I-mode: prijzig speeltje uit het verre oosten

Vrijwel iedereen denkt dat dit het resultaat is van de investeringen waarvoor KPN zich zover in de schulden heeft gestoken. Maar i-mode gebruikt nog geen UMTS, de techniek waar het telecombedrijf de torenhoge licentieprijzen voor betaalde. Nee, i-mode gebruikt voorlopig nog als drager GPRS – een voorloper van UMTS – en bereikt dan ook nog niet die beloofde snelheden van 2 Mbps. Op de vraag ‘Kan ik hier nu ook videoclips op zien?’ volgt dan ook steevast ‘Nee’. Maar GPRS en dus i-mode is beduidend sneller dan het oude data-over-GSM-spraak dat de WAP-diensten tot een fiasco maakte. Wel handig In vrijwel alle gevallen volgt onmiddellijk de vraag: ‘Maar wat doe je er nou mee?’ Nou ja, de file- informatie die de ANWB grafisch op het scherm brengt, is wel erg handig. Zeker als je de pagina met de meest gebruikte routes onder het favorieten-menu zet, verschijnt in een plezierig snel tempo een overzicht van de verkeersproblemen. Hoewel het met het kleine scherm wat puzzelen is in welke richting de file staat, werkt de dienstverlening een stuk makkelijker dan de lijsten die de vergelijkbare WAP-dienst ophoestte. Ook het weerbericht van Meteoconsult heeft aantrekkingskracht. Met een paar keer een toetsje indrukken verschijnt een kaartje van de gekozen regio met zonnetjes of met wolkjes en regen. Daarna kunnen met een klik de weersymbooltjes vervangen worden door een aanduiding van temperatuur of de wind. Maar om nou te zeggen dat dit essentiële informatie is... Zinvollere informatie biedt de i- modesite van 9292OV Reisinfo. Na een paar keer klikken en wat gegevens invoeren staat binnen twee minuten een kant en klaar reisschema van deur tot deur op het scherm, compleet met verwachte aankomsttijd. Ternauwernood Het toestel biedt om de tijd te doden verschillende nieuwsdiensten en spelletjes. Bij het bekijken van de nieuwsdiensten wreekt zich het formaat van het schermpje. Twee berichtenkoppen passen er ternauwernood op. De lijst met een, tamelijk willekeurige, selectie uit het ANP-nieuws doorlopen kost heel wat klikken op de navigatieknoppen van het toestel. De dagbladen Volkskrant en Telegraaf brengen ook hun belangrijkste nieuws via i-mode naar de gebruiker. Ook hier geldt dat het selecteren van de aardigste berichten heel wat heen en weer klikken vergt en dat het lezen van een compleet bericht op het kleine scherm, doorzettingskracht vereist. Maar als je onderweg in de bus het laatste nieuws over bijvoorbeeld het vallen van het kabinet wil volgen, biedt de dienstverlening uitkomst. Een radiootje met oortelefoon levert echter waarschijnlijk meer informatie op, zit comfortabeler en brengt zeker minder kosten met zich mee. Verslavend De i-mode-telefoon heeft opvallend weinig ‘ingebakken’ spelletjes, maar des te meer online-vertier. Daar gaat het natuurlijk om met i-mode. Ronduit verslavend werkt Tien voor Taal op de telefoon, een aanpassing van het bekende tv-spelletje dat de kennis van spelling en grammatica test en verbetert. Na vijf, tien of twintig vragen, al naar gelang de abonnee wenst, komt het genadeloze oordeel waarbij de ambitie ‘dat kan ik beter’ zich snel opdringt. Zeker als het systeem ook nog een ranglijst bijhoudt waarmee de eigen prestaties met die van anderen gemeten kunnen worden. Het toestel biedt ook de mogelijkheid op elk willekeurig moment mail te ontvangen. Het lampje op de telefoon begint dan vrolijk te knipperen in een van de zeven, vooraf ingestelde kleuren. Voor het opstellen van e-mailberichten brengt het toestel echter geen verbetering ten opzichte van SMS. Nog steeds doet de duim al na twee berichten pijn van de onnatuurlijke bewegingen. Sommige mensen laten zich daar echter niet door weerhouden, zo blijkt uit het enorme succes van SMS. De mogelijkheid onderweg een berichtje direct naar een computer te kunnen sturen, blijkt in praktijk overigens wel erg handig. Het e-mailadres van de geteste telefoon was al door KPN ingesteld en kon een maand lang, dus gedurende de evaluatieperiode, niet worden gewijzigd. De enige mogelijkheid was daarom berichten van een standaard e-mailaccount te herrouteren naar het i-mailaccount. Het blijkt echter niet verstandig alle mail naar het toestel te laten zenden, want voor het ontvangen van elk mailtje moet de abonnee 3 eurocent afdragen aan KPN. Met een actief mailaccount kan de teller flink oplopen, zeker als professionele spammers die weten te vinden. Toch zal voor hen die teller een intrinsieke reden zijn om het rustig aan te doen. Immers, er bestaat geen betere manier om je potentiële afnemers af te schrikken dan hen op kosten te jagen voor reclame die ze niet hebben gevraagd. KPN belooft overigens ook maatregelen te nemen tegen deze georganiseerde veelmailers. Het telecombedrijf heeft echter geen antwoord op persoonlijke pesterijen. Hoevelen zullen niet al gniffelen bij de gedachte een encyclopedie in platte tekst te mailen aan iemand die ze niet zo graag mogen. Mailen naar een mobiele telefoon kan leuk zijn, maar dan moet de ontvanger toch liefst wat meer controle krijgen over het verkeer waar hij voor moet betalen. Al die diensten zorgen er voor dat de mobiele telefoon opeens van functie verandert. In plaats van (korte) telefoongesprekken te voeren, zit de i-modeabonnee vaak gedurende langere tijd te kijken naar een verlicht scherm. Dat kost veel energie. Ofschoon de toestellen die Japan op de markt zijn vaak dagenlang niet aan het stopcontact hoeven, is de leverancier van het enige i-modetoestel dat nu te koop is (NEC) er niet in geslaagd die prestatie te evenaren. Zonder het apparaat overdreven veel te gebruiken, haakt de batterij al binnen een dag af. Hamvraag Hoe leuk het testen ook is, de hamvraag blijft hoeveel mensen uiteindelijk willen betalen voor het speeltje. Gedurende de introductie bieden veel informatie- en vermaakleveranciers hun diensten gratis aan. Na enkele weken of maanden moet echter voor vrijwel elke dienst tussen de 50 eurocent en 2 euro per maand worden betaald. Maar elke i-mode-pageview kost nog eens zo’n 5 eurocent aan dataverkeer. Even voor het wegrijden de koppen van de krant scannen moet wel concurreren tegen de radio aanzetten of de Metro of de Spits uit een bakje vissen. Eigenlijk alleen de fervente SMS-er heeft de keus snel gemaakt. Voor de prijs van een SMS-je, zend je gemakkelijk vier tot zeven e-mailberichten.