Joh. Enschede werkt aan beheerloze toepassingen

“Beheer zal inderdaad geen omkijken krijgen naar systemen voor irisherkenning die wij met de technologie van Iridian en in samenwerking met Unisys ontwikkelen”, zegt Jos Rath, directeur van Joh. Enschede Security Solutions (JESS). Het herkenningssysteem werkt met een smartcard. Het patroon van de oogiris, oftewel het regenboogvlies, wordt op enige afstand gefotografeerd en gedigitaliseerd. Het waargenomen patroon wordt daarop direct vergeleken met het vastgelegde gedigitaliseerde patroon in de chip van de plastic kaart. Het vastgelegde patroon komt in de plaats van de pincode en biedt meer gebruiksgemak, zekerheid en een hoger beveiligingsniveau. Alleen de publieksacceptatie kan mogelijk nog problemen opleveren. Als niet duidelijk is hoe het systeem werkt, zou de misvatting ontstaan dat het maken van opnamen van het oog oogletsel kan veroorzaken. “We gaan daar niet lichtzinnig mee om”, aldus Rath. Irisherkenning wordt in bedrijfsomgevingen al geruime tijd toegepast onder andere bij Joh. Enschede zelf. Onderzoek is gedaan naar de leercurve en de acceptatie. We hebben daarbij niet kunnen vaststellen dat er veel weerstanden bestaan die voortkomen uit angst voor eventuele oogschade.” JESS evalueert ook de technieken. De sterke voorkeur gaat daarbij uit naar een camera van Lucky Goldstar die het oog fotografeert van de persoon die tijdens de herkenningsprocedure even in een spiegeltje moet kijken. Een andere cameratechniek werkt sneller en scant het oog in het voorbijgaan. Deze techniek wordt volgens Erwin Zijlstra van Unisys op Schiphol getest bij de paspoortencontrole en het snel doorlaten van frequent travellers. Rath vindt dat deze snellere techniek nog wat te wensen overlaat. High security Systemen voor het decentraal screenen van personen via irisherkenning kunnen in zuilen of toegangspoortjes worden geïntegreerd en kunnen los van een centrale database functioneren. Hetzelfde geldt voor banken die de authenticatie integreren in uitgifteautomaten voor bank- biljetten. Het systeem is volgens Rath ook veelbelovend voor financiële transacties via netwerken en internet. “Irisherkenning dient zich nu aan voor de high security-segmenten en niet voor bijvoorbeeld de toegangscontrole bij discotheken”, benadrukt Rath. Financiële transacties via B2B- en B2C-circuits (met de daarbij horende authenticatieproblematiek) en het verzenden van persoonsgewaarmerkte documenten (voorzien van biometrische handtekeningen) via internet, vallen in deze segmenten. Bij de nu in ontwikkeling zijn- de irisherkenningstechniek gaan geen persoonsgegevens over de onbeveiligde lijn. De persoonsherkenning gebeurt ter plekke met een op USB gebaseerde techniek. De gebruiker die een transactie wil uitvoeren, activeert de herkenningssoftware, een webcam fotografeert het oog en het opgenomen irispatroon wordt vergeleken met het ter plaatse aanwezige referentiepatroon. Over de lijn gaat alleen de bevestigende of de ontkennende uitslag van de irispatroonvergelijking. Niet permanent Hoe ‘beheerloos’ zijn irisherkenningssystemen werkelijk wanneer zij in de toekomst op grote schaal worden ingezet? Volgens Rath is één van de voordelen van deze techniek dat het patroon van ringetjes, stippeltjes, vlekjes, streepjes en straaltjes in de menselijke iris sneller en gemakkelijker te herkennen is dan de vingerafdruk. Een nadeel zou kunnen zijn dat het irispatroon verandert gedurende een mensenleven. De veranderlijkheid is overigens veel kleiner dan bij vingerafdrukken, die betrouwbaarheidsproblemen geven wanneer het afdrukpatroon wordt gedeformeerd na bijvoorbeeld het sjouwen van zware bagage op een luchthaven. Bij oudere mensen kan staar optreden of de iris kan bij het klimmen der jaren langzaam vertroebelen. Deze veranderingen kunnen door banken worden opgevangen bij de geregelde vervanging van bankpasjes. Aan de verstrekking van een nieuwe pas zal een nieuwe oogopname voorafgaan voor het referentiepatroon dat in de chip van de smartcard wordt vastgelegd. In elk geval bestaan er geen databases van referentiepatronen die voortdurend bijgewerkt moeten worden. “Dat betekent overigens niet dat andere biometrische herkenningstechnieken als vingerafdrukken, gelaatsherkenning, stemherkenning en dergelijke niet langer de belangstelling van JESS zouden hebben”, aldus Rath. “Er zijn legio praktijksituaties denkbaar waarin vingerafdrukherkenning handiger is dan irispatroonherkenning.” De samenwerking van Joh. Enschede met Unisys bij het ontwikkelen van verkoopbare systemen voor irisherkenning ligt volgens Rath voor de hand. “Unisys is de aangewezen partij om onze technologie te integreren in systemen; iets dat wij niet kunnen en ook niet willen. Bovendien werkt Unisys in Amerika al samen op een aantal projecten met Iridian Technologies waarin Joh. Enschede eind vorig jaar een strategisch belang heeft genomen. Driehoek De driehoek Joh. Enschede - Iridian - Unisys bezit ook het nodige momentum om bij de ontwikkeling van de standaarden vingers in de pap te krijgen. “De bio-API’s zijn nu volop in ontwikkeling en daar willen we zeker mede sturing aan geven”, zegt Rath. “Het spreekt vanzelf dat producten alleen verkoopbaar zijn als zij zich aan de standaarden conformeren”. Daarnaast is standaardisatie noodzakelijk als high security biometrische systemen over de gehele wereld met elkaar moeten samenwerken om internet veiliger te maken dan het nu is. “Biometrische beveiligingstechnieken zijn nog erg jong en hebben enige tijd nodig om tot wasdom te komen”, besluit Rath. “Met Unisys richten we ons op overheden en het institutionele bedrijfsleven en dat zijn niet de klanten die over één nacht ijs gaan. Dat is ook de reden dat we nu een aantal pilots doen die veel tijd nemen en voor beide partijen leerzaam zijn.” Volgens Rath betekent dit dat de eerste ‘uitrollen’ van irisherkenningssystemen nog wel vier tot vijf jaar op zich zullen laten wachten.