Om de duvel niet oud: Erik Spin
Vervolgens werd hij hoofd interactieve media bij Endemol. “Terugkijkend is dat waarschijnlijk de leukste periode in mijn loopbaan tot nu toe”, zegt hij. “Ik kon daar mijn creativiteit kwijt zonder al te veel sores die niets met techniek of productontwikkeling te maken hebben.”
Die sores heeft Spin in zijn huidige werk wel: in 1998 begon hij zijn eigen bedrijf, Jaytown. Het plan was om messaging-software te ontwikkelen en die breed in de markt te zetten. “Mijn intuïtie zei dat instant messaging veel kansen had: ICQ was een groot succes en voor veel geld verkocht aan AOL. Dat moet toch ook voor bedrijven interessant zijn, dacht ik, en ik ging aan de slag om een veilige en beter integreerbare technologie te ontwikkelen voor instant messaging, voor bedrijven en groepen. Ik was ervan overtuigd dat naast de publieke toepassingen zoals het huidige MSN en Skype, er een grote markt moest zijn voor besloten messaging en presence-applicaties.” Spin ontwikkelde met steun van investeerders een product. Inmiddels is het redelijk succesvol, maar niet op de schaal die Spin voor ogen stond. Er is een aantal klanten voor het product. Maar de voornaamste cashflow van Jaytown komt nog uit maatwerk en projecten, en niet uit grootschalige softwarelicenties. “Sinds ik voor mezelf bezig ben heb ik regelmatig het gevoel dat ik in een achtbaan zit. Op een bepaald moment waren we heel ver in de onderhandelingen met France Telecom, die onze technologie wilden kopen. Op het laatste moment kreeg ik een telefoontje dat ze toch zelf iets dergelijks gingen ontwikkelen. Als zij een andere beslissing hadden genomen was ik nu ‘binnen’ geweest. Het is de afgelopen jaren op en neer gegaan, je kunt zo ineens binnen zijn. Aan de andere kant: hoe belangrijk is geld nou helemaal? De vrijheid van ondernemen, je creativiteit kwijt kunnen zijn wat mij betreft waardevoller. Ik hoef niet zo nodig een dikke auto. En er zijn ook weer positieve ontwikkelingen. Jaytown is gevraagd te participeren in het Europese project eco-space, collaborative working environments, waar onder meer Fraunhofer en het Telematica Instituut in participeren. Europa wil graag dat dit soort technologieën van eigen bodem komen, en wij zijn een van de weinigen, zo niet de enige, die eigen IM technologie in huis hebben. Ik denk er wel eens over om er een punt achter te zetten en weer een ‘degelijke’ baan te gaan zoeken. Maar dit geeft me dan weer sterk de overtuiging dat we toch iets bijzonders in handen hebben. Het zou toch wel een kick zijn als er alsnog een doorbraak komt voor dit product.”
Steilste leercurve
De zelfstandige jaren zijn de jaren met de ‘steilste leercurve’ geweest, vindt Spin. “Als klein bedrijf een product ontwikkelen: oké. Maar als klein bedrijf een product naar de markt brengen, dat kan blijkbaar alleen in de VS. Ik ben met zoveel partijen in gesprek geweest, maar iedereen is bang om zijn nek uit te steken. Nog steeds denk ik dat een commerciële partij die onze technologie koopt spekkoper is. Maar hoe dan ook heb ik veel geleerd: het zakendoen, omgaan met investeerders en partners, zelf verantwoordelijk zijn voor je omzet. Het was net een rollercoaster, maar ik had het niet willen missen, ik heb genoten van de rit!”
Spin sluit dus niet uit dat hij binnenkort weer een switch maakt. Het is niet eens gezegd dat dat binnen de IT zal zijn. Zijn leeftijd speelt daarin totaal geen rol. Zijn veertigste verjaardag vierde hij als ‘2 x 20’: “anderen gaan wel anders op je reageren naarmate je ouder wordt, maar zelf voel ik er niets van. Ik vermoed overigens wel dat een baan ‘bij gelijke geschiktheid’ eerder naar een jongere kandidaat gaat. Maar het lijkt me stug dat iemand van 30 evenveel ervaring heeft.” Vooral die ervaring is de meerwaarde van oudere medewerkers, vindt Spin, “ik laat me geen knollen voor citroenen meer verkopen”. Maar Spin staat ook open voor iets nieuws. “Ik ben een paar jaar geleden begonnen met trombone spelen, en dat vind ik geweldig leuk. Het lijkt makkelijk, maar is juist heel moeilijk. Niet dat ik nou professioneel muzikant wil worden, maar ik zou wel willen overstappen naar iets heel nieuws. Waarschijnlijk iets dat ook heel makkelijk lijkt, maar moeilijk is”, lacht hij, “dat is typisch iets voor mij.”