Zelfredzaamheid netwerken staat nog in de kinderschoenen

De technologieën zijn er vooral op gericht een deel van de taken die de beheerder nu uitvoert te automatiseren en het totale beheer efficiënter te laten verlopen. Dat kan bijvoorbeeld door servers ‘zelfdiagnostiserende’ capaciteiten te geven, waardoor de server zelf storingen voorziet, meldt en eventueel verhelpt. Helemaal ideaal, maar nog grotendeels toekomstmuziek, zijn autonome netwerken, die zelf voorzien welke bandbreedte of opslagcapaciteit of extra verwerkingskracht een gebruikersorganisatie nodig heeft en dit dan ook onmiddellijk distribueren. En dat dan met zo min mogelijk ingrijpen van de beheerder. Niet alleen IBM werkt aan autonomic computing. Ook Hewlett­ Packard en Sun proberen met eigen technologieën te voldoen aan de wensen van hun klanten om het beheer van hun IT­infrastructuur te vergemakkelijken. HP geeft er een andere naam aan, maar heeft ongeveer hetzelfde doel met zijn Utility Data Center. "Klanten vinden het erg belangrijker dat het beheer beter en voor minder geld kan. Wij zelf ook, want met onze outsourcingactiviteiten hebben we daar zelf ook baat bij", verklaart Geertien Stuit, market developer manager HP Software. Grid­computing Sun introduceerde vorige maand nog een nieuwe architectuur voor data centers onder de naam N1. Evenals het Utitity Data Center van HP werkt dit eigenlijk als grid­computing, waarbij alle hard­ en software virtueel op een grote hoop wordt gegooid. Vervolgens wordt dit geheel gebruikt als een gezamenlijke bron. Zo kan er efficiënter gebruik van gemaakt worden. N1 automatiseert taken die nu nog met de hand gedaan moeten worden. Doel is beter gebruik te maken van de bestaande software en hardware door jobs te delen dwars door de systemen heen. Zowel UDC van HP als N1 van Sun zijn grotendeels opgebouwd uit bestaande softwarecomponenten. Beide bedrijven hebben ook plannen dit alles flink uit te breiden. Aad Dekkers, bij Sun verantwoordelijk voor productmarketing voor de regio Noord­Europa: "Ons doel is dit te kunnen bieden voor het beheer van de totale infrastructuur, dus ook voor de kleinere systemen." Milind Govekar, analist bij Gartner, ziet in de vergrote inspanningen op het gebied van autonoom computeren voordelen voor de klant, maar ook nadelen. "Klanten zijn er natuurlijk blij om, want ze krijgen betere gegevens voor de analyses van hun infrastructuur. Een groot voordeel is dat de gebruiker daarvoor niet meer veel extra hoeft te betalen. Voorheen moesten leveranciers daarvoor speciale agents ontwikkelen. Het scheelt de klant dus geld en tijd en onderhandelen daarover." ‘Lock in’ Maar er schuilt ook een risico in het gebruik van deze ‘tools’. Govekar: "Klanten moeten goed beseffen welke motieven de leveranciers hebben. Door klanten instrumenten te geven die op een diep niveau ingrijpen op het beheer van hun infrastructuur, kunnen leveranciers die gebruikers binden. Dan kan er sprake zijn van een ‘lock in’; ineens blijkt dan dat je maar het beste al hun spullen kunt gebruiken: software én hardware." Govekar vindt de autonome technologieën die nu voorhanden zijn vooral ‘aspirine voor beheer op laag niveau’. "Het is een goede eerste stap dat dit er nu is. Maar er is nog steeds niets voor het beheer tussen verschillende platforms over en weer, bijvoorbeeld tussen dat van Microsoft en CA. En ik zie het er op korte termijn ook niet van komen, want de leveranciers willen echt nog niet samenwerken."