Draadloze technologie als Wi­Fi heeft zijn grenzen

Maar ondanks alle aandacht voor deze nieuwe technologie ging er op de beurs nog wel het een en ander fout. Bijvoorbeeld in Hal 2. Daar telde ik 97 Wi­Fi­access­points en bij zo’n groot aanbod begint deze draadloze technologie veel te lijken op de Hannover Autobahn tijdens de spits. De doorvoersnelheid daalde tot slechts een paar kilobits per seconde. Daarmee werd een belangrijk manco van Wi­Fi blootgelegd. Het draadloze spectrum is niet onbegrensd. Veel gebruikers van draadloze netwerken hebben inmiddels al ontdekt dat de beste prestaties werden gerealiseerd op de dag dat men het installeerde. Naarmate meer gebruikers in de buurt draadloos gaan communiceren worden de prestaties navenant slechter. Het is goed dat de Europese instanties die zich bezighouden met regelgeving op het terrein van radiofrequenties zich over het probleem van congestie buigen. Het is een gevolg van de technologie gebaseerd op de 802.11b­standaard waarbij alle gebruikers tegelijk zenden. Het is belangrijk dat ervoor gewaakt wordt dat dit bij de 802.11a­standaard in de 5,1 GHz band beter geregeld wordt. Bijvoorbeeld zoals in de HiperLAN/2­standaard, die vereist dat LAN­zenders eerst ‘checken’ of ze gehoor krijgen voordat ze hun data sturen. Bovendien kunnen ze, als de ontvanger geïdentificeerd is, het zendvermogen afstemmen op het minimaal vereiste. Dat zou in de 802.11a­standaard ook verplicht moeten worden. De ervaringen op de CeBIT tonen aan dat dit geen overbodige luxe is. Een ander punt van zorg rond Wi­Fi is het groeiend aantal Aziatische aanbieders dat producten aanbiedt voor gebruik in huis en op kantoor. Deze apparaten hebben vaak een veel te hoog zendvermogen. Dat maakt ze in veel landen weliswaar illegaal, maar onderwijl wordt de apparatuur gewoon verkocht. Met hun (te sterke) zenders zullen deze apparaten leiden tot interferentie met alle problemen van dien. Het zou onzin zijn Wi­Fi als een kansloze technologie af te schilderen. Alleen al de aandacht op de CeBIT wijst op het tegendeel. Maar met alleen hard roepen dat iets geweldig is kom je er niet. Voor een juist begrip van de mogelijkheden en beperkingen van deze technologie kan het geen kwaad eens wat meer naar de details te kijken. Nick Hunn is Managing Director bij TDK Systems Europe (www.tdksystems.com).Bijdragen in de rubriek Opinie staan los van de redactionele opvattingen van AG. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te redigeren en in te korten. Bijdragen voor de rubriek kunnen worden gestuurd aan: ag@wkths.nl onder vermelding van ‘opinie’.