Intifada tempert ingenomenheid over groei bij Aladdin

Ook nu gaat het, ondanks politieke instabiliteit en macro­economische tegenwind, niet slecht met Aladdin. De omzet groeide in 2002 met ruim 6 procent naar 50 miljoen dollar_. Het operationeel resultaat klom van 5 miljoen dollar negatief over 2001 op naar 2 miljoen dollar negatief over het afgelopen jaar. Het nettoverlies werd eveneens teruggedrongen naar 7 miljoen dollar tegen 15 miljoen een jaar tevoren. De omzet komt bij Aladdin voor het grootste deel uit verkoop van producten, dienstverlening speelt nauwelijks een rol. Na een start in hardwarebeveiliging voor software, verschuift het bedrijf z’n activiteiten de laatste tijd naar netwerk­ en databeveiliging voor bedrijven. De reden voor die verschuiving ligt voor de hand: in softwarebeveiliging gaat wereldwijd circa een half miljard om, maar in ‘enterprise security’ rouleert het honderdvoud van dat bedrag. De opvallendste oplossing die Aladdin vandaag de dag inzet voor bescherming van bedrijfsgegevens doet nog steeds een beetje denken aan ‘dongle’, die ooit het kopiëren van software moest voorkomen: een soort verloopstekker die in een van de poorten van de computer moest zitten om het programma te laten werken. Nu gaat het om een ‘USB­sleutel’ die naast extern geheugen encryptiesoftware bevat die nodig is om toegang te krijgen tot gegevens en tot het bedrijfsnetwerk. Verder is Aladdin op de markt voor digitale bedrijfsbeveiliging actief met software van het in 1998 overgenomen eSafe, waarmee aan de poorten van de onderneming wordt gewaakt tegen digitale indringers. Het opmerkelijke is dat het bedrijf pretendeert dat deze software behalve bekende virussen ook nieuwe kwaadaardige code als zodanig herkent en uitschakelt. Optimistisch Over de toekomst is Margalit dan ook optimistisch. Hij rekent, mits zich geen rampen voordoen, voor 2003 op verdere groei van de omzet en de operationele winst. Toch laat hij er geen misverstand over bestaan dat de oorlogsdreiging een negatief effect heeft op zijn bedrijf: "Onze omzet halen we slechts voor een procent of 5 uit Israël en de rest van de Arabische wereld. Dat de onrust daar de investeringen doet teruglopen heeft dus nauwelijks een effect op onze verkoopcijfers. Maar de politieke problemen veroorzaken wel degelijk een terugslag op onze prestaties elders in de wereld. Klanten in Europa en in de VS twijfelen aan de continuïteit van zo’n Israëlische leverancier. We doen er alles aan om te zorgen, en ook om te laten zien, dat we een internationale onderneming zijn die niet valt of staat met gebeurtenissen op nationaal niveau. Maar voor sommige klanten is het, naast alle sterke kanten van onze onderneming, gewoon een minpunt. Ik weet niet hoe groot de impact is, maar ik zie dat het meespeelt." Om het internationale karakter van Aladdin te onderstrepen somt Margalit op in welke landen zijn bedrijf kantoren heeft: "We hebben onderzoek en ontwikkeling voor enkele van onze producten naar de Verenigde Staten en Duitsland verplaatst. We hebben dochterbedrijven in zeven verschillende landen. De productie van onze hardware kan onmiddellijk worden op gepakt in Duitsland. Onze informatie­infrastructuur is zo ingericht dat als we ooit in Tel Aviv niet kunnen werken, we ons hoofdkantoor binnen 24 uur in München of Chicago operationeel kunnen hebben." Naast de omzetderving door de oorlogsdreiging maakt Aladdin dus extra kosten om risico’s die samenhangen met de politieke instabiliteit in Israël te minimaliseren. Door de geforceerde geografische spreiding wordt hier en daar operationeel schaalvoordeel opgeofferd en worden extra kosten gemaakt voor communicatie, transport en reizen. Hoeveel beslag dit legt op de kasstroom van zijn bedrijf, heeft Margalit nooit becijferd, maar hij bevestigt zonder aarzelen dat de invloed op het bedrijfsresultaat wel ‘substantieel’ moet zijn. De vraag of het, uit bedrijfseconomisch oogpunt, niet wijzer zou zijn het hoofdkantoor proactief naar Europa of de Verenigde Staten te verplaatsen, stuit niet op de verwachte politieke solidariteitsverklaring met zijn vaderland: "Mijn collega’s en ik hebben onze gezinnen in Israël. Ik heb vrienden in de Palestijnse gebieden. Ik blijf wachten op vrede, ook al zal die er waarschijnlijk niet komen zolang Sharon en Arafat nog in functie zijn." Afkalven Hoe zeer het wel en wee van Aladdin is verbonden met Margalits hoop op vrede, blijkt ook uit zijn teleurstelling over het afkalven van de zakelijke en collegiale betrekkingen met Palestijnse klanten en toeleveranciers: "In onze start­upjaren was het Oslo­proces op volle toeren en wij waren ervan overtuigd dat we daaraan konden bijdragen door onze producten ook onder Palestijnse IT­bedrijven, die er toen nog waren, te propageren en door gebruik te maken van Palestijnse toeleveranciers. Bedrijfseconomisch gezien legde het niet veel gewicht in de schaal. Het ging natuurlijk maar om een stuk of tien beginnende bedrijfjes. Zakelijk gezien had ik m’n verkoopinspanningen ongetwijfeld beter kunnen richten op andere ontluikende markten, zoals de voormalige Oostbloklanden, maar zaken doen met onze buren was onze manier om aan de vrede te werken. Daartoe is inmiddels geen enkele mogelijkheid meer. De Palestijnse economie is overgeschakeld naar de overlevingsmodus en daarin heeft IT geen prioriteit. Dat gaat over eten."