‘Webcare’-experiment in Gelderse zorginstelling

Sensire is ontstaan door het samengaan van de Zorggroep Oost-Nederland met zorginstellingen Hameland Van Nispenhof en de stichting Sorg-Saem. Om de automatisering binnen de organisatie naar een nieuw en beter niveau te brengen, is vorig jaar het project ‘Uw Receptie’ gestart. Hiermee wordt getracht door een beter gebruik van elektronica de klantgerichtheid te verbeteren. De televisie als communicatiemiddel tussen de klant en het callcenter van Sensire is de nieuwste troef van de zorginstelling. “Kanaal 17 is Sensire.” Een eenvoudige boodschap die cliënten – geen patiënten volgens Ter Meulen – moeten onthouden wil het project Camcare een succes worden. Sensire start in juni met een pre-pilot waarbij vijf thuiszorgcliënten een webcam op hun televisietoestel krijgen. Via de camera kan de Sensire-klant eenzijdig 24 uur per dag videocontact maken met het call-centrum in Doetinchem. Van daaruit kan dan ‘face to face’ hulp worden geboden als een cliënt er om vraagt. Als voorbeeld noemt Ter Meulen een patiënt die zich benauwd voelt. “Verpleegkundigen van het call-centrum kunnen direct zien hoe zo iemand erbij zit.” Voor het einde van het jaar begint een pilot waaraan vijftig personen deelnemen. Settopbox Het bedrijf Roto Electronics ontwikkelt in het kader van Camcare een speciale settopbox. Het communicatieapparaat krijgt een ingebouwde webcam. Het televisiebeeldscherm met daaraan gekoppeld de settopbox wordt via een ISDN-verbinding in contact gebracht met het callcenter. De belcentrale heeft 120 inbelpunten, die volgens Ter Meulen uitgebreid worden naar 480, afhankelijk van de onderzoeksresultaten. “ISDN is de goedkoopste mogelijkheid omdat het de minste investering vergt bij de klant.” Gebruiksvriendelijkheid is het kernwoord in het Camcare-project. ”We zijn druk bezig een techniek te ontwikkelen die de bediening zo eenvoudig mogelijk maakt. Inloggen zal niet nodig zijn, maar we gaan ervan uit dat mensen weten hoe een afstandsbediening werkt. Uiteindelijk moet de camera wel zelf in werking worden gezet.” De keuze voor de vijf cliënten van Sensire waar de pre-pilot in juni begint, is dan ook een hele bewuste geweest. Gekozen is voor ouderen die geen angst hebben voor de huidige technieken. “Camcare moet, naast het bestaande alarmeringssysteem, een nieuwe mogelijkheid zijn om contact te maken met de zorginstelling. Het is niet zo dat mensen afhankelijk moeten worden van alleen een camera”, zegt de IT-manager. “Om mensen in de toekomst de gevraagde zorg te kunnen bieden is het gebruik van nieuwe automatiseringstechnieken onontbeerlijk. Door de vergrijzing groeit het aantal hulpbehoevenden, terwijl het aantal werkenden in de zorg alleen maar afneemt”, meent Ter Meulen. Hij haast zich te stellen dat de techniek nooit mensen zal vervangen. “We zullen met minder mensen hetzelfde werk moeten doen. Dat moet op een of andere manier opgevangen worden. We zien hier een grotere rol voor technische toepassingen.” Een tweede reden voor een toenemend gebruik van elektronica is de toekomstverwachting die Sensire heeft van haar klanten. “De huidige generatie ouderen is niet erg kapitaalkrachtig. De komende generatie heeft echter vaak een goed pensioen en kan dus extra betalen voor nieuwere diensten. Ook willen mensen langer thuis blijven wonen. Dat kan als de huidige beschikbare techniek beter wordt gebruikt.” Het geld voor het Camcare-project, waarvan het budget geheim is, zal de zorginstelling zelf ophoesten. Voor de aansluiting van een camera op een televisie wordt, net als bij het huidige telefonische alarmeringssysteem, een bijdrage van de klant gevraagd. Die zal naar verwachting niet hoog zijn omdat anders niemand het systeem zou nemen. Ter Meulen gaat er vanuit dat wanneer de proef, die loopt tot november, een succes wordt zorgverzekeraars zullen bijspringen. Het eerder gestarte automatiseringsproject Caremore, waarbij verpleegkundigen in het veld informatie doorsturen met behulp van PDA’s, is inmiddels in een tweede fase beland. Veertig verpleegkundigen hebben begin dit jaar een proef met PDA’s, de Compact Ipac’s, gehouden in de Gelderse plaatsen Vorden en Ruurlo. Met de apparaten zijn personele weekplanningen van minuut tot minuut bijgehouden en werden gesprekken met patiënten vastgelegd. Ingelogde medewerkers kunnen met de PDA’s op iedere moment van de dag beschikken over de laatste patiëntinformatie en hiermee lijkt het doorlezen van papieren dossiers verleden tijd. Nog voor de zomer begint een proef bij een groep van vierhonderd verpleegkundigen. Volgens Ter Meulen zijn er binnen ‘Uw Receptie’ ook plannen om volledige medische dossiers toegankelijk te maken middels PDA’s. Hiermee ziet het er naar uit dat het grote probleem van standaardisering in de zorg eindelijk wordt aangepakt.