Nieuwe standaard voor snelle WiFi bijna klaar

In totaal hebben de deelnemers aan de werkgroep er meer dan twee jaar over gedaan. In het laatste stadium zijn zelfs circa 3000 technische aanmerkingen doorgesproken. Als de standaard na dit laatste amendement eindelijk wordt goedgekeurd, kunnen de producenten van chipsets en de aanbieders van op die chips gebaseerde zend/ontvangers beginnen met productie. Ze hebben dan de WiFi zekerheid dat hun apparatuur feilloos kan communiceren met draadloze systemen van een ander merk.

Testprocedure
Inmiddels hebben enkele firma’s, waaronder Apple en Intel, al systemen op basis van de 802.11n standaard op de markt gebracht. Het is wel zo, dat deze apparatuur alleen maar van een WiFi merk voorzien mag worden na een goed afgelegde uitgebreide testprocedure. Apple heeft recentelijk zijn Airport Extreme draadloze router op de markt gebracht en ondervangt het nog ontbreken van de goedkeuringssticker met de mededeling dat het apparaat pre-802.11n compatibel is. Intel geeft aan dat de nieuwe draadloze module een ‘draft-versie’ is.

Aftasten
Een behoorlijke toevoeging aan de laatste standaarddefinitie is een scanning-functie. Deze moet ervoor zorgen dat bij het opbouwen en in stand houden van een draadloze verbinding een controle plaatsvindt op mogelijke stoorsignalen. Daarbij gaat het vooral om relatief smalbandige 40 MHz signalen die interferentie kunnen veroorzaken. Mocht zo’n legacy-signaal worden gevonden, dan wordt de communicatieverbinding volgens 802.11n verlegd naar een hogere frequentie, zodat er geen storing meer optreedt.
Een zend/ontvanginstallatie volgens 802.11n maakt ook gebruik van een aantal kanalen, maar dan volgens het MIMO-principe. Die afkorting staat voor multiple input multiple output en in de praktijk betekent dit dat met een aantal zend- en ontvangantennes wordt gewerkt. Door het gebruik van een aantal kanalen tegelijk is het erg moeilijk om de gegevensstromen te kunnen onderscheppen. De gebruikte zendtechniek zorgt dus voor een extra beveiliging.
In de onderkant van het frequentiespectrum, zijnde voor WiFi de 2,4 GHz-band, kunnen drie kanalen met elkaar worden gecombineerd. Dat is voor datatransport voldoende, maar wanneer video draadloos overgebracht moet worden kan beter een hogere draagfrequentie worden gebruikt.
Wanneer wordt gewerkt in de 5 GHz-band, kunnen maximaal 24 kanalen met elkaar een geheel vormen.
De nu bereikte standfaard voor IEEE 802.11n staat officieel bekend als ‘Draft versie 1.10’. Mochten hierop nog veel aanpassingen worden voorgesteld door de leden van de werkgroep, dan kan het zijn dat er een tweede tussenversie komt. Zo niet, dan wordt de specificatie van versie 1.10 omgezet naar versie 2.0, waarmee deze rijp is voor productie.