Spraakherkenning moet het hebben van voorspellingen
De laatste jaren zijn er verschillende publicaties geweest die de zegeningen van spraakherkenning propageren. Hoe geweldig zou het niet zijn wanneer mensen gewoon tegen apparaten zouden kunnen praten. Niks geen muis, toetsenbord of speciale knoppen, maar gewoon zeggen wat je wilt. Steeds werd gezegd dat de resultaten van de automatische spraakherkenning goed genoeg zijn en keer op keer bleek dat, behalve bij enkele speciale applicaties, ‘het nog niet wilde lukken’.
Blijkbaar kwam de perceptie van de experts (het werkt!) niet overeen met die van de ‘naïeve’ gebruikers (hij verstaat me niet!). Meestal hadden beiden gelijk: zolang de spreker zich maar aanpast aan hetgeen de ontwerper heeft bedacht, is spraakherkenning meer dan bruikbaar. Wanneer de spreker echter geen idee heeft van hetgeen er gezegd kan worden en maar gewoon begint te praten, gaat de herkenning goed mis.