Het opvallendste nieuws volgens Ronald Prins

Het hebben van zo’n unit is essentieel voor de nationale veiligheid van Nederland. Dankzij de onthullingen van Edward Snowden over de activiteiten van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA en Engelse afluisterdienst GCHQ weten we wat de (offensieve) waarde daarvan kan zijn. Maar behalve het inzetten voor onze eigen inlichtingenoperaties is de verdedigende component van zo’n cyberunit nog veel relevanter. Afgelopen week publiceerde der Spiegel een aantal sheets waaruit blijkt de Engelse dienst GCHQ heeft ingebroken in het netwerk van de nationale telecomprovider van België. Van je vrienden moet je het maar hebben...

Behalve het VK en de VS weten we ook dat Russen en Chinezen hun spionage-operaties graag digitaal doen. Daarbij beperken ze hun aanvallen niet tot overheidsdoelen zoals ministeries, maar ontdekken we steeds meer spionage-activiteiten in de private sector. Daarbij wordt dus niet geschroomd om bij een telco in te breken om uiteindelijk de smartphones van hun klanten af te kunnen luisteren. De digitale wereld is een paradijs voor spionnen. Je kan nu vanaf de andere kant van de wereld continu een microfoon openzetten in een kamer van een minister. Om dezelfde informatie te verkrijgen had je tien jaar geleden nog een informant nodig, die dan waarschijnlijk slechts delen van informatie kon overhandigen aan zijn handler.

Het maakt mij angstig. Zelfs met alle kennis die ik heb, weet ik niet zeker of iemand op dit moment meeleest op de laptop waarop ik dit typ. Ons luchtruim wordt 24x7 bewaakt met radarsystemen om vijandige vliegtuigen tijdig te detecteren. Hopelijk gaat deze Cyber Unit op dezelfde wijze onze cyberspace bewaken. Vroeger had ik een sticker met de tekst: “Liever een raket in de tuin dan een Rus in de keuken”. Ik hoop dat er snel een komt met de tekst: “Liever de AIVD op mijn netwerk dan een Rus in mijn laptop”.