Zeldzame ICT’ers

Leeftijd: 29 Opleiding: Industrieel Ontwerpen aan de TU Delft. Is nu: Consultant quality management bij Getronics. Sinds oktober vorig jaar gedetacheerd bij uitgeverij Ten Hagen en Stam als technisch projectleider Internet. Hoe: Via via. “Mijn loopbaan is tot nu toe gevormd door netwerken.” Vorige klussen bij Getronics: In februari 2001 begonnen als tester van geldautomaten bij Fortis. “Daar heb ik inzicht gekregen in het testen: ik heb wel zes weken lang staan pinnen”, lacht zij. Daarna projectmanager bij het Internet Center van Wolters Kluwer Nederland. Eerste baan: Verkoper/productmanager bij Artefact Network Support in Delft. Verdere functies: Productmanager bij AND International Publishers. “Daar heb ik veel geleerd op technologiegebied, doordat ik veel moest samenwerken met ontwikkelaars. Maar op een gegeven moment kwam ik daar niet verder, ik liep tegen de beperkingen van de organisatie aan en kreeg, omdat ik daar niet goed op mijn plaats zat en mijzelf constant wilde bewijzen RSI. Ik merkte dat mijn Getronics-collega’s wel doorgroeimogelijkheden hadden en goed werden begeleid. Dus was de overstap snel gemaakt.” ICT-wereld: “Bevalt uitstekend. Het is een leuke, creatieve, jonge branche, die nu de slag naar efficiency aan het maken is. Steeds meer ICT’ers realiseren zich dat het niet alleen draait om de techniek, maar dat het uiteindelijk gaat om de oplossing voor een bepaald businessprobleem, met behulp van die techniek.” Haar werk heeft echter ook minder leuke kanten: “Soms is het wel eens vervelend dat veel opdrachtgevers kwaliteit eerst moeten zien om het te geloven. Er is dan veel overtuigingskracht nodig om de manier waarop wij werken geaccepteerd te krijgen.” Salaris: Denkt niet dat vrouwen in de ICT structureel minder betaald krijgen dan mannen. “Het hangt af van je onderhandelingscapaciteiten. Doorgaans zijn vrouwen daar wat zwakker in dan mannen, maar er zijn ook mannen die daar minder goed in zijn.” Een bedreiging? “Dat hoor ik wel eens van mannelijke collega’s, ja. Ik probeer dat gevoel altijd zo snel mogelijk uit de wereld te helpen. Als ik een opdracht uitdeel, doe ik dat uit hoofde van mijn functie en niet omdat ik het leuk vind mannen dingen voor mij te laten doen.” Naam: Nataly Plata Villareal Leeftijd: 24 Opleiding: System Engineering Is nu: Software-ontwikkelaar bij de Factory Integration Group van ASML in Veldhoven. Hoe: Kwam anderhalf jaren geleden over uit Colombia voor een stage van een jaar voor haar universitaire studie. Haar stagebedrijf, een IT-bedrijfje in Rotterdam, ging een maand na haar aankomst failliet. Daarna kon zij haar stage voortzetten bij Norma Tools in Enschede, waar zij het beveiligingsgedeelte voor haar rekening nam van een ERP-systeem. Het beviel haar zo goed in Nederland dat ze wilde blijven. In juli 2001 trad ze in dienst bij ASML. “Maar ik kon pas in oktober aan de slag, omdat de werk- en verblijfsvergunningsprocedure meer tijd in beslag nam dan verwacht.” Toekomst: “Ik heb een werk- en verblijfsvergunning voor drie jaar, waarvan er inmiddels bijna een jaar opzit. Ik ben nu Nederlands aan het leren, want ik ben van plan om hier voorlopig te blijven. Wel wil ik af en toe met vakantie naar Colombia, want ik mis mijn familie en vrienden enorm.” Pluspunten: “Het valt me op dat iedereen bij ASML informatie en kennis met elkaar uitwisselt. Iedereen helpt elkaar. Dat schept een prettige werkomgeving.” ICT-vrouwen: “In Colombia is er veel interesse onder vrouwen voor ICT. Op de universiteit is de verhouding man-vrouw fifty-fifty. Dat is hier helaas wel anders. Ik denk dat ik juist meer aandacht krijg op het werk omdat ik een van de weinige vrouwen ben.” Bewijzen: “Ik moet denk ik wel harder werken om me te bewijzen dan anderen. Maar dat komt niet zozeer doordat ik een vrouw ben. Dat heeft meer te maken met het feit dat ik Colombiaanse ben. Mensen weten vaak niet hoe ze mijn opleiding en vaardigheden moeten inschatten, omdat ze weinig tot niets weten van het ICT-niveau in Colombia. Maar ik moet zeggen dat ik mijzelf hier nog nooit betrapt heb op een kennisachterstand”, zegt zij trots. Naam: Simone ten Hag Leeftijd: 26 Opleiding: Hogere Europese Beroepen Opleiding in Den Haag, afstudeerrichting communicatiemanagement. Doet nu: Operational Manager Dutchtone-account bij Nortel Networks in Hoofddorp. 