Windows op Intel Mac blijft tweede keuze
Apple liet in eerste instantie weten van niet, maar allerlei videofilmpjes op internet leken al snel het tegendeel aan te tonen. Onlangs maakte Apple zelf aan alle onzekerheid een eind door Boot Camp vrij te geven: (bèta)software die een aparte partitie aanmaakt voor Windows - overigens zonder de bestaande MacOS X omgeving aan te tasten - evenals een installatie-cd met stuurprogramma’s, zodat de Mac-apparatuur moeiteloos onder Windows wordt herkend. BootCamp wordt overigens vast onderdeel van Leopard, de volgende versie van het MacOS dat begin 2007 moet verschijnen. Het is niet de eerste keer dat Apple naar Windows lonkt. In een ver verleden had Apple een Mac met een pc-kaart, zodat snel tussen Windows en Mac kon worden geschakeld. Je kon via het klembord zelfs gegevens van Windows naar MacOS en vice versa kopiëren. Maar in het MacOS X-tijdperk waren Mac-gebruikers die iets met Windows wilden, weer grotendeels aangewezen op trage emulatiesoftware zoals Virtual PC. Nu kunnen ze, door bij het opstarten simpelweg de alt-knop ingedrukt te houden, kiezen tussen Windows of MacOS X. Er kleven nog wel wat bezwaren aan Boot Camp: de gebruiker heeft bijvoorbeeld een volledige versie van Windows XP SP2 nodig. Oudere Windows XP-versies werken niet, en upgrades ook niet. Omdat Macs cd’s ‘inslikken’ en ze alleen met een uitwerpknop weer verwijderd kunnen worden, moet de installatieprocedure helemaal worden doorlopen tot aan de eerste herstart. AG testte Boot Camp op een gloednieuwe MacBook, die anders dan de oudere Intel Macs (iMac, MacBook Pro en Mac Mini) geen firmware update nodig heeft om Windows te kunnen draaien. Boot Camp laat gebruikers eerst bepalen hoe groot de Windows-partitie moet worden. Aan te raden is minder dan 30 gigabyte, omdat de partitie dan als FAT32 geformatteerd kan worden, en de partitie ook zichtbaar wordt onder MacOS X. Op deze manier kunnen de bestanden onder MacOS makkelijk naar de Windows-omgeving worden gesleept. Andersom lukt overigens niet zonder speciale software, maar dat is wel zo veilig. Spyware en virussen kunnen de MacOS X-omgeving vanuit Windows dan immers ook niet aantasten. Na een herstart begint de installatieprocedure, die op een MacBook ongeveer een uur in beslag neemt. Nadat de stuurprogramma’s zijn geïnstalleerd, gedraagt de MacBook zich als op een normale Windows pc. De schermresolutie, de Ethernetpoort, WiFi, Bluetooth en audio worden moeiteloos herkend. Het externe Apple USB-modem, het draadloze toetsenbord van Apple en de ingebouwde iSight-webcam werken daarentegen niet. Aansluiting op een netwerk resulteerde echter al meteen in een hele reeks van blauwe schermen en spontane herstarts, maar nadat Windows XP alle updates had binnengehaald, leek de MacBook weer hersteld van deze hevige paniekaanval. Toch merkt de Mac gebruiker al gauw dat hij enigszins is gehandicapt. Hoewel Windows sneller is dan op een normale pc - diverse benchmarkonderzoeken lijken dit onomwonden te bevestigen - zorgt een andere toetsenbordindeling bij Macs voor irritaties. Alle functionaliteit is weliswaar beschikbaar, maar Delete, Alt-Control-Delete, en knippen en plakken vergen andere handelingen dan op een Windows-pc. En zo zijn er nog wel wat ergernissen: De tijdsaanduiding lijkt na het wisselen tussen MacOS en Windows steevast van slag (hoewel makkelijk te verhelpen), zodra een hoofdtelefoon wordt ingeplugd wordt het geluid dat uit de luidsprekers komt niet gedempt, het eurosymbool is niet vindbaar, en bij notebooks raakt de batterij sneller leeg dan onder MacOS X omdat de software het energieverbruik niet kan temperen. Maar het gros van deze problemen zou in de toekomst opgelost moeten zijn. Ook Linux-enthousiasten hebben hun favoriete besturingssysteem met behulp van Boot Camp op een Mac geïnstalleerd, maar die procedure is een stuk ingewikkelder. Wie Windows op Intel Macs wil laten draaien kan echter ook gebruik maken van een virtualisatieprogramma, zoals het onlangs geïntroduceerde Parallels. Emulatieprogramma’s zoals Virtual pc zijn traag omdat de instructies van een Windows-programma moeten worden vertaald naar een andere processoromgeving, maar op Intel Macs is van omslachtige ‘processorvertalingen’ geen sprake meer. Windows draait in virtualisatie dan ook tamelijk snel onder MacOS X, zij het wel iets trager dan via een directe installatie. Het grote voordeel is echter dat snel kan worden gewisseld van werkomgeving - in mooie animaties ook nog - en meerdere systemen naast elkaar geïnstalleerd kunnen worden, dus ook Linux of Windows 2000. Toch lijkt Parallels hoofdzakelijk interessant voor Mac-gebruikers die zo nu en dan Windows willen gebruiken. Parallels (49 dollar) herkent veel hardware (nog) niet, een probleem dat Virtual PC-gebruikers maar al te goed kennen. Ook Boot Camp is eigenlijk vooral interessant voor MacOS-gebruikers die er Windows bij willen hebben. Zij moeten zich dan wel goed realiseren dat iMacs en MacBooks niet voor dit OS zijn ontworpen.