ISBN raakt uitgeput

De boekenbranche kon immers pas goed gaan nadenken over de logistieke verwerking van en de informatievoorziening rond boeken nadat elk afzonderlijk boek over een unieke code kon beschikken. Sinds 1970 is deze ISBN-code overigens erkend als ISO-standaard. Inmiddels heeft het ISBN zijn nut ook bewezen voor nevenactiviteiten binnen de sector zoals copyrightmanagement en leenvergoedingen. Op dit moment werken 166 landen met het ISBN. Die landen voorzien niet alleen elk boek van een internationaal standaard boeknummer, maar ook de verschillende productvormen van dat ene boek: de hardback heeft een andere code dan de paperback. De brailleversie heeft op zijn beurt ook weer een andere code en hetzelfde geldt opnieuw voor het luisterboek en de elektronische editie. Daar komt bij dat tegenwoordig lang niet alleen boeken voorzien worden van een ISBN, maar ook relatief nieuwe informatiedragers zoals cd-roms en alle andere mogelijke vormen van mixed media. Onduidelijk is vooralsnog welke invloed de nieuwerwetse media zoals printing-on-demand op uitputting van het systeem zullen hebben. Maar het is intussen wel zeker dat het explosief toegenomen gebruik deze standaard inmiddels de nek dreigt om te draaien. Anders gezegd: het totale aantal van 1 miljard potentiële ISBNummers dreigt over afzienbare tijd volkomen uitgeput te raken. Onduidelijk is vooralsnog wanneer precies.