Bonden naar rechter in conflict met Pink

Het conflict tussen PinkRoccade en de vakorganisaties Dienstenbond CNV, FNV Bondgenoten en De Unie draait om de vorig jaar mei gemaakte afspraken in het kader van de Bravo, de koepel-CAO van PinkRoccade. De directie en de bonden hebben een verschil van mening over wat er destijds precies is afgesproken. Volgens de bonden is een minimale loonstijging van vier procent bedongen voor de medewerkers die goed presteren. Volgens de directie van PinkRoccade zijn alleen de schalen in het loongebouw aangepast. Een besluit over het budget voor de daadwerkelijke loonsverhoging is in mei vorig jaar vooruitgeschoven naar afgelopen november. In november concludeerde de directie gezien het teleurstellende jaar dat er helemaal geen salarisverhoging in zat. Hooguit een eenmalige uitkering aan het eind van 2002, maar alleen als de resultaten dat toelaten. Niet geïnformeerd CNV Dienstenbond is boos omdat ze als overlegpartner niet door de concerndirectie is geïnformeerd. Volgens de bonden is PinkRoccade op grond van de Wet melding collectief ontslag verplicht de vakorganisaties te informeren over het aantal ontslagen. Volgens PinkRoccade is er geen sprake van collectief ontslag en zullen mensen op basis van vrijwilligheid vertrekken. Volgens de wet is er sprake van collectief ontslag bij twintig of meer ontslagen in het werkgebied van de Regionaal Directeur Arbeidsvoorziening. Nederland is opgedeeld in zes regio’s, met elk zo’n regionaal directeur. Wim Burggraaf, bestuurder van Dienstenbond CNV, is fel tegen de individuele aanpak die de concerndirectie voorstaat in de ontslagprocedures. “We zijn er hartstikke op tegen omdat dan degenen met de grootste mond de beste regelingen afdwingen. Wij vinden dat er één sociaal plan moet komen voor alle betrokkenen, afgesloten door de vakorganisaties.” Volgens PinkRoccade-woordvoerder Paul Kwakkenbos stuurt de onderneming niet aan op een rechterlijke uitspraak in het CAO-conflict. “Maar misschien is het wel goed als de rechter zich over de kwestie uitspreekt. Wij vinden het erg vervelend wat zich afspeelt. Maar binnen het bedrijf zijn maatregelen genomen om de kosten te beheersen. De kostenreducties en aannamestop bleken niet voldoende om het tij te keren. We zitten met een overcapaciteit van ongeveer 250 mensen. Die zijn nu niet aan het werk. We zoeken een oplossing voor die mensen. We hadden lange tijd een verloop van honderd mensen per maand. Dat is weliswaar nu minder, maar nog steeds is er verloop. We kunnen mensen ook intern herplaatsen. We sluiten niet uit dat we aan het einde van de rit inderdaad mensen zullen moeten ontslaan. Maar dan hebben we het over individuele gevallen. Dat proces zal niet langer dan een halfjaar in beslag nemen. Voor de duidelijkheid: dat zijn dus ook geen collectieve ontslagen.” Onder druk De kans is groot dat het conflict voor de kantonrechter vooral een zeer CAO-technische aangelegenheid wordt: wat is er precies afgesproken en wie van de beide partijen interpreteert die afspraken goed. Zeker is dat de relatie tussen PinkRoccade en de vakorganisaties, van oudsher altijd goed, onder druk komt te staan. De aankondiging van de gezamenlijke vakorganisaties dat ze naar de rechter stappen heeft op PinkRoccade maar weinig indruk gemaakt. Het is de vraag of deze kwestie de toch al uiterst smalle basis van de vakorganisaties in deze sector, goed zal doen.