Unisys neemt ‘papierverwerking’ voor banken over van Interpay

Interpay wilde van de betreffende activiteiten af omdat de te verwerken volumes aan papieren betalingsopdrachen nu al vier à vijf jaar een gestage krimp vertonen met 7 à 9 procent per jaar. Om voldoende schaalgrootte te behouden en de werkgelegenheid niet in gevaar te brengen, zou het bedrijf op de Europese markt op zoek moeten naar nieuwe opdrachtgevers. Maar dat laat zich naar het oordeel van Interpays directievoorzitter Ben Haasdijk niet verenigen met de anderhalf jaar geleden gemaakte strategische keuze voor concentratie op dienstverlening op het gebied van Europees elektronisch betalingsverkeer. Uitbouwen Unisys, dat in een aantal landen al op grote schaal voor banken papieren cheques verwerkt op basis van business process outsourcing (BPO), is van plan de van Interpay overgenomen activiteiten uit te bouwen tot een Europees centrum voor verwerking van financiële documenten. In Groot-Brittannië verwerkt Unisys op vergelijkbare basis al langer zo’n 80 procent van alle papieren cheques. De thans verworven contracten omspannen ongeveer een kwart van de in Nederland uitgeschreven papieren betalingsopdrachten. Directeur Frank Kaalen van Unisys Nederland wil met de nieuw verworven activiteiten, die gehuisvest blijven in het voormalige gebouw van de Bank/Giro-centrale in Leusden, snel meer schaalgrootte verkrijgen door aanvullende opdrachten te winnen van andere financiële dienstverleners. Kaalen ziet daarvoor drie mogelijke klantgroepen. In de eerste plaats wil hij werven onder de banken in Nederland die papieren betalingsdocumenten nu nog in eigen beheer digitaliseren. Daarbij valt te denken aan partijen als ABN-Amro, SNS, ING en Postbank. Deze bedrijven verwerken hun papieren betalingsopdrachten vooralsnog voor het merendeel in eigen beheer. Slechts enkele kleinere ’deelstromen’ belanden via een verzamelcontract bij Interpay en nu dus Unisys. Verder is Kaalen van plan ook de Europese markt in bredere zin te benaderen met zijn bancaire BPO-aanbod. Hij denkt daarbij vooral aan België, Frankrijk en Duitsland. Voor deze landen is het shared-servicesmodel voor verwerking van papieren betalingsopdrachten nog volstrekt nieuw. Tenslotte hoopt Kaalen ook groei te realiseren door andersoortige financiële documenten in service te gaan verwerken voor financiële dienstverleners. Als voorbeelden noemt hij hypotheek- en verzekeringsoffertes. Kaalen is ervan overtuigd dat in verwerking van papieren financiële documenten ook op termijn economisch exploiteerbare volumes te realiseren zijn: "Voor papieren overschrijvingsformulieren geldt dat het volume afneemt, maar ik ben ervan overtuigd dat het nooit nul wordt." Duurder Betalingsopdrachten op papier zijn voor banken een stuk duurder dan elektronisch gegenereerde betalingsopdrachten. Hoeveel Unisys een bank voor de verwerking van een papieren betalingsopdracht in rekening brengt, verschilt van geval tot geval. Afhankelijk van de aard van de documenten (geprint of handgeschreven), de contractvorm en de aangeboden volumes zal het tarief ergens tussen een euro-stuiver en een paar dubbeltjes liggen. In 2003 leverde de verwerking van 110 miljoen formulieren naar schatting zo’n 25 miljoen euro op. Dat is 10 procent van Interpays totale omzet over dat jaar. In totaal verwerkt Interpay jaarlijks meer dan 3 miljard betalings- en overboekingsopdrachten, die in toenemende mate elektronisch zijn gegenereerd. Naast overschrijvingsopdrachten die de rekeninghouder via internet of anderszins elektronisch aanmaakt zorgt vooral het pinnen en chippen voor veel transacties voor Interpay. Interpay is een gezamenlijke dochteronderneming van een aantal banken in Nederland. Sinds de deal met Unisys bedraagt de personele omvang van het bedrijf ruim 1500 FTE’s. Drie fouten per 100.000 overschrijvingen De door Unisys van Interpay overgenomen werkzaamheden betreffen in essentie de digitalisering van geprinte (Olo’s) en handgeschreven (Ola’s) overschrijvingsopdrachten. De in Leusden binnengekomen formulieren worden daartoe in eerste instantie gescand. De velden met bedragen, bankrekeningnummers en omschrijvingen worden softwarematig geïnterpreteerd. In het geval van geprinte informatie levert dat zelden moeilijkheden op. Ook handschriftherkenning gaat doorgaans heel goed, bij de velden waar het er echt om gaat heeft de computer immers alleen maar met numerieke tekens te maken. Bij een niet-herkenning door het systeem vindt een voorlegging aan twee menselijke typisten plaats. Bij overeenstemming is de zaak duidelijk en bij een meningsverschil tussen de typisten gaat het formulier naar een derde typist. Als die ook geen uitsluitsel kan geven, geldt het als onleesbaar en gaat het overschrift in print retour naar degene die hem uitschreef. Ondanks deze uitgekiende procedure blijven fouten voorkomen. De service level agreements (SLA’s) met de banken gebieden dat niet meer dan vijf op de honderdduizend betalingsopdrachten onjuist worden geïnterpreteerd. In de de praktijk wordt echter een foutincidentie van minder dan drie op de honderdduizend gerealiseerd. De door middel van OCR en handschriftherkenning verkregen informatie wordt doorgegeven aan de banken en Interpay. De originele formulieren worden, afhankelijk van het contract met de bank, gedurende een contractueel overeengekomen periode bewaard en daarna vernietigd. Sinds 1997 wordt voor de images een bewaartijd van tien jaar aangehouden.