Commentaar: Ekoldermodel
De aanbieding van het Accenturerapport aan de hoogste ambtenaar van Economische Zaken werd opgeluisterd met de zoveelste discussie over het uitblijven van de met behulp van informatietechnologie goed presterende overheid. De oorzaken zijn inmiddels meer dan eens in kaart gebracht en komen er in de kern op neer dat er geen sturing is. Die regie zal er ook niet komen, omdat Nederland nog steeds geteisterd wordt door het poldermodel. Dat model houdt in dat iedere vermeende belanghebbende zijn zegje mag doen over hoe de kameel eruit moet komen te zien, waarna een gecastreerd, blind ezeltje dat ongeschikt is om in de karavaan mee te lopen het levenslicht ziet. Het poldermodel wordt tot overmaat van ramp wettelijk beschermd door het verschijnsel gedecentraliseerde eenheidsstaat, waardoor iedere ambtenaar met een ITbudget zijn eigen gang mag gaan, als hield de wereld op bij de deur van zijn kantoor. Autonomie heet dat in het jargon. In Nederland is niemand de baas. De premier is niet de baas van de ministers en hun departementen en de minister van Binnenlandse Zaken is niet de baas over provincies en gemeenten. De ICT, die de verkokerde departementen en de lokale archipel met elkaar zou kunnen verbinden en die nodig is om burgers en bedrijven kosten te besparen, is niemands kindje. Dat is wrang aan de vooravond van de grootste naoorlogse bezuinigingsoperatie. Dat het ook anders kan, en dat daar geen totalitair regime voor nodig is, bewijzen onze zuiderburen.