Insight

Hij maakte Thomas wakker en vroeg wat er gebeurd was. Thomas was een technische jongen. Vrijgezel. Iemand die altijd tot de kern van het technische probleem doordrong. Ondanks zijn technisch vernuft viel er goed met Thomas te praten. Hij was als derde werknemer in dienst gekomen. Een tomeloze inzet. Hij stond nummer 1 in de informele competitie wie het langst kon werken zonder te slapen. Het record stond op 36 uur. "Ik moest vannacht een systeem genereren. Dat kost een uurtje. Ik ben even onder het bureau gaan liggen en toen in slaap gevallen." De directeur stond er niet van te kijken. Met Thomas had hij al van alles meegemaakt. Die jongen ging twee of drie jaar achter elkaar door, vaak ook op zon­ en feestdagen, maar dan moest hij er ook een paar maanden tussenuit. En geen rustige vakantie, maar goud zoeken in Mexico of door de jungle trekken in het Amazone­ gebied. Maar wanneer hij terugkwam, belde hij meteen vanaf Schiphol. "Ik ben er. Morgen begin ik weer." Hij vroeg zich niet af of dat kon. Iedereen wist dat Thomas in een paar weken weer volledig van alle recente technische ontwikkelingen op de hoogte was. Ook klanten liepen met Thomas weg. Ook zij zagen zijn buitengewone inzet. Soms kreeg hij de sleutel van het bedrijf van een klant zodat hij ‘s avonds of ’s nachts door kon gaan. Van één klant kreeg Thomas een keer een fiets voor zijn verjaardag. Er was een klant die belangrijke ICT­investeringen eerst met Thomas wilde doorspreken. Pas wanneer Thomas had gezegd dat het systeem of apparaat goed was, volgde de bestelling. Commerciële jongens snapten er niets van dat het oordeel van Thomas beslissend kon zijn voor een order. Nog minder snapten zij het wanneer Thomas een negatief oordeel gaf, waardoor de offerte naar de prullenbak verdween. "Thomas, dit kan zo niet, man. De grond is hartstikke koud en hard. We kopen voor jou een bed en zetten dat in het verwarmingshok." De directeur had ook kunnen zeggen dat Thomas op normale tijden moest werken, maar dat kwam niet in hem op. Thomas zou dat trouwens niet begrijpen. Die vond toch al dat het bedrijf bergafwaarts ging, omdat alle nieuwkomers gewoon van 9 tot 5 werkten. Het was de directeur niet gelukt uit te leggen dat dat eigenlijk een normale situatie was en dat je daar al blij mee moest zijn. Er werd een vouwbed gekocht op wieltjes. Stond keurig in een hoek van het warme verwarmingshok. En Thomas maakte er regelmatig gebruik van. Enkele jaren later nam Thomas ontslag. Hij kon een baan krijgen als implementatiespecialist bij een Amerikaans bedrijf, dat reserveringssystemen voor hotel­ en time­sharingresorts op de markt bracht. Implementaties vonden plaats in Midden­Amerika en Azië. In een prettig klimaat, maar onder moeilijke omstandigheden vanwege het ontbreken van lokale support op alle gebieden. De directeur snapte met pijn in het hart dat dit de oplossing voor Thomas was. Avontuur gecombineerd met techniek. In een comfortabele omgeving. Tenslotte werd Thomas ook een jaartje ouder. Om de paar jaar ging de telefoon bij de directeur thuis. "Ik sta op Schiphol. Kan ik even langskomen?" Natuurlijk kon dat. Thomas was altijd welkom en zijn bed stond klaar, nu in de logeerkamer. De laatste jaren heeft de directeur niets meer gehoord van Thomas. Als er maar niets gebeurd is.