Berners-Lee pleit voor internet als 31e mensenrecht

Dat inzicht was voor hem reden tot het verlaten van zijn oorspronkelijk opvatting dat internettoegang pas aan de orde is als voor mensen meer basale zaken als water, medische zorg en scholing zijn geregeld. Toegang tot internet zou slachtoffers van armoede en onrecht bijvoorbeeld kunnen helpen bij het genereren van internationale aandacht voor hun probleem: “Er is geen Aids-vaccin. Wat gaan jullie daaraan doen?”. Internet zou lokale gemeenschappen kunnen helpen om onderling kennis en ervaring te delen op het gebied van bijvoorbeeld gezondheidszorg, landbouw en handel.

Nu is internettoegang vaak nog kostbaar en fiscaal belast. Berners-Lee suggereert ISP’s als business-case dat ze gratis verbindingen beschikbaar kunnen stellen in de verwachting dat gebruikers daarvan maatschappelijk zullen emaniciperen en zich op termijn beter betaalde toegang kunnen veroorloven.

Berners-Lee haakt met zijn betoog in op een al langer lopend debat. Eerder dit jaar organiseerde BBC Worldservice een online stemming, waarbij meer dan 27000 deelnemers uit 26 landen hun menig gaven over toegang tot internet als fundamenteel mensenrecht. Bijna 1 op de 5 stemmers vond toen dat vrije toegang tot internet erkenning als fundamenteel mensenrecht verdient. In sommige landen, zoals Finland en Estland, is toegang tot internet al als burgerrecht in de nationale wetgeving vastgelegd.