Eénprocentsregeling moet horizon ICT verbreden
Na de internethype is er een omslag gekomen in het denken over ICT. Enerzijds is er kritiek op de bruikbaarheid, de toegankelijkheid en anderzijds wordt steeds vaker het rendement van ICT in twijfel getrokken. Regelmatig verschijnen er artikelen in vakbladen, maar ook in de landelijke dagbladen, waarin op soms scherpe wijze de waarde van ICT in twijfel wordt getrokken. Waar komt deze kritiek vandaan?
Het lijkt voor de hand liggend om haar toe te schrijven aan frustratie die is voortgekomen uit de deconfiture van de ‘nieuwe economie’. Maar er zit ook een element van fundamentele twijfel in de kritiek, een gevoel dat we misschien niet op de goede weg zijn. Zijn we niet te eenzijdig gericht op meetbare processen? Laten we ons niet te veel meeslepen door nieuwe technologische mogelijkheden? En is veel van die nieuwe technologie niet vaak oude wijn in nieuwe zakken?