Het opvallendste nieuws volgens Fred Kappetijn

Toen ruim vijftig jaar geleden plastic aan zijn indrukwekkende opmars begon, was de veronderstelling dat binnen één of twee decennia bijna alles van plastic zou zijn. Ik herinner mij nog dat mijn vader, die niet vies was van een beetje innovatie, op een gegeven moment met een foeilelijk en oogverblindend blauw plastic overhemd rondliep. Binnen een mum van tijd liep hij in zijn noviteitje enorm te zweten en kwam er talkpoeder aan te pas om de irritante jeuk te verjagen. Met het plastic overhemd is het nooit wat geworden. Met kunststof wel.

Iets vergelijkbaars gebeurde bij de opkomst van het 2D-printen thuis. Iedereen zou zijn eigen huisdrukkerijtje krijgen. Dat is gebeurd, maar niemand voorzag dat mensen vanaf een elektronisch scherm zoals bij PC’s, eReaders, eBooks, iPhones en iPads zouden gaan lezen. Drukt u deze webpagina af?

Een interessante vraag is of iedereen straks zijn thuisfabriekje met de 3D-printer krijgt of er een fijnmazig netwerk van productie-eenheden zoals het buurtfabriekje met 3D-productiemachines, zal ontstaan. Ik denk beide met hun eigen specifieke relevante productiemogelijkheden en toepassingen. Wat mensen thuis met hun 3D-printer zullen fabrieken zal afhangen van de te behalen voordelen. Als er herkenbare toegevoegde waarde kan worden gecreëerd in termen van meer gewin, gemak en genot en er geen hoge technische en financiële drempels behoeven te worden genomen (mijn 3-G-formule), dan zullen er zeker slimme, nuttige en leuke toepassingen komen. Alledaagse gebruiksgoederen bijvoorbeeld. Geen huizen en plastic overhemden, denk ik.