Chipkaart voor 15000 verslaafden
Het systeem moet voorkomen dat verslaafden dubbele doses ontvangen, door zich uit te geven voor een ander of zich bij meerdere posten te melden. De chipkaart bevat een vingerafdruk als biometrische identificatie. De centrale verwijsindex van de LCMR is deels gebaseerd op Rinis, een al jaren effectief systeem in de sociale zekerheid. Het biometrische profiel wordt ook opgeslagen in de centrale verwijsindex. Alle informatie over de verslaafde blijft uitsluitend opgeslagen bij de bron, zoals huisarts, Consultatiebureau Alcohol & Drugs (CAD) of andere behandelaars. De chipkaart bevat uitsluitend een uniek patiëntnummer, op basis van het biometrische profiel. Alle elektronische communicatie tussen behandelaars wordt versleuteld. De aanpak moet ook de bestandsvervuiling bij GGD’s en CAD’s oplossen, die aanzienlijk zou zijn. Big Bang De landelijke uitrol kost anderhalf jaar, zegt Hubert Groen, LCMR-projectleider bij de Stichting Informatievoorziening Zorg. “Het wordt geen Big Bang, omdat je met biometrie zorgvuldig moet omgaan.” Kaartleesapparatuur met vingersensor wordt geplaatst op 275 locaties, in methadonbussen, GGD’s, niet mobiele verstrekposten, gevangenissen en apotheken. Ook deelnemende artsen en andere behandelaars krijgen een chipkaart met toegang tot de verwijsindex. Landelijk gaat het om zo’n vijftienduizend patiënten, die soms meermalen per dag methadon, palfium, morfine, heroïne of een ander vervangend middel krijgen. Jaarlijks zijn er miljoenen van zulke verstrekkingen voor probleemgebruikers, veelal via methadonbussen. Nederland telt tussen de 25 en 30 duizend drugsverslaafden. Via het systeem is ook de laatst behandelende instelling of arts bekend. “Dan kun je ook informatie zoals medische gegevens uitwisselen”, zegt Groen. “Het gaat om de totale behandeling, niet alleen om controle op verstrekkingen.” De afgelopen jaren is in Zwolle en Amsterdam geëxperimenteerd met intelligente chipkaarten. Gekozen is voor een vrij eenvoudige techniek. Twee jaar werd geëxperimenteerd met ‘dynamische handtekeningen’, waarbij penbeweging en uitgeoefende druk werden vergeleken. Ook zijn testen uitgevoerd met tweevingergeometrie, waarbij lengte, kromming, en kootjesverhouding van wijs- en middelvinger werden gescand. Ook is geëxperimenteerd met een chipkaart met daarop het tegoed aan vervangende middelen. “We hebben toch gekozen voor ‘proven technology’, zegt Groen. “De prijsstelling van deze apparaten is vriendelijker.” Op langere termijn wil men ook behandelende huisartsen online toegang geven tot het systeem. “In een latere fase”, aldus Groen. “De software van huisartsen is daartoe momenteel niet in staat.” Uiteindelijk streeft men naar een intranet-achtige oplossing, met hybride technologie, met onder andere point-to-point verbindingen voor CAD’s en koppeling met Justitie-Net, het netwerk van het ministerie van Justitie.