Wigo4it van diverse kanten onder vuur

Wigo4it wil achttien mantelcontracten, waarvan zes voor ontwikkeling. Inhuurkrachten maken dan systemen voor dienstverlening op het vlak van werk, inkomen, zorg en inburgering. Begonnen wordt met de inzet van een klantvolgsysteem van de Amsterdamse sociale dienst (RAAK) en een Haags uitkeringssysteem (Socrates II) bij de andere steden. Dan volgt verdere doorontwikkeling.
‘Niet gebruikelijk’, ‘niet acceptabel’, ‘absoluut niet reëel’, zijn enige kwalificaties van leveranciers. Steen des aanstoots is dat Wigo4it opdrachten aan niet-mantelpartijen wil kunnen geven. Dit is, stelt een bedrijf, vanuit ‘aanbestedingsrechtelijk perspectief niet gewenst en niet toelaatbaar’. Ook de wijze waarop het inhuurkrachten in dienst wil kunnen nemen, zit bedrijven hoog: zonder het detacheringsbedrijf te compenseren. Dat ontlokt een aanbieder de reactie: “Op deze wijze […] worden leveranciers een erg goedkoop werving & selectieburo.” Een bedrijf stelt: ‘de kandidaat dient het hier zelf mee eens te zijn’. Reactie is: ‘Wigo4it gaat hiermee niet akkoord’.
“Het personeelslid in kwestie heeft er blijkbaar niets over te vertellen,” zegt Wouter de Bos van Baas & Roost, dat niet zal inschrijven. “Mij rezen de haren te berge, belachelijk wat hier gebeurt.” Over inkopen bij niet-mantelpartijen: “Men vraagt mij: Kun je dit en zo ja, tegen welk tarief? Ik geef antwoord, zonder dat men een omzetgarantie afgeeft en dan wil men een klus ook aan de concurrent kunnen opdragen.” Ander punt: aanbieders met vragen commentaar op de conceptovereenkomst laten leveren en in antwoorden melden hoe het zal worden. De Bos: “Ik wil mijn bezwaren niet delen met andere leveranciers en het is niet goed voor de markt noch voor de aanbestedende dienst. De partij die zijn nek het verst in de strop steekt, wordt gekozen. Die met betere kwaliteit schrijft niet in.” Kwaliteit speelt ook bij Capgemini mee in het besluit niet in te schrijven. Dick Nederend: “Op het punt van kwaliteit worden wel eisen gesteld, maar daaraan kan iedereen makkelijk voldoen. Dus de goedkoopste wint. Wij willen toegevoegde waarde leveren, maar dat kan dan niet. Wij winnen niet op prijs.”
De Bos heeft ook bedenkingen bij de inzet van RAAK en Socrates. Het heeft bij Amsterdam, Rotterdam en Den Haag het klantvolgsysteem IW3 draaien. “Er is nooit een goed vergelijkend onderzoek naar de verschillen tussen RAAK en IW3 geweest. Men schermt daar wel mee, maar is niet bereid het inzichtelijk te maken. Ook heb ik groot bezwaar tegen het achterwege blijven van een aanbesteding. Zeventig procent van de uitkeringen wordt door de grote vier verstrekt en Wigo4it wil later naar meer leden. En gemeenten maar klagen dat er geen marktwerking is.”
Vergelijkbare motieven hebben Centric tot een rechtszaak tegen Wigo4it en de vier gemeenten gebracht. Centric ziet Wigo4it als ‘vehikel […] met als doel de aanbestedingsprocedures te ontwijken’. Utrecht en Rotterdam zijn klant voor het socialedienstsysteem GWS4all. Rotterdam heeft het contract per 28 september 2008 opgezegd en verzuimde volgens Centric vorig jaar maandenlang antwoord te geven op de vraag waarom het niet ging aanbesteden. De gemeente noemde ‘het nog prille stadium’ van de plannen voor Wigo4it, waarvan de taken nog niet duidelijk waren, maar Centric leest in andere documenten dat tot de inzet van Socrates al in het najaar van 2006 was besloten. Rotterdam gaf het gebruik van Socrates pas half september toe, een week na oprichting van Wigo4it.