SDSL opent markt vaste verbindingen voor MKB

SDSL behoort tot de familie van de Digital Subscriber Line-technologiën, waar ook de klassieke huurlijn (HDSL) en asymmetrische DSL (ADSL) toe behoren. De techniek die alle Nederlandse aanbieders gebruiken heet formeel G-HSDSL, de nieuwste standaard die onlangs door de International Telecommunication Union (ITU) werd vastgesteld. Voor het gemak spreekt iedereen echter over SDSL, de naam van de veel minder gestandaardiseerde techniek die al enkele jaren in de Verenigde Staten wordt toegepast. SDSL verschilt op een belangrijk punt van ADSL doordat zowel naar de abonnee toe als in het retourkanaal dezelfde capaciteit beschikbaar is. Ten opzichte van een traditionele huurlijn is dat niets nieuws. Maar de tarieven van een SDSL-verbinding zijn weer veel lager dan die van een traditionele huurlijn. De Europese grootgebruikersvereniging Intug becijferde onlangs dat de prijs van een gemiddelde huurlijn in Europa zo’n 3500 euro per maand kost. Het tarief van een 2 Mb SDSL-lijn met Internet toegang inclusief 25 MB-dataopslag ligt meer in de orde van 900 euro per maand Forsman: “SDSL is een zeer interessant voor de nieuwe generatie telecombedrijven (CLEC’s).De techniek is uitermate geschikt voor de kleinzakelijke markt en voor grote bedrijven die kleinere kantoren willen koppelen aan het lokale netwerk in het hoofdkantoor.” Het symmetrische karakter van de verbinding maakte SDSL veel beter geschikt voor zakelijke toepassingen dan ADSL, het eerste produkt dat nieuwe telecombedrijven konden leveren als gevolg van de ontbundeling van de lokale infrastructuur. “De zakelijke markt heeft behoefte aan een veel groter scala aan diensten gekoppeld aan de verbindingstechniek dan de consument. Daardoor ligt de opbrengst per gebruiker voor SDSL veel hoger dan bij het consumentengeoriënteerde ADSL.” John Van der Meulen, directeur van de Stichting Telematica Gebruikers Nederland (STN) merkt een groeiende behoefte aan bandbreedte bij zijn leden. “Steeds meer middelgrote bedrijven willen vanuit het oogpunt van beheer, hun applicaties centraal beschikbaar stellen met Cytrix-achtige oplossingen. Wil je dat goed kunnen uitvoeren moeten ook de eventuele bijkantoren van het bedrijf daar gebruik van kunnen maken. Dan moeten zij wel over de benodigde bandbreedte kunnen beschikken.” Door het symmetrische karakter van S-DSL kan de verbinding gebruikt worden voor een combinatie van verschillende diensten. De meeste aanbieders maken pakketten van ISDN, IP-gebaseerde virtuele bedrijfsnetwerken en internettoegang. Zo heeft COLT Telecom bijvoorbeeld vier verschillende diensten: internettoegang, ISDN-2, vaste verbinding en IP-link, die al naar gelang de wensen van de afnemer gecombineerd kunnen worden. Albert Dijkstra, manager product marketing van COLT Telecom: “Een klant kan bijvoorbeeld acht ISDN-2 verbindingen krijgen, dus 16 spraakkanalen, en daarnaast 1 Mbps Internettoegang.” Met de IP-link krijgt een bedrijf de beschikking over een beheerde IP-verbinding, bijvoorbeeld om twee lokale netwerken met elkaar te verbinden waarbij de tijdkritische applicaties voorrang krijgen op de verbinding. Maar afnemers kunnen de lijncapaciteit ook ‘kaal’ huren om zelf in te richten met een communicatieprotocol. Forsman voorziet een enorme groei aan SDSL-verbindingen in de komende vijf jaar. “Het huidige aantal SDSL-verbindingen in Europa bedraagt nog geen 100 duizend. Maar met 5 miljoen MKB-ondernemingen die nu voor een groot deel zijn aangesloten op Internet via inbel-verbindingen, is het groeipotentieel enorm.” Volgens van Van der Meulen zijn de leden van STN niet zo geïnteresseerd in een SDSL-verbinding pur sang. “Zij hebben een behoefte aan datacommunicatie en hebben meestal geen tijd om uit te zoeken hoe dat probleem technisch