‘Met de handrem erop’

Ook de uurtarieven voor zzp’ers schommelen al een aantal jaren rond hetzelfde niveau.

Dat betekent dat de doorsnee-IT’er er qua koopkracht ook in 2018 nauwelijks op vooruit is gegaan. Uitzonderingen daargelaten: 4% van de deelnemers aan ons salarisonderzoek ontvangt een arbeidsmarkttoeslag, in de hoop hen binnen boord te kunnen halen en houden. Verder zijn er grote regionale verschillen in salarisniveau. Met name in de regio Groot-Amsterdam wordt er diep in de buidel getast om IT’ers te werven en aan boord te houden. Gemiddeld verdienen softwareontwikkelaars in de hoofdstad bijvoorbeeld 23% meer dan in de rest van Nederland.

Maar in het algemeen lijkt het erop dat werk- en opdrachtgevers geleerd hebben van de vorige crisis, toen het binnen de kortste keren ‘the sky is the limit’ was. Er wordt nog steeds met de handrem aangetrokken gereden. Hoe lang werkgevers daarmee wegkomen, is de vraag. Want de onvrede over de uitblijvende loonexplosie groeit. Ruim een derde van de IT’ers die deelnamen aan ons onderzoek denkt dat hij of zij minder dan marktconform verdient en slechts 10% denkt bovengemiddeld te verdienen. Dat kan per definitie niet kloppen. Maar het gevoel is er, dus de vraag is wanneer het jobhopseizoen echt losbarst en of IT’ers de branche of hun beroep de rug gaan toekeren.

Op dit moment staat meer dan driekwart van de IT-professionals open voor een nieuwe baan, als er een mooie kans voorbijkomt. En die kansen zijn er volop. Tel daarbij op dat IT’ers die (veel) van baan of werkgever veranderen relatief grote loonsprongen maken. Gemiddeld krijgen IT’ers er na een switch minimaal 10% loon bij. Dat betekent dat IT’ers die blijven plakken worden ‘afgestraft’ voor hun loyaliteit omdat zij het slechts met een paar procent extra moeten doen. Bovendien lijdt het tot scheve gezichten als nieuwkomers beter worden beloond. Werkgevers zullen dus door de veranderende tijden – ook voor hun eigen bestwil – hun beloningsbeleid kritisch tegen het licht moeten houden en upgraden.