Transavia minder kwetsbaar door ‘Twin Data Center’
Enkele jaren geleden drong het besef door dat transavia.com erg afhankelijk van ICT was geworden terwijl de infrastructuur kwetsbaar was. “We gingen op een andere manier naar risicomanagement kijken”, aldus Zomer. De conclusie was dat niet kon worden volstaan met het hier en daar bijplaatsen van apparatuur. Een fundamenteel andere aanpak was nodig.
Dat leidde tot het plan voor een over twee locaties verdeeld rekencentrum, een zogenaamd Twin Data Center. Naast de ICT-afdeling van transavia.com zelf – “We hebben hier een aantal goeie denkers”, zegt Zomer – leverde ook IBM hiervoor een aantal conceptuele adviezen. Het in Hillegom gevestigde bedrijf ICTroom, dat is gespecialiseerd in het ontwerpen, bouwen en beheren van computerruimtes, heeft het project uitgevoerd.
Transavia beschikte overigens al langer over twee serverruimtes, gevestigd in het kantoorgebouw Triport op Schiphol Centrum en hangar 5 op Schiphol-Oost. Maar die waren niet in staat elkaar in geval van nood te vervangen. Met het Twin Data Center kan dat wel, vertelt hoofd ICT Gerard Geurtjens. “In geval van een hardware- of softwarestoring kunnen we uitwijken van Triport naar hangar 5 en andersom. Voorheen moesten we een applicatie opnieuw installeren op een server en die server opnieuw opbouwen. Dan ben je uiteindelijk wel weer ‘up and running’, maar dat kan soms uren tot, in complexe gevallen, dagen duren. Dat kunnen we ons in onze business niet veroorloven.”
Beide helften van de ‘tweeling’ zijn permanent operationeel. Het is dus niet zo dat slechts één datacenter actief is en het andere slechts stand-by staat. Transavia maakt gebruik van iSeries-servers en een Storage Area Network (SAN) van IBM. Geurtjens: “Indien nodig kan de processorcapaciteit bijna worden verdubbeld, waardoor alle applicaties met gemak op één datacenter kunnen draaien.” Dat kan zo snel doordat de extra processors al in de hardware aanwezig zijn, en na een telefoontje naar IBM kunnen worden geactiveerd. “Zo kun je beide datacenters optimaal en efficiënt benutten”, zegt Geurtjens. De gekozen aanpak is ook veilig, omdat de beide datacenters continu operationeel worden belast. “In feite test je zo permanent of het datacenter goed werkt.”
Een halfjaar geleden is de eerste fase van het project gerealiseerd, waarbij een gedeelte van het Twin Data Center dubbel is uitgevoerd. Hanger 5 fungeert als hoofdrekencentrum waar de meeste applicaties, met name de operationele, draaien. De Windows-omgeving is nu nog geconcentreerd in het datacenter op Schiphol-Centrum. Daar draaien vooral kantoorapplicaties zoals Word en PowerPoint en de e-mailvoorziening. De bedoeling is de Windows-omgeving in fase 2, die in april 2009 moet zijn afgerond, eveneens dubbel uit te voeren. In die fase moeten ook alle data die nu nog in oude databases en applicaties zitten opgeslagen naar het SAN zijn overgeheveld.
Geurtjens: “Een belangrijke boodschap is dat je een Twin Data Center niet zomaar even bouwt. Het is véél meer dan alleen links en rechts even wat hardware neerzetten. Het is een complex project met een lange doorlooptijd en een gefaseerde aanpak. De complexiteit zit in de combinatie van het plaatsen van nieuwe hardware, het opnieuw inrichten en installeren van applicaties maar ook in het realiseren van bouwkundige aanpassingen.”Tijdens de verbouwing moest de verkoop gewoon doorgaan. Dat is opgelost door eerst op Schiphol-Oost pal naast de bestaande serverruimte het eerste nieuwe datacenter in te richten en daar zoveel mogelijk applicaties te installeren. Daarna is een begin gemaakt met de ontmanteling van de oude serverruimte op Triport, waarbij een aantal servers tijdelijk verhuisde naar Schiphol-Oost.
De oude telefooncentrale was echter fysiek aan het Triport-gebouw gebonden en kon niet worden verhuisd. Geurtjens: “Daar moet je dan letterlijk schotten omheen timmeren en omheen werken. Dat heeft tot extra complexiteit en vertraging geleid, zoals je dat in elk project hebt. Uiteindelijk is het gelukt, maar het was best een taaie klus.”
Het kantoor van transavia.com verhuist eind 2009, begin 2010 ook van Triport naar Schiphol-Oost. De vraag is waarom niet met het Twin Data Center is gewacht tot na die operatie. CIO Zomer: “Over die keus hoefden we niet lang na te denken. We wilden niet nog twee jaar wachten voordat we de robuustheid van onze ICT beter op orde hadden.” Geurtjens voegt eraan toe dat het na de start van een dergelijk project al gauw twee tot drie jaar duurt voordat er een volledig functionerend, redundant datacenter is. “Als we pas waren gestart in 2009, hadden we pas in 2011 of 2012 een echt robuuste infrastructuur gehad. Dat zou veel te laat zijn.”
Doordat het datacenter nu op een standaardmanier is ingericht, verwacht Geurtjens dat de verhuizing vanuit Triport over anderhalf jaar relatief eenvoudig zal zijn en dat de extra kosten zullen meevallen.
“De enige desinvestering bestaat eigenlijk uit de bouwkundige aanpassingen aan de ruimte die we hebben moeten doen. De computers staan in standaardracks. Ervan uitgaande dat ook de nieuwe locatie een standaardinrichting heeft, hoeven we in feite alleen de computers te verhuizen en opnieuw aan te sluiten.”
Uitbesteding van het hele datacenter aan een derde partij is volgens Geurtjens en Zomer niet aan de orde geweest. Transavia is volgens hen té afhankelijk van ICT en de applicaties die het bedrijf gebruikt zijn té specifiek, waardoor zeer specialistische kennis nodig is om ze te beheren. “Daardoor zouden externe partijen het nooit goedkoper kunnen doen dan wijzelf”, meent Geurtjens. Ook uitbesteding aan moederbedrijf KLM, dat een groot datacenter heeft, zou weinig opleveren. “We hebben echt totaal verschillende IT-systemen en duidelijk verschillende applicaties.