1e baan: “Ik heb stage gelopen bij de Prefecture du Doubs, de la région Franche-Comté, en heb daarna geprobeerd om een baan te vinden in Frankrijk. Toen dat niet lukte, besloot ik dat ik in Nederland bij een Frans bedrijf wilde werken. Ik kwam via het uitzendbureau terecht bij een Franse site-constructeur voor Dutchtone in Scheveningen, waar ik de rechterhand werd van de Franse directeur. Ik heb daar enorm veel geleerd. Het was een hectische tijd in de telecommarkt: in korte tijd werden er drie netwerken uit de grond gestampt: Telfort, Dutchtone en Ben. Ik ben in oktober 1999 overgestapt naar Nortel Networks, omdat ik wilde werken voor een grote, internationale leverancier van bedrijfscommunicatiesystemen en draadloze en optische netwerken. Ik ben daar begonnen als logistiek medewerker, ook voor het Dutchtone-project – de GSM-wereld is gigantisch klein.” Toekomst: “Ik ben in eerste instantie toevallig in de ICT-sector terecht gekomen, maar het is een bewuste keuze geweest om erin door te gaan. Het is een uitdaging om, terwijl de hele telecomsector in elkaar stort er toch iets van te maken met zijn allen. En de grootste uitdaging in de wireless-sectie moet nog komen: UMTS. Dat wil ik zeker meemaken! Uiteindelijk wil ik graag naar het buitenland, liefst naar Frankrijk. Dat zit nou eenmaal in mijn hoofd en dat krijg ik er niet meer uit.” Minder serieus genomen: “De constructie is een echte mannenwereld. Als vrouw moet ik constant bewijzen dat ik weet waar ik het over heb. Vaak word ik in het begin minder serieus genomen, maar als je jezelf eenmaal hebt bewezen, zit het goed.” Salaris: “Iedereen in de sector heeft momenteel te maken met loonbevriezing. Het is wachten op betere tijden. Maar ik merk wel dat vrouwen doorgaans minder goed betaald worden dan mannen in de ICT. Vrouwen zijn slechter in het onderhandelen, dat merk ik bij mijzelf ook.” Top: “Kan je alleen bereiken als je fulltime werkt en geen negen tot vijf-mentaliteit hebt. Dat is in het nadeel van vrouwen, omdat zorgtaken toch vaak op hun schouders rusten. Als vrouw de absolute top bereiken èn kinderen krijgen is ronduit onmogelijk in de ICT.” Namen: Zwanet en Hermien Roebersen Leeftijd: allebei 34 Opleiding: Bestuurskunde (Zwanet) en Bedrijfseconomie (Hermien). Zijn nu: Eigen baas. Op 1 januari 2000 richtten zij Twinforce op, een detacherings- en werving & selectiebureau voor IT- en Internet-personeel. Ook voeren ze kleine tot middelgrote internet-projecten uit. Waarom: “We wilden altijd al voor onszelf beginnen, maar eerst ervaring opdoen bij verschillende bedrijven leek ons verstandig.” Zwanet werkte onder meer bij Roccade en Interaccess. Hermien is begonnen in de bankwereld (Postbank en Interpay), maar stapte al snel over naar de Internet-branche (onder andere Planet Internet). Voordeel: “Een eigen bedrijf geeft vrijheid. Je kunt zelf bepalen hoe en op welke manier je zaken doet.” Groei: “Ook wij hebben te maken met de ICT-dip. We zijn minder hard gegroeid dan we wilden en moeten harder werken om hetzelfde te bereiken dan voorheen.” Inmiddels telt Twinforce vijftien man personeel. Leuk aan ICT: “Volop ontwikkeling, dynamisch, je bevindt je nog niet op een geplaveid pad. Het is een wezenlijk onderdeel van de samenleving en het blijft boeien. Wij zouden in geen andere branche meer willen werken.” Mannenwereld: “Zeg dat wel, zeker als je kijkt naar vrouwen met een eigen bedrijf in de ICT. Wij kennen ze zelf niet! Je moet je als vrouwelijke zelfstandige ondernemer wel extra bewijzen. Om te overleven moeten we af en toe onze ‘mannelijke eigenschappen’ aanscherpen. Maar als vrouwen zich hard opstellen wordt daar vaak negatief op gereageerd, terwijl dat bij mannen als professioneel wordt beschouwd. En hoe je het ook wendt of keert: we worden nooit ‘one of the guys’, het ‘old boys network’ is niet aan ons besteed. Vrouw zijn in de ICT heeft als voordeel dat je meestal ergens gemakkelijker binnenkomt, maar daarna moet je ook gewoon keihard je best doen om de business binnen te halen.” Salaris: “Bij ons is er absoluut geen verschil tussen beloning van mannen en vrouwen. Over het algemeen is dat wel het geval in de sector, ten nadele van vrouwen. Vrouwen stellen zich minder hard op aan de onderhandelingstafel, zij willen vaak niet het onderste uit de kan.” Mix: “Wij zijn