Lloydkwartier spil in Rotterdams glasvezelproject

Zij krijgen over enkele maanden als eerste een aansluiting op het glasvezelnet waarmee Burgemeester en Wethouders (B&W) van Rotterdam uiteindelijk elke woning en bedrijfspand in de stad wil ontsluiten. Het Lloydkwartier – twee schiereilanden in de Maas waarop luxe appartementen en bedrijfspanden worden gebouwd – en de Vinexlocatie Nesselande dienen als proefproject voor de grootschalige aanleg. Gisteren besloot de gemeenteraad over de financiering van de proef. Vestigingsfactor De gemeente neemt het leggen van holle buizen en ‘dark fiber’ voor zijn rekening. “Onze insteek is de aanleg en beheer in handen te geven van een nutsbedrijf maar in nauwe samenwerking met de markt”, zegt projectleider Paul van Aalst. “Over wie de actieve componenten gaat leveren en beheren, onderhandelen wij nu met marktpartijen. Voor de gemeente staat voorop dat infrastructuur een open karakter krijgt. Iedere dienstverlener moet er op kunnen.” Het bestuurscollege presenteerde in december de visie dat een glasvezelaansluiting in elke woning een belangrijke vestigingsfactor zal blijken voor bedrijven en particulieren. Rotterdam denkt daarbij vooral aan de vele nieuwe ondernemingen in de ‘content’-ontwikkelingen. Maar de nieuwe communicatie-infrastructuur vervult straks ook een belangrijke rol in de communicatie tussen burgers, onderwijsinstellingen en ziekenhuizen. Welke prijs de inwoners gaan betalen voor een aansluiting weet Van Aalst nog niet precies. “Het tarief mag nooit een belemmering zijn voor gebruik. Ook moet de prijs overal in de stad hetzelfde zijn.” Het OntwikkelingsBedrijf Rotterdam (OBR), de gemeentedienst waar Van Aalst werkt, becijferde dat het aansluiten van de 6750 woningen in Lloydkwartier en Nesselande zo’n 4,5 miljoen euro kost. De passieve infrastructuur, nodig om de rest van de 275 duizend woningen in Rotterdam te ontsluiten, komt neer op zo’n 250 miljoen euro. “Het probleem met voortdurende ontwikkelingen in de techniek is dat je moeilijk snel en gedetailleerd een bedrijfsplan met veel betrokkenen kan maken. Rotterdam heeft daarom besloten ‘het gewoon te doen’ om de kip-ei-situatie te doorbreken. Voor marktpartijen ligt een terugverdientijd van tien jaar moeilijk. Bij gemeenten telt dat argument niet zo zwaar.” Ontsluiting Ofschoon de proefprojecten broodnodige ervaring moet opleveren, wil de gemeente niet wachten met een nadere verkenning voor de ontsluiting van de rest van de stad. Van Aalst ‘mobiliseert’ nu andere wijken via gesprekken met woningbouwverenigingen en eigenaren. Veel woningcorporaties willen wel investeren in glasvezel, maar hun locaties liggen ver uiteen wat zo’n initiatief onrendabel maakt. “Door samen in een keer een wijk te ontsluiten kan een stroomversnelling ontstaan. In wijken met oudbouw kan de aanleg vlotter verlopen dan in de pilots, waar toch sprake is van nieuwbouw over een periode van 3 tot 7 jaar.” Bijvoorbeeld met Coolhaven-eiland, een wijk die grenst aan het Lloyd- kwartier, verkeert de verkenning in een gevorderd stadium, volgens Van Aalst. Bij de verkenningen hoort ook het zoeken van een optimale aansluiting van de lokale infrastructuur op de stadsringen die verschillende telecombedrijven in de stad hebben gelegd. Ook voor deze verbindingen eist de gemeente een toegang met ‘open’ karakter zodat iedereen tegen gelijke voorwaarden van de infrastructuur gebruik kan maken. De cityringen moeten tevens de colocatie-plekken met elkaar verbinden waar de gemeente dienstenaanbieders hun apparatuur wil laten plaatsen. De Schiecentrale en de Spaanse Kubus, een pand vol ICT-bedrijven op het industriegebied Spaanse Polder, krijgen een spilfunctie in de colocatie. Van Aalst wil de gebouwen een directe verbinding geven met internetknooppunten in België en Duitsland om de afhankelijkheid van de Amsterdamse Internet Exchange Amsix te verminderen. De open structuur van het Lloyd-kwartier lijkt dan in digitale zin gegarandeerd, de wind en het zand krijgen over twee jaar niet veel ruimte meer. Zo’n tweeduizend luxe appartementen bieden hun bewoners dan uitzicht over de Maas, mits zij zich kunnen losrukken van hun digitale speeltjes met breedbandverbinding. Het OntwikkelingsBedrijf Rotterdam (OBR) heeft de ‘glazen’ Schiecentrale op het oog als een van de ‘colocatie’-plekken voor de dienstverleners op het Rotterdamse glasvezelnet. foto: ries van wendel de joode