De noodzaak van een pak

Een pak, is dat nou nodig? Helemaal niet, volgens Zoomers. Hijzelf draagt vandaag een zwart pak van goede snit, met een zwarte polo eronder. De knoopjes tot boven toe dicht. Het enige versiersel is de zacht glimmende zilveren gesp van zijn broekriem. “Je moet dragen wat bij je past. Mensen kijken zoveel naar anderen, dat is helemaal niet goed! Als jij een pak koopt omdat anderen dat dragen, maar je voelt je er niet in op je gemak, dan staat het ook niet.” Verlengstuk Blijf bij jezelf, is het credo van Zoomers. Je kleding, dat is een verlengstuk van je persoonlijkheid. En zo moet je het ook gebruiken, vindt de mode-ondernemer. Moeten we dan maar op sollicitatiegesprek in die favoriete dikke trui? Je moet je wel een beetje aanpassen aan de bedrijfscultuur, zegt Zoomers, maar dat mes snijdt aan twee kanten. Want als het goed is, solliciteer je bij een bedrijf dat je aanspreekt en dat dus bij je past. Dan moet de kleding die je leuk vindt, ook passen bij dat bedrijf. Kleding, zo vindt Zoomers, moet je eigenlijk niet eens merken. Het moet zo goed bij je passen, dat je niet eens doorhebt dat je kleding aanhebt. “Let op de stoffen. Wil je een zachte stof, die prettig aanvoelt, of een stugge? Overdress jezelf niet, dat staat alleen maar vreemd. Tenzij het bij je past, natuurlijk. Pim Fortuyn was altijd tiptop gekleed, maar het pàste bij hem.” Met kleine details kun je veel bereiken, vindt Zoomers. Neem eens een strik in plaats van een stropdas. Of een colletje. “In hemelsnaam niet zo’n gestreept overhemd met wit boord en witte manchetten, met daarop ook nog eens een felgekleurde das.” Kleding moet bij je passen, is dus de boodschap van Zoomers. Student Van Gool heeft al een driedelig pak aangeschaft omdat hij bedrijvenbeurzen organiseert. Dat zal hij zeker aantrekken bij een sollicitatie. Het pak is zwart en hij heeft er een heel bijzondere stropdas bij. “Die lijkt groen, maar verschiet in de zon naar rood. Heel opvallend.” “En het past heel goed bij hem”, vult zijn vriendin aan. Op de beursvloer valt op dat de meeste bezoekers er keurig bijlopen. Hiske van den Broek studeert Bedrijfskunde in Rotterdam. Ze draagt een crèmekleurig, soepelvallend broekpak met een zwarte zijden top. “Ik ben hier namens mijn studentenvereniging, dus ik moest een pak aan. Anders had ik een nette broek aangetrokken, met een spijkerjasje.” Wat zou zij aantrekken voor een sollicitatie? “Dat hangt ervan af. Bij een bank of verzekeringsmaatschappij zal ik zeker een pak aantrekken. Met een broek of rok. Pumps? Nee, geen pumps. Wel schoenen die elegant staan onder het pak, maar dat kunnen ook laarzen zijn.” Thijs van Lierop, HEAO-student in Den Bosch, zoekt een internationale stage. “Als ik ga solliciteren, dan ga ik zeker een pak kopen”, zegt hij. Hij wijst op Piet Zoomers, die toevallig vlakbij staat. “Maar niet zo’n pak, hoor. Hoe hoger de pief, hoe strakker het pak, denk ik. En ik begin nog maar net. Bovendien past iets vlotters wel bij mij. Een vlotter pak.” Inhoud Hoe zit het met de ‘dresscode’ van de aanwezige bedrijven? “Bij ons maakt het niet uit wat iemand draagt, hoor”, zegt Hans Wildschut van het ICT-centrum van de Belastingdienst. Het gaat hem vooral om de inhoud van een sollicitant. En hoe zit het met de banken, moet je daar echt zo netjes gekleed gaan als de studenten denken? “De dresscode van deze bank? Nou, zo hè”, zegt een medewerker van de Investment Bank van de Rabobank. Hij draagt een donkerblauw pak, een blauwwit gestreept shirt en een stropdas met brede oranje en blauwe strepen. Piet Zoomers zou ervan gruwen. “Ik werk bij het aandelenhuis van de bank en bij ons is een pak een ‘must’. Je ziet in kleding wel verschillen tussen de afdelingen, hoor. Bij ICT zullen ze er niet zo bij lopen.” EDS heeft ook een dresscode, en die is héél netjes. Inclusief de uit de VS overgewaaide ‘casual Friday’. Sidney Visser van EDS: “Doordeweeks dragen we een pak. Broekpak of mantelpak, dat maakt voor vrouwen niet uit. En bijpassende schoenen. Maar dat geldt niet voor iedereen, hoor. Als je de hele dag computers aansluit en onder bureaus moet kruipen, kan je zo’n pak natuurlijk niet aan. En als je systeembeheerder bent en veel met printers en zo werkt, dan doe je geen stropdas om. Want die kan blijven steken.” En hoe casual is de vrijdag? “Geen spijkerbroeken en ook geen sneakers. Maar wel een nette katoenen broek, met een overhemd en trui.” Voor Ronald Janssen uit Arnhem, oversized kleding en een wenkbrauwpiercing, is het allemaal maar flauwekul. “Ik weiger een pak aan te trekken.” Hij is afgestudeerd aan de HTS en deed elektrotechniek. “Ze moeten mij aannemen op mijn kwaliteiten en niet op mijn uiterlijk. Bovendien: ik ben een techneut, ik zal achter de schermen werken. Dan hoef ik er niet representatief uit te zien.” Alhoewel hij wel wat concessies zal doen als hij gaat solliciteren. “Dan draag ik een nette spijkerbroek met een overhemd eroverheen. Gewoon goed verzorgd, zoals dat heet.”