voor een gezonde mix van mannen en vrouwen in de sector. Het is niet realistisch maar wij hopen in de toekomst op een fifty-fifty-situatie. Mannen en vrouwen hebben elk hun unieke eigenschappen die het beste tot hun recht komen in een gemengde werkomgeving.” Naam: Marleen Schipperheijn Leeftijd: 22 Opleiding: Hogere Informatica aan de Hogeschool Arnhem & Nijmegen, afstudeerrichting integraal ontwerpen. Afgestudeerd in augustus 2001. “Ik was dat jaar het enige meisje dat afstudeerde in Hogere Informatica.” Buitenland: Studeerde af inBolivia op invoering van ICT in het onderwijs. “In Bolivia zijn veel meer meisjes geïnteresseerd in IT en dat zie je ook terug in het aandeel vrouwelijke IT-studenten. Ik weet niet hoe het komt dat de interesse voorICT in Nederland onder meisjes zo laag is. Het lijkt wel of ze bang zijn voor techniek.” Doet nu: Sinds oktober 2001 medewerker SAP-beheer bij een ICT-bedrijf in Rosmalen. Wordt opgeleid tot SAP-consultant. De enige: “Er werken voor de rest alleen maar mannen op de afdeling. In het begin reageerden ze heel terughoudend.Ze dachten dat ze geen scheten en boeren meer konden laten en hielden zich in wat betreft grove scheldwoorden. Nu is dat wel anders, haha. Ik ben gewoon ‘one of the guys’ geworden en ze doen weer ‘normaal’.” Aandacht: “Ik krijg soms wel meer aandacht omdat ik een vrouw ben.” Leuk: “Mijn werk is een grote puzzel. Ik zit heel de dag te zoeken naar oplossingen voor problemen, die altijd weer anders zijn. Het is een heel dynamische en afwisselende sector.” Minder leuk: “Dat vrouwen zich meer moeten bewijzen dan mannen in deze sector. Er wordt toch vaak gedacht ‘die redt het hier niet.’ Maar als je hebt bewezen dat je het kan, kiezen ze denk ik eerder voor mij dan voor een mannelijke collega. Ik denk dat dat komt omdat vrouwen anders in elkaar steken en dat hun unieke eigenschappen waardevol kunnen zijn in de ICT.” Meer vrouwen: “Graag! Ik wil ook wel eens over een kapsel of een nieuwe broek praten, al bedoel ik het minder ‘mutsig’ dan het klinkt. Ik moet wel zeggen dat ik prettiger met mannen werk, omdat hun manier van omgaan met elkaar op de werkvloer mij beter ligt.” Toekomst: “Ik zou ooit weer terug willen gaan naar een Spaanstalig land, maar dan wil ik wel in de ICT blijven werken.” Naam: Florinde Kowsoleea Leeftijd: 44 Opleiding: “Ik heb in het onderwijs gezeten, dus ik heb een pedagogische achtergrond. Op een gegeven moment heb ik mij laten omscholen in de ICT.” Waarom ICT: “Het is me eigenlijk overkomen. Ik deed een beroepskeuzetest en daar kwam uit dat ik uitblonk in analytisch denkvermogen en dat automatisering wel wat voor mij zou zijn.” Eerste IT-baan: Begonnen als programmeur bij het Gemeentelijk Rekencentrum (GRC) in Rotterdam. “Daarna ben ik lekker doorgestroomd: van ontwikkelaar tot analist tot het totaalpakket: analyseren, bouwen en implementeren van applicaties voor klanten.” Is nu: Clustermanager bij PinkRoccade Civility in Rotterdam, sinds 1 januari 1999. Leukst: “Constant met je hersenen bezig zijn. Logisch nadenken vind ik leuker dan heel de dag met je handjes bezig zijn.” Vrouw: “Jij denkt dat je met een vrouw spreekt? Ik ben een halve vent! Ik kom uit een gezin met vijf jongens. Ik was het enige meisje en ben dus snel gewend geraakt aan een heleboel knullen om me heen.” Belemmering: “Absoluut niet! Ik heb niet het idee dat ik harder heb moeten werken als mannelijke collega’s of dat ik mij constant moest bewijzen of zo. Bovendien vind ik mannen prettiger om mee te werken:mannen zijn ongecompliceerder en daar hou ik wel van.” Secretaresse: “Toen ik hier pas werkte als ontwikkelaar, werd er wel eens aan me gevraagd of ik een afspraak kon maken met het afdelingshoofd. Dan werd er zomaar aangenomen dat ik de secretaresse wel zou zijn, want ik was toch een vrouw? Maar dat zijn incidenten. Inmiddels is wel duidelijk wie ik ben en wat ik kan.” 30 Procent: “Het lijkt me spannend om in 2010 een aandeel van 30 procent vrouwen in de ICT te hebben, zoals het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wil. Van mij hoeft het trouwens niet perse: geeft mij maar kerels! Ik denk overigens niet dat die doelstelling gehaald wordt. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen: al op de middelbare scholen moeten ze meiden interesseren om een techniek-profiel te kiezen.”