Ingehaald

Zoals bij ons thuis. Onlangs hebben we twee nieuwe draadloze telefoons gekocht. Mijn vrouw heeft me een keer uitgelegd hoe je ermee moet doorverbinden, ik heb het zelf nog eens opgezocht in de handleiding, maar ik gebruik die functie zo weinig dat het me niet lukt als het nodig is. Dan sta ik toch weer beneden aan de trap keihard naar mijn dochter te roepen. Wanneer de techniek de mens definitief heeft ingehaald weet ik niet. Bij mij is dat ergens in de jaren tachtig gebeurd, met de komst van de videorecorder. Wat een prachtige uitvinding vond ik dat! Niet meer afhankelijk van de blubber uit Hilversum! Nooit meer die frustratie dat er ‘geen bal op tv’ was als ik eens een avondje wilde buizen. Voor het instellen van de video moest ik de hulp inroepen van een vriend die aan de TU Delft had gestudeerd. Samen zijn we uren bezig geweest om de handleiding te begrijpen, die klaarblijkelijk machinaal uit het Japans was vertaald. Vooral die zinnen die ergens middenin stopten (‘Heel belangrijk is verder dat u...’) zijn me nog lang bijgebleven. Uiteindelijk is het me bijna nooit gelukt om met die videorecorder iets op te nemen. Afspelen ging uitstekend, maar als ik er een band in stopte om een belangwekkende documentaire op te nemen die ik per se wilde zien, bleek er uiteindelijk toch weer alleen ruis op te staan. Of een halve quiz. Op een gegeven moment heb ik het gewoon opgegeven en dat is een goede beslissing geweest. De doodenkele keer dat ik iets wil opnemen bel ik een geduldige vriend die weet hoe bij mij de vlag erbij hangt. Hij is behoorlijk technisch en hij kan bijvoorbeeld ook met een boor omgaan, wat mij vervult met een mengeling van bewondering en afgunst. Maar toch zegt hij, als ik hem vraag iets voor mij op te nemen: ‘Ik doe mijn best maar ik kan niks beloven.’ Overigens is ook de televisie mij op een gegeven moment te ingewikkeld geworden. Zie al die netten maar eens netjes in de juiste volgorde te programmeren. Zonder twijfel zijn er afstandsbedieningen die dat bijna automatisch voor je doen, maar niet bij de drie televisies die wij in huis hebben. Bovendien hebben wij hier moeilijkheden met de kabel; het signaal is niet overal sterk genoeg, ondanks de signaalversterkers die ik me heb laten aansmeren. Hoe dan ook: jarenlang hebben wij op verschillende netten naar sneeuw zitten kijken, en op een gegeven moment, nadat mijn jongste zoontje met de knoppen van de afstandsbediening had zitten spelen, was Nederland 1 verdwenen van de televisie in de huiskamer. Wekenlange crisis in het gezin, want het was nu onmogelijk om tegelijkertijd naar het Journaal en naar een bepaalde soap te kijken. Uiteindelijk heb ik dus ook iemand laten komen om de diverse tv’s opnieuw in te stellen. Nu doen ze het weer, voor zolang als het duurt. Reacties en aanvullingen naar e.sanders@wkths.nl