Kwestie CMG rampzalig voor werkgevers en werknemers

ICT­bedrijven zullen door de uitspraak met een verdubbeling van de premies WW, WAO en Ziektewet te maken krijgen. Want voor uitzendbureaus gelden op dat punt bepaalde regels. ICT’ers dienen te worden betaald volgens de CAO van de klant, voorzover die CAO beter is dan het afgesproken salaris. ICT­bedrijven zullen veel verschillende CAO’s moeten hanteren, maar kunnen ook geconfronteerd worden met loonvorderingen van werknemers over het verleden. Zulke vorderingen worden niet gedekt door de afgesproken tarieven op dit moment en kunnen op die manier een beslag leggen op het vermogen van ICT­bedrijven. Ook dient in de arbeidsovereenkomst van gedetacheerde ICT’ers te worden opgenomen dat het een uitzendovereenkomst betreft. Voldoet een werkgever niet aan deze ‘waarschuwingsplicht’, dan is hij schadeplichtig. ICT­ bedrijven die op basis van de uitzendregels (moeten) ontslaan, kunnen derhalve schadeclaims van hun medewerkers tegemoet zien. Slecht voor ICT­bedrijven is ook dat het uitzendbureaus niet is toegestaan om concurrentie­ en relatiebedingen af te spreken. Een ICT’er kan overstappen van het ene bedrijf naar het andere, met medeneming van de opdracht. Ook kan je niets in de weg worden gelegd als je bij de klant in dienst gaat. Mijn conclusie is dat CMG met het ontslag wellicht een slag gewonnen heeft, maar tegelijkertijd de oorlog verloren. Maar ook de werknemers worden benadeeld. Als een klant kan kiezen, neemt hij uiteraard de werknemer die het makkelijkst is in te passen. Moeilijk in te passen werknemers lopen meer kans op de bank terecht te komen en daarmee om ontslagen te worden. Uit de praktijk: CMG zet een consultant vijf jaar lang in bij KPN en kijkt verder niet meer naar hem om. De werknemer wordt vervolgens ontslagen omdat zijn (KPN­) kwalificaties en ervaring moeilijk elders inzetbaar zijn. Dat is onrechtvaardig omdat juist deze consultants jarenlang de ‘cash cows’ van het bedrijf zijn geweest. De toekomst van de ICT’er: zorg ervoor dat je niet te lang op een opdracht zit, je je manager achter de broek zit om scholing en training te bieden, vertrekt voor je te oud en te duur bent, overal flexibel inzetbaar blijft, fulltime blijft werken, nooit gebruikmaakt van wettelijke verlofregelingen en niet te lastig doet en gezond blijft. Het meest negatieve aspect van de uitspraak lijkt mij dat een aantal verantwoordelijkheden van ICT­werkgevers bij de werknemer worden neergelegd. Als je kwalificaties verouderd raken, ben je moeilijker te plaatsen en kan de werkgever je makkelijk ontslaan en een nieuwe werknemer aannemen met een actuele opleiding. Waarom zouden bedrijven dan nog investeren in scholing en training? Dat is een kostenpost waar makkelijk op kan worden bespaard. Ook de prikkel om goed te presteren wordt uit de branche gehaald. Op dit moment heeft een werkgever de verplichting toch loon te betalen als werknemers op de bank zitten. Om bankzitters te kunnen plaatsen is een goed commercieel beleid nodig en een goede relatie met klanten. Is die loondoorbetalingsverplichting voor bankzitters er niet meer, dan zet dat de deur open voor slecht presterende, malafide bedrijfjes in de ICT­sector. Wie maalt er nog om een verprutste opdracht? De winst is al geboekt en kostenposten zijn er niet meer. Siegbert van der Velde is districtsbestuurder bij CNV Dienstenbond.Bijdragen in de rubriek Opinie staan los van de redactionele opvattingen van AG. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te redigeren en in te korten. Bijdragen voor de rubriek kunnen worden gestuurd aan: ag@wkths.nl onder vermelding van ‘opinie’.