Onvrede bij werknemers ICT-bedrijven neemt toe
De algemene tevredenheid onder ICT-personeel daalde van een 7,2 vorig jaar naar een 7,0 dit jaar. Automatiseerders zijn met name negatiever gaan denken over de organisatie waar ze voor werken. Vorig jaar gaven ze gemiddeld nog een 7,4 voor hun bedrijf. Inmiddels is die score gedaald naar een 6,8. Effectory-directeur Marc Sijtstra denkt dat dit komt omdat organisaties nu een ander, minder prettig gezicht moeten laten zien. “De afgelopen jaren werden werknemers verwend. Door de schaarste konden ICT’ers veel eisen van organisaties. De mogelijkheden waren legio: wanneer iets niet beviel waren er tien andere organisaties waar men zo aan de slag kon. De banen lagen zogezegd voor het oprapen, ook bij de eigen werkgever. Als je het niet leuk meer vond, dan ging je toch gewoon wat anders doen?”, schetst Sijtstra de toenmalige situatie. Maar het halleluja-tijdperk is over. Salarissen worden bevroren, opleidingsbudgetten ingekrompen, banen staan op de tocht en mensen zitten op de bank. “Managers die niets anders hebben meegemaakt dan de hype, moeten nu opeens ‘slechtnieuws gesprekken’ gaan voeren. En dat wordt lang niet altijd goed aangepakt. Laat ik het zo zeggen: de beste techneut is vaak de slechtste peoplemanager. Dat leidt niet alleen tot onvrede bij medewerkers, maar ook bij de manager zelf, omdat hij het ontzettend moeilijk en vervelend vindt om zulke gesprekken te moeten voeren”, zegt Sijtstra. Managers krijgen gemiddeld een 6,6 van hun personeel. Dat is een lager cijfer dan vorig jaar, toen zij hun leidinggevende nog een 6,8 toekende. Verveling Zijn collega, consultant Jurjen van den Broek, merkt eveneens dat de onvrede onder ICT-personeel is gegroeid. “Vroeger klaagde deze groep medewerkers veel over de enorme werkdruk, die nog eens werd versterkt door de krapte op de arbeidsmarkt en de relatief hoge uitval door onder meer RSI en burnouts. Nu de druk inmiddels grotendeels is weggevallen, zitten er veel mensen op de bank. Dit heeft tot gevolg dat mensen zich vervelen en dat leidt weer tot nog grotere onvrede, omdat mensen niet meer kunnen doen wat ze echt leuk vinden”, aldus Van den Broek. De werkzaamheden werden in 2001/2002 beoordeeld met een 6,6. In andere sectoren werd gemiddeld een 7,1 gegeven voor dit aspect. “Ik denk dat dit komt doordat veel werk in de ICT repeterend is en daardoor saai wordt gevonden”, aldus Sijtstra. Bovendien geven ICT’ers volgens de onderzoekers het meest om inhoudelijk interessant werk. “ICT’ers zijn echte puzzelaars.Die willen constant inhoudelijk bezig zijn. Een werkgever is voor hen aantrekkelijk als ze interessante projecten aanbieden en niet omdat ze zoveel loon uitbetalen of omdat ze zo’n leuke, hippe bar hebben in het pand. Wat dat betreft hebben ICT-bedrijven verkeerde signalen afgegeven in hun wervingscampagnes met gesprekken bij de auto-dealer, karten en reisjes naar het buitenland”, vindt Sijtstra. Vorig jaar waardeerden ICT’ers de ontwikkelingsmogelijkheden binnen hun bedrijf nog met een 6,8. Dit jaar is dat gedaald met een half punt naar een 6,3. Omdat ICT’ers zo veel belang hechten aan persoonlijke ontwikkeling, is het volgens de onderzoekers logisch dat het gesnoei in opleidingsbudgetten tot onbegrip leidt. “Zij ervaren het als gebrek aan waardering”, legt Van den Broek uit. Beloning ICT’ers zijn wel iets minder ontevreden geworden over het aspect beloning. Vorig jaar waardeerden ze beloning met een 5,8, dit jaar is dat licht gestegen naar een 6,1. “Dat lijkt raar, met al die salarisbevriezingen en CAO-conflicten”, geeft Sijtstra toe, “Maar ik denk dat het te verklaren is door het minder groene gras bij de buren. Ook de concurrent is niet meer bereid om diep in de beurs te tasten voor het personeel. ICT’ers kunnen bedrijven niet meer tegen elkaar op laten bieden en hebben het niet meer voor het uitzoeken. Ze realiseren zich dat het helemaal niet zo gek is wat ze van hun werkgever op hun bankrekening krijgen gestort en blijven vaker zitten.” De maandelijkse resultaten van het onderzoek zijn te zien op www.tevredenheidsindex.nl.