dotcom-crisis ten onder is gegaan.” De manier waarop Mangnus en Neervoort de overstap maakten naar de overheid, in casu het Bureau Informatisering Amsterdam (BIA) is heel vergelijkbaar. “Voor mij gold dat ik het een beetje had gehad met detachering: je blijft toch altijd een externe. Ik had ook eigenlijk niet zoveel zinnigs te vertellen over mijn werk als ik ’s avonds thuiskwam”, zegt Mangnus. “Bij mij was dat een beetje hetzelfde”, zegt Neervoort. “Ik was heel veel bezig met online marketingcommunicatie, reclame, maar ik vroeg me af ‘zitten mensen hier nou echt op te wachten?’. Het leuke van werken voor BIA is dat je ICT inzet om ingewikkelde beleidsterreinen te benaderen: het zijn soms echte hersenkrakers.” Duo Neervoort kwam in september vorig jaar bij BIA en Mangnus in april 2002. Samen zijn ze het Advies en Coördinatiepunt Informatiebeveiliging voor de Gemeente Amsterdam. Ze vormen een hecht duo, zo hecht dat ze door hun collega’s wel ‘Minette en Anouche’ worden genoemd. Neervoort begon met het uitwerken van een beleid en sinds Mangnus erbij is doen ze samen concrete projecten in de stad voor de ruim zestig organisaties waar ze voor werken. “Dat is zó leuk”, zegt Neervoort. “Amsterdam is een fantastische stad en ik vind het heerlijk om er zelf te werken. Ook mijn ervaringen zijn alleen maar positief: toen ik overstapte naar de overheid kreeg ik soms flauwe reacties, zo van ‘ja dat is ook een keuze’, maar ik voelde me vanaf de eerste week thuis en heb nooit meer omgekeken. Het imago van saai en suf klopt totaal niet: we moeten ook echt de concurrentie aangaan met externe bureaus, op kwaliteit en professionaliteit.” Voor beiden geldt dat de overstap naar de overheid een heel bewuste keuze was, op zoek naar zinvol werk. Mangnus: “Ik vind het leuk om lastige problemen op te lossen en die heb je hier. Bedrijven zijn vrij om hun eigen doelgroep te kiezen, maar de overheid moet uiteindelijk iedere burger bedienen. Dat maakt de hele ontwikkeling van de ‘overheid op internet’ heel interessant. Het is een hele spannende ontwikkeling waarin informatiebeveiliging een heel cruciale rol speelt.” Bovendien zijn de kansen voor vrouwen bij de overheid goed. “Binnen de bestuursdienst, waar wij ook onder vallen, zie je steeds meer vrouwen in topfuncties”, zegt Neervoort. “Voor mij zijn dat toch wel rolmodellen, je hoeft niet meer ‘one of the boys’ te zijn om de top te bereiken.” Allround Hoewel ze beiden gegrepen zijn door het onderwerp informatisering vinden ze zichzelf helemaal geen typische IT’ers. “De manier van werken die we hebben is juist ontstaan doordat we geen technische achtergrond hebben: we kunnen heel goed met technici praten, maar maken dan ook heel makkelijk de vertaalslag naar de organisatie”, zegt Mangnus. “Onze aanpak is heel allround en daar krijgen we hier ook alle ruimte voor. We kijken over schuttingen en geven ook veel aandacht aan de communicatie rond het project. Als we ergens komen praten over het onderwerp informatiebeveiliging zijn mensen soms blij verrast als wij binnen komen en geen mannen in grijze pakken. We kunnen hier gewoon onszelf zijn: mantelpakjes zijn nergens voor nodig. We passen er ook voor op om alleen maar te gaan zeuren over bedreigingen: we benadrukken juist de praktische oplossingen. Hoe kun je ICT inzetten op een veilige manier, om de overheidsdienstverlening gemakkelijker en efficiënter te maken?”