Spelen om te blijven spelen

Maar bij een oneindig spel kunnen de regels veranderen en kunnen er op elk moment nieuwe spelers bij komen. Het belangrijkste is dat het doel is om te blijven spelen.

Sporten zijn typisch voorbeelden van eindige spellen. Bij voetbal, tennis en turnen zijn de regels duidelijk en is van tevoren bekend wie de spelers zijn. Iedereen weet wanneer het spel is afgelopen en aan het eind zijn er winnaars en verliezers.

Ook het doen van een pitch voor een nieuwe klant is een eindig spel. Uiteindelijk neemt de klant een beslissing en krijg je de opdracht, of niet.

Ik heb altijd een intrinsieke aversie tegen eindige spellen gehad, omdat het voor mij voelt als een soort conflict. Ik ben competitief genoeg om niet te willen verliezen, maar ik wil ook iemand anders het vervelende gevoel van verliezen niet aandoen. Neem van mij aan, deze interne dialoog is geen goede basis om een succesvolle tennisser te zijn en verklaart wellicht waarom ik hardlopen zo fijn vind.

Gelukkig is een carrière – net als het leven - juist een oneindig spel. Er zijn geen exacte regels voor wat een carrière succesvol maakt en je kunt een carrière niet winnen.

Ik vind dit een mooie manier om ernaar te kijken. Niet alleen wil ik dat mijn carrière nog zeker twintig jaar duurt, ik wil ook nog dat het al die tijd leuk blijft.

Natuurlijk verdienen de volle inbox en de crisis van vandaag aandacht, maar in de context van twintig jaar is het gemakkelijker om het belang te relativeren. Dat is nodig om wat tijd en aandacht vrij te maken om te bedenken wat je werk op de langere termijn interessant houdt. Zijn het de relaties met collega's, de reizen die je maakt? Of is er misschien een specifiek probleem in je bedrijf, of zelfs in de wereld dat je wilt oplossen?

Voor mij zijn er twee dingen die ervoor zorgen dat ik gemotiveerd en betrokken blijf. Ik wil graag complexe problemen oplossen en altijd blijven leren.

Weet jij wat jou drijft?