Liever inleveren op mobiliteit dan op salaris

Omdat personeel het belangrijkste kapitaal van een organisatie is, is het van belang dat de motivatie van de medewerkers niet onder de bezuinigingen lijdt. “Werkgevers zullen daarom te allen tijde moeten afwegen of de opbrengsten van de besparingen opwegen tegen het verlies aan goodwill bij de werknemers”, aldus de onderzoekers.

Besparingen op mobiliteit en huisvesting het minst erg

De meest geaccepteerde bezuiniging ligt op het vlak van mobiliteit (43 procent), bijvoorbeeld in de vorm van een versobering van de lease-autoregeling of een verlaging van de kilometervergoeding voor dienstreizen. Ook langer doorleasen en kiezen voor goedkopere, milieuvriendelijkere lease-auto’s behoren tot de mogelijkheden. Besparingen op huisvestingskosten wordt door 40 procent van de respondenten gezien als iets waarvoor medewerkers begrip kunnen opbrengen. Werknemers zouden bijvoorbeeld, wanneer hun functie dit toelaat, mobiel kunnen gaan werken. Ook het creëren van flexplekken kan een organisatie een besparing in de huisvestings- en reiskosten opleveren. Een andere 'populaire' maatregel is volgens werkgevers bezuinigen op de overwerkvergoeding (38 procent). Dit kan bijvoorbeeld door alle overwerkuren niet in geld maar in vrije uren uit te keren.

Salaris en pensioen inleveren het minst acceptabel

De bezuinigingen die volgens werkgevers de meeste weerstand oproepen bij medewerkers, en die het minst makkelijk zijn te realiseren, zijn besparingen op pensioen en salaris. Voor deze maatregelen heeft de werkgever vaak ook instemming van vakbonden of ondernemingsraden nodig. Een wijziging op de arbeidsvoorwaarden kan niet zomaar worden doorgevoerd in de arbeidsovereenkomst, tenzij een werkgever al in het contract heeft laten opnemen dit eenzijdig te mogen doen: dit heet een wijzigingsbeding. De werknemer is alleen verplicht zo'n wijziging te accepteren als het gaat om 'een redelijk voorstel van de werkgever bij gewijzigde (financiële) bedrijfsomstandigheden'.