Klant doet niet wat HP wil

Financieel analisten moeten het dus doen met een vergelijking met het voorafgaande boekkwartaal (augustus tot en met oktober 2002). En die valt voor het bedrijf niet slecht uit, ook al had het eerder tegenover de financiële wereld blijk gegeven van toch nog iets hoger gestemde verwachtingen. De operationele winst steeg, mede als gevolg van rigoureuze saneringen, van 425 miljoen dollar naar 879 dollar. Hierbij moet wel worden bedacht dat het cijfer over het voorafgaande kwartaal sterk negatief is beïnvloed door lasten voor de herstructurering en kosten die uit de overname van Compaq voortvloeien. Maar, als die bijzondere lasten buiten beschouwing worden gelaten, komt er nog altijd een groei in het bedrijfsresultaat met zo’n 34 procent uit de bus. Meer verwacht Voor de beleggers kwam er een mooie groei van het nettoresultaat uit de bus, van 390 miljoen naar 721 miljoen dollar, al hadden ze blijkbaar meer verwacht, want direct na de bekendmaking daalde de koers van het aandeel met bijna 5 procent. Dat beleggers meer hadden verwacht, heeft twee redenen. Om te beginnen viel de omzet lager uit: 17,9 miljard dollar. Dat is niet alleen bijna 9 procent minder dan verwacht, maar ook onder het niveau van het voorafgaande kwartaal. Daarbij komt waarschijnlijk nog dat veel analisten hadden gehoopt dat ook de kosten van de omzet (74 procent) en van R&D (5 procent) omlaag zouden gaan. Die hoop was onder meer ingegeven door de door CEO Carly Fiorina herhaaldelijk gewekte verwachting dat HP inmiddels toch wel zou zijn begonnen met de geleidelijke ontmanteling van zijn kostbare eigen Risk­processorlijn. HP mikt voor de toekomst op Intels nieuwe 64bits­Itanium­processors. Aan marktanalist Gartner rekende Fiorina voor dat haar bedrijf op jaarbasis zo’n 400 tot 500 miljoen dollar kosten kan besparen als het stopt met de ontwikkeling en ondersteuning van de eigen processorlijn. Maar de afnemers blijken meer dan Fiorina had kunnen vermoeden verknocht aan de Risk­architectuur, die door HP jarenlang met verve is gepropageerd. Volgens IDC zouden slechts zo’n 3500 van de naar schatting 4,5 miljoen zware servers die het bedrijf afgelopen jaar verkocht rond de Itanium zijn opgebouwd. Concurrenten als Sun en IBM houden vooralsnog vast aan het Risk­concept, zich kennelijk beter dan Fiorina realiserend dat klanten niet zitten te wachten op de kosten en projectriscio’s van een overstap naar Intels Cisc­architectuur.