Digitale dobbelsteen of intelligent omgaan met data?

De ervaring van de betrokken politiemedewerkers verdwijnt naar de achtergrond en dus zou iemand, met boevenpak vol bloedspetters, een kettingzaag en opgerold tapijt onder de arm gewoon kunnen doorlopen als de poort geen signaal geeft.

De opleiding en ervaring van agenten moeten zorgen voor een efficiënte handhaving van de wet. De maatschappij en de overheid hebben veel maatregelen genomen om te zorgen dat dit netjes gebeurt en in het algemeen hebben we vertrouwen in het traject dat in het hoofd van een agent wordt afgelegd als hij/zij een beslissing moet nemen. Een digitale dobbelsteen is misschien efficiënt maar zorgt niet voor een veiligere samenleving omdat er op geen enkele manier