Shared Services Center heeft snel strakke leiding nodig
Het SSC speelt een sleutelrol in de ‘Vernieuwing HRMstelsel Rijk’ waaraan het kabinet recent fiat gaf. Een groot deel van de administratieve en beheerstaken van de departementale P&Oafdeling wordt ondergebracht in een centrale organisatie ‘op afstand’. Deze ‘Vernieuwing’ is met een kostenraming van 150 tot 200 miljoen euro een van de grootse ‘bouwputten’ die voor de komende jaren bij het Rijk op de rol staat. Bovendien is het een gevoelige operatie. Een grote groep werknemers wordt ‘overtallig’ en allerlei managers raken ondergeschikten en bevoegdheden kwijt. Het SSC heeft dan ook een groot ‘faalrisico’. Positieve communicatie Tijdens een recente ‘openhaard bijeenkomst’ voor betrokken ambtenaren werd geconcludeerd dat positieve communicatie essentieel is om ‘weerstanden’ te overwinnen. Alle neuzen moeten dezelfde kant op en daarvoor is een strakke regie en leiderschap een voorwaarde. Aan die regie en het leiderschap leek het de afgelopen weken te ontbreken. Directeurgeneraal Personeelszaken bij BZK Martin van Rijn was de stuwende kracht, maar hij stapte over naar Volksgezondheid, kort nadat het kabinet besloot dat de plannen verder vormgegeven moesten worden. Daarna leek er sprake te zijn van een machtsvacuüm. Leveranciers, dienstverleners en departementen leken verdeeld in verschillende kampen en niemand kon, of wilde, knopen doorhakken. Plaatsvervangend kwartiermaker Anke van Heur, ouddirecteur van salarisverwerker Ivop, belegde een bijeenkomst waar een 150tal dienstverleners op afkwam, om deskundigen te werven. Inmiddels zijn zestien deskundigen aangenomen die de komende maanden met de kwartiermaker aan de slag moeten om een impactanalyse en een businessmodel op te stellen op basis waarvan het kabinet deze zomer een definitief ‘gono go’besluit kan nemen. Die zestien deskundigen zijn afkomstig van bijna evenveel bedrijven met evenzovele visies. Een van de deelnemers laat weten een ‘terugtrekoptie’ open te houden voor als deze laboratoriumopstelling ploft. Verschillende kampen De departementen zijn in verschillende kampen onder te verdelen. Sommige partijen vinden de werkwijze van Van Heur tot nu toe ‘risicomijdend en ambitieloos’. Zij zou het SSC vooral baseren op de vervanging van het salarisverwerkende systeem IPA. De keuze zou daarbij vallen op het SAPpayrollsysteem dat nu bij Financiën wordt geïmplementeerd en waarvan het intellectuele eigendom aan de staat is overgedragen. Op die manier zou een aanbesteding voor het payrollsysteem vermeden worden. Het feit dat IPA op 1 januari 2006 uit de lucht gaat, maakt dit scenario nog aannemelijker. Een jaar schaduwdraaien voor een vervangend systeem, een jaar implementeren en een Europese aanbestedingsprocedure zijn in de tussenliggende tijd nauwelijks realiseerbaar. Een zestal ‘SAPdepartementen’ zou zich in deze visie kunnen herkennen. De positie van andere departementen is minder helder. Bij Justitie lijkt oppositie aanwezig. De Dienst Justitiële Instellingen (DJI) met 19 duizend werknemers en een begroting van 1,3 miljard euro een zware stem, heeft recent minder gelukkige ervaringen met het ‘sharen van services’ en lijkt niet veel te voelen voor nieuwe experimenten. Op het ministerie van Financiën schijnt de verantwoordelijke voor de Rijksbegroting sceptisch tegenover de investeringen te staan. Kortom, als Westerhof niet flink de teugels aanhaalt zou het SSC weleens kunnen sterven in schoonheid.