het best kan worden opgelost. Eigenlijk zijn zij op zoek naar een aanbieder die zijn nek wil uitsteken met een contract waarin alle telecommunicatiebehoeften worden afgedekt. Zo’n aanbieder hoeft niet alles zelf te leveren, maar zou zich als hoofdaannemer moeten opwerpen. De ontbrekende diensten kunnen ze dan bij anderen inkopen. “Er zijn eigenlijk geen aanbieders die goed om kunnen gaan met die vraag. Drie jaar geleden constateerden wij dat de telecomsector gekenmerkt werd door onwetende gebruikers en arrogante aanbieders. Inmiddels moet je vaststellen dat de gebruikers zich aardig hebben ontwikkeld maar dat in de houding van de aanbieders weinig is veranderd.” De beschikbaarheid vormt ook een probleem. Van der Meulen: “Al die nieuwe telecomaanbieders zijn wel in de Randstad actief maar daarbuiten zijn breedbandverbindingen schaars.” De DSL-aanbieders bevestigen dat beeld. Novaxess levert nu bijvoorbeeld vanuit de 60 grootste van de in totaal 1400 centrales. “Met de huidige infrastructuur kan de Randstad en een aantal steden met een hoge bedrijvendichtheid zoals Groningen, Tilburg Eindhoven en Arnhem met DSL worden bediend”, zegt Novaxess algemeen directeur en oprichter Marc Destree. Hij onderhandelt nu met KPN over toegang tot nog eens 75 centrales maar verwacht niet dat die uitbreiding van zijn dekkingsgebied klaar is voor 2003. Vaste verbindingen voor het mkb Frank van der Heijden algemeen directeur BabyXL zegt nu met circa honderd centrales 25 procent van het bedrijfsleven te kunnen bereiken met SDSL. Hij verwacht in het tweede kwartaal van 2002 een dekking van 50 procent te halen. “Het ontbundelingsproces had een trage start vorig jaar. Maar nu zijn we op de goede weg. We liggen zelfs wat voor op ons schema doordat de oplevering van centrales sneller verloopt dan wij verwachtten.” Van der Heijde denkt dat een sanering in het aantal potentiële DSL-aanbieders daarbij heeft geholpen. In het begin waren er zo’n dertig ondernemingen met ambitieuze plannen. Inmiddels is het aantal partijen dat onderhandelt met KPN over ontbundeling gedaald tot een handvol. Van der Heijden streeft naar een uiteindelijke dekking van 90 procent. Van der Heijden maakt zich wel zorgen of de oplevering van centrales zo vlot blijft verlopen. De recent aangekondigde massaontslagen bij KPN treffen met name de technici in het vaste net. De snelheid waarmee de uitbreiding verloopt, hangt ook af van de ontwikkeling in het bedrijfsmodel, stelt Destree. “Als de kosten voor de aanpassingen in de centrales dalen, wordt het voor ons makkelijker ook naar gebieden te gaan waar de dichtheid aan bedrijven minder is.” Destree ziet Novaxess echter op korte termijn eerder uitbreiden naar de lucratieve lokaties in Duitsland en eventueel Frankrijk en Engeland. De discussie over het op grote schaal aanleggen van glasvezel in woonwijken en bedrijfsparken die nu wordt gevoerd, zien de DSL-aanbieders niet als bedreigend. Destree: “De kosten voor de aanleg van glas zijn toch nog erg hoog. Waar de discussie nu om draait zijn toch de eenvoudig aan te sluiten complexen zoals flatwoningen waarbij eigenlijk meer sprake is van fiber to the curb dan fiber to the home.” De komende tien jaar vindt nog geen glasvezelaanleg op grote schaal plaats, meent Destree. Daarnaast staat de ontwikkeling aan DSL niet stil. Op laboratoriumschaal is het al goed mogelijk met V-DSL transmissiesnelheden van 52 Megabit upstream en 6,3 downstream over een afstand van enkele honderden meters koperdraad te bereiken. Zeker in Nederland en Duitsland, waar de vaste netten weinig last hebben van ruis, blazen die ontwikkelingen nieuw leven in de oude infrastructuur. Van der Heijde van BabyXL: “Ik denk zelfs dat het succes van DSL er voor zorg dat de aanleg van glasvezel in de local loop wordt afgeremd.”