Wat kan de NSA eigenlijk niet?

Als er één ding duidelijk wordt uit de stroom berichten die op basis van de door Edward Snowden gelekte documenten door The Guardian en The New York Times worden geschreven is het dit: niets is veilig. Kwetsbaarheden in VPN's, HTTPS en smartphones zijn bekend en worden uiteraard geëxploiteerd. Geolocatiedata van iPhones werden regelmatig gebruikt, tot Apple daar in 2011 een stokje voor stak. Volledige harde schijven kunnen worden gedecodeerd door de RAM van hun machine te superkoelen. Ook SSL/TLS is in principe niet veilig, als de enorme rekenkracht waarover de NSA verondersteld wordt te beschikken erop wordt losgelaten. En dan zijn er nog de simpeler methoden: meelezen vóór versleuteling heeft plaatsgevonden, backdoors in encryptiesoftware plaatsen, providers om keys vragen of die van bedrijfscomputers stelen.

Wie iets te verbergen heeft of op zijn privacy staat moet tegenwoordig dus nog beter op zijn tellen passen. Een lichtpuntje: waar 1024-bits RSA per volgend jaar niet meer wordt gebruikt door de regering van de VS, is 2048-bits encryptie nog goedgekeurd tot 2030. Een simpele upgrade zal het de meelezers waarschijnlijk alweer een stuk moeilijker maken.