Overslaan en naar de inhoud gaan

Devnull

Waarschijnlijk hebt u er zelf ook weleens mee te maken gehad: het zwarte gat. Het zwarte gat is overal.
zwart gat / black hole
© Creative Commons BY-SA 2.5
Creative Commons BY-SA 2.5

Je vindt het bij zowel bedrijven als overheidsinstanties. Je belt met een vraag, spreekt een voicemail in en je hoort nooit wat terug. Of je stuurt een e-mailtje, krijgt de obligatoire, geautomatiseerde bevestigingsmail en daarna blijft het stil.

Wat mij nog wel het meest verbaast, is dat iedereen het zomaar accepteert. Ik vind het nogal onbeleefd. Per slot van rekening neem je niet voor je lol contact met iemand op.

Je mag blij zijn als er überhaupt geëscaleerd wordt

En als je dan het management informeert over de toch ietwat achterblijvende dienstverlening, wordt er vaak opvallend laconiek gereageerd. Je mag blij zijn als er überhaupt geëscaleerd wordt. En dat terwijl we toch met een serieus probleem van de bedrijfscultuur te maken hebben.

Want wie een zwart gat in zijn organisatie heeft, heeft echt een vet probleem. Het zorgt voor vertraging – want je kunt zelf ook niet verder. Het zorgt voor tijdverspilling – want rappelleren kost tijd.

En waar je vroeger nog boos bij iemand kon binnenlopen en 'm over zijn eigen bureau kon trekken, loop je je nu het ongans door het hele gebouw om te kijken achter welke flexplek hij zich nu weer verstopt heeft. Om er daarna achter te komen dat hij “thuis werkt”, maar wel “bereikbaar is”.

En mocht je de schuldige dan uiteindelijk aan de telefoon hebben, dan krijg je zelden een excuus. Erger nog, waarschijnlijk krijg je naar je hoofd geworpen dat je een enorme zeur bent en hoe je het in je hoofd haalt hem zo vaak lastig te vallen met die flauwekul – nota bene op zijn 'thuiswerkdag'.

Maar ondertussen ben jij de sigaar. Want waar jij mee bezig was, is nog steeds niet af. En het is jouw schuld. Had je maar vaker moeten rappelleren. Of gewoon even bij 'm langs moeten gaan.

Ik ben het zat

Weet je wat? Ik ben het zat. Die verwijten van jou gaan zo /dev/null in. Zo heet het zwarte gat van een Linuxmachine. Wat erin gaat, komt er nooit meer uit. Opgeruimd staat netjes. Ik denk dat ik morgen maar eens thuis ga werken.

Magazine AG Connect

Dit artikel is ook gepubliceerd in het magazine van AG Connect (juni-julinummer 2019). Wil je alle artikelen uit dit nummer lezen, klik dan hier voor de inhoudsopgave.

Gerelateerde artikelen
Gerelateerde artikelen

Reacties

Om een reactie achter te laten is een account vereist.

Inloggen Word abonnee

Bevestig jouw e-mailadres

We hebben de bevestigingsmail naar %email% gestuurd.

Geen bevestigingsmail ontvangen? Controleer je spam folder. Niet in de spam, klik dan hier om een account aan te maken.

Er is iets mis gegaan

Helaas konden we op dit moment geen account voor je aanmaken. Probeer het later nog eens.

Maak een gratis account aan en geniet van alle voordelen:

Heb je al een account? Log in

Maak een gratis account aan en geniet van alle voordelen:

Heb je al een account? Log in