Pocket-pc te gebruiken als autonavigatiesysteem
Op het dashboard van de Renault Espace zit een carkitachtige klem. Daarin prijkt een zilverkleurige Compaq iPaq. In een hoek bij het raam ligt een kleine GPS-ontvanger. De pocket-pc en de GPS-ontvanger zijn met elkaar verbonden. Beide worden via de aanstekerplug van stroom voorzien. Op het geheugenkaartje van de pocket-pc is een gedetailleerde kaart van de Benelux (51 MB) opgeslagen. De iPaq van deze auteur moet daarvoor uitgerust worden met een zogenaamd ‘expansion pack’. Het is ook mogelijk slechts delen (16 MB) van de kaart te downloaden. Extra kaarten voor andere delen van Europa kunnen los gekocht worden. De chauffeur toetst voor het vertrek de plaats van vertrek en bestemming in. Het virtuele toetsenbord van de pocket-pc is niet echt handig als invoerapparaat. Handig is wel dat de namen automatisch aangevuld worden met informatie uit de interne database. Zo wordt de gebruiker ook geholpen wanneer hij een verkeerd gespelde straatnaam intoetst. De interface op het scherm voelt intuïtief aan. De makers hebben willen vermijden dat de gebruiker zich eerst door een handleiding moet wurmen om de software te kunnen gebruiken. De thuislocatie en favoriete en recente bestemmingen en dergelijke kunnen in het toestel opgeslagen worden. Als het vertrekpunt en de bestemming duidelijk zijn aangegeven, kan de sleutel in het contact om. Het toestel weet meteen waar de auto zich bevindt. Het volledige traject van de reis wordt vervolgens verbazingwekkend snel en in mooie en gedetailleerde kleuren te voorschijn getoverd. Ten behoeve van de chauffeur, die tenslotte handen- en ogenvrij moet rijden, wordt de te volgen route voorgelezen. Een heldere stem zegt bijvoorbeeld: ‘Na 50 meter naar links’. Echter, op een snikhete dag is, met het raam open, de stem door het vele lawaai op straat niet altijd goed te horen. De kaarten, afkomstig van Tele Atlas, blijken zeer accuraat en helemaal up-to-date. In combinatie met de GPS-verbinding valt het toestel niet te foppen. Tijdens de demonstratierit wijken we met opzet van de voorgestelde route af. De GPS-verbinding merkt het meteen en in luttele seconden stelt de vrouwenstem een corrigerende route voor. Interessant is ook dat de gesproken informatie zich beperkt tot het minimum. Als de auto sneller gaat rijden, heeft de stem dat kennelijk in de gaten en spuit de reisinformatie ook sneller. Aan het einde van de rit blijven alleen de GPS-verbinding en de carkit in de auto achter. De pocket-pc neemt de chauffeur natuurlijk mee. Inbraakgevaar is er nauwelijks. De GPS-verbinding en de carkit zien eruit als waardeloos plastic.