CARRIERESPECIAL Een kantoordag in 2037
8.00 De eerste uren van de dag werkt Paul vanuit huis. Hij neemt plaats op de bank in de woonkamer, de oled-wand tegenover hem toont een glasheldere lijst berichten. Ze worden met spraakcommando’s geopend; typen hoeft niet meer, alle systemen werken met feilloze spraakherkenning. Dan verschijnen zijn teamgenoten een voor een in beeld. De verbinding is razendsnel: elke beweging en elk geluid wordt onmiddellijk weergegeven. Ze overleggen over de voortgang van het project. Alle voor hun overleg relevante informatie verschijnt op de wand: de meest actuele verkoopcijfers, beursanalyses en nieuwsberichten. Door de heldere verbinding voelt het alsof ze samen in één kamer zijn. Maar in feite zitten ze in Shanghai, Boston, Dubai en Parijs.10.00 Paul opent een document waaraan hij met een ander team werkt. Ze maken een offerte voor een grote klant in Korea. Paul heeft contact met zijn twee andere teamleden via het video- en chatkanaal, samen werken ze aan het document. De voertaal is Engels en omdat het om specifieke terminologie gaat, worden ze ondersteund door vertaalsoftware. Dezelfde software zal straks het definitieve document vertalen in het Koreaans, als extra service aan de klant. Ze missen één collega, maar zien dankzij de lokalisatiesoftware dat die nog bij een andere meeting zit. Ze beginnen vast zonder hem. Als Paul een bericht wil versturen, gaat een alarm af en schreeuwt zijn avatarmentor, een virtuele coach die hij zelf heeft samengesteld, dat dit taalgebruik de Koreanen zal irriteren. Paul glimlacht, hij wist dat hij dit zou krijgen toen hij ‘grof’ aanvinkte in het programma.12.00 Tijd om naar kantoor te gaan. Paul neemt de ultrasnelle ‘bus’ die met 250 kilometer per uur over een eigen weg raast. Hij luistert even mee met de muziek van het meisje naast hem. Het bevalt hem en hij kopieert het nummer naar zijn eigen mobiele systeem. Ondertussen ziet hij het landschap aan zich voorbijschieten: huizen in het groen, daartussen schittert water. Deze woonwijken zijn zo’n twintig jaar geleden aangelegd, toen men grootscheeps in het water ging bouwen. Hij denkt aan de stad waar hij opgroeide, maar waar hij nu niet meer kan wonen. De binnenstad is prachtig maar onbetaalbaar, daaromheen liggen verpauperde wijken. 12.20 Het kantorenpark ligt op een eigen eiland. Paul wordt bij binnenkomst begroet door Nini, de robotreceptioniste. “Goedemiddag Paul. Drukke ochtend gehad? Ze wachten al op je in het restaurant, vandaag staat er tilapia op het menu.” Paul groet terug en glimlacht, Nini heeft kennelijk ooit geregistreerd dat hij van tilapia houdt. Hij luncht met collega’s en zoekt daarna een werkplek in het immense kantoor. Hij zet de stoel in slaapstand en doet een powernap.14.00 Overleg met een klant op kantoor. Paul heeft de relevante informatie snel doorgenomen: alle eerdere contacten met de klant zelf en zijn bedrijf, met collega’s, zijn persoonlijke situatie. Ze blijken een hobby te delen: kajakken. Ze praten erover in de lift naar de vergaderzaal. Tijdens het gesprek morst Paul koffie op zijn pak. Gelukkig is het pak geweven van vezels waar dankzij nanotechnologie geen vuil aan kan hechten. Paul veegt de koffiedruppels van de stof. ‘Het was een duur pak, maar het was het zeker waard’, denkt hij. 16.00 Na het overleg wil Paul opnieuw koffie halen, maar zijn gezondheidsprogramma waarschuwt dat het cafeïnegehalte in zijn bloed te hoog is. Enkele jaren geleden kon elke medewerker van het bedrijf een chip laten implanteren, die vitale lichaamsfuncties monitort. Zoals de werking van het hart en de stoffen in het bloed. Dat leek Paul wel wat en sindsdien volgt hij meestal netjes op wat het aan de chip gekoppelde gezondheidsprogramma (genaamd HEALTH) hem vertelt. Hij slaat de koffie over en kiest groene thee.17.00 In het kader van levenslang leren worden de prestaties van alle medewerkers geregistreerd en geanalyseerd door het leersysteem TALENT. Paul krijgt een seintje dat hij onlangs wat steken heeft laten vallen bij de interpretatie van financiële gegevens. TALENT biedt hem een simulatie aan, waarmee hij deze vaardigheden kan oppoetsen. Paul opent de simulatie en begint het spel, waarin hij leert om financiële gegevens sneller en beter te doorgronden.19.00 De werkdag zit erop, Paul gaat naar huis. Bij binnenkomst gaan de lichten aan en hoort hij de muziek die hij selecteerde voor de avond. Het lokalisatiesysteem heeft dan al doorgegeven dat hij eraan kwam, dus zijn maaltijd staat klaar in de stoomoven. Hij neemt de boodschappen en de die dag afgeleverde pakketjes uit de kluis naast zijn deur en gaat eten. Er wacht ook een bericht dat morgen een cv-monteur langskomt. Eindelijk, denkt Paul, want voor dat soort werk zijn nog maar moeilijk mensen te vinden. Hij negeert zijn gezondheidsprogramma en drinkt twee glazen wijn bij het eten.20.00 Hij zapt door een grote hoeveelheid films en nieuws, die op de muur worden geprojecteerd. HEALTH vertelt hem dat hij die dag onvoldoende lichaamsbeweging heeft gehad. Paul zucht. Buiten is het donker, in kajakken heeft hij geen zin. Dan maar op de trilplaat. Hij kijkt naar fragmenten van een documentaire over Uganda als opkomende economie terwijl de plaat alle spieren in zijn lijf bewerkt.22.00 Hij opent een privéverbinding via het video- en chatkanaal. Zijn werkgever zal de activiteiten op dit kanaal niet opslaan. Op de muur tegenover zijn bed verschijnt zijn vrouw, vanaf haar bed in een hotelkamer in Peking. Ze kijkt slaperig, haar nacht is net afgelopen. Ze dragen allebei een T-shirt met sensoren, waarmee ze elkaar op afstand kunnen masseren. Ze hebben het shirt nog maar net en worden een beetje lacherig van de mogelijkheden.23.30 Paul gaat slapen. Hij luistert naar een audioverhaal dat hij selecteerde uit de gigantische online bibliotheek. Het systeem leest het met zachte stem aan hem voor, terwijl hij langzaam wegdommelt.