Testen dreigt sluitpost IoT te worden
Testen voor IoT-toepassingen is complexer dan testen voor bedrijfstoepassingen of persoonlijke software. Om te beginnen is de hardware bij de meeste 'internetdingen' niet de door en door betrouwbare gegeven randvoorwaarde die ze bij normale IT-projecten wel is. Vaak is IoT-hardware maatwerk, waarbij is gewoekerd met geheugenruimte en stroomverbruik. Software-enigineers moeten bij het ontwikkelen van de embedded software voor deze 'dingen' opeens weer allerlei trucs uithalen om zuinig te zijn, waardoor de complexiteit en dus de kans op 'rare' fouten toeneemt.
Verder zijn internetdingen uit de aard der zaak nòg nadrukkelijker onderdeel van een netwerk waarin tal van andere internetdingen aanwezig zijn of kunnen worden toegevoegd. Dat leidt tot enorme aantallen van interactiemogelijkheden, waarvan de meeste niet gewenst zijn. Als het signaal 'deur open' bedoeld is voor de koelkast, moet de garagedeur wel dicht blijven.
Om al die specifiek IoT-gerelateerde foutmogelijkheden mee te nemen, is een aparte testaanpak nodig, zoals bijvoorbeeld het mede door Sogeti ontwikkelde IoTMap.