In het ‘ten geleide’ van het herinneringenboek van Jan Baan staat deze verzuchting: ‘Volop entrepreneurial bouwen aan toekomstige opportunities: ik kan het niet laten.’ Tja, als je een man of the world bent, wat zonder meer heel challenging kan zijn, als dat je core business is tenminste, dan moeten gewone mensen daar toch wel enige understanding voor opbrengen. Zo easy is het nu toch ook weer niet om een man of importance te zijn. Luister maar: ‘Ik had charisma en overtuigingskracht.
Soms kon ik me dan ineens geïsoleerd voelen van mijn oude omgeving.’ En even verderop staat: ‘Voor een gezelschap van vooraanstaande zakenlieden in New York voelde ik ineens de behoefte om niet dikdoenerig hoog op te geven van de zakelijke successen van de company.’ Het staat er echt. Ook dit staat er entirely: ‘Ik heb nooit iemand persoonlijk aangeraden om aandelen Baan te kopen.’ Alsof je bedrijf naar de beurs brengen geen massieve uitnodiging is aan de millions om je stock te kopen. De grootste merit van dit boek is eigenlijk dat Baan painfully duidelijk maakt hoe onwaarschijnlijk verwaten self-importance kan zijn. Hij keept dat opgeblazen toontje overigens going in 235 pages. Voor gewone stervelingen such as us bleek dat in de praktijk helaas veels too much van het goede.
Lees dit PRO artikel gratis
Maak een gratis account aan en geniet van alle voordelen:
Toegang tot 3 PRO artikelen per maand
Inclusief CTO interviews, podcasts, digitale specials en whitepapers
Blijf up-to-date over de laatste ontwikkelingen in en rond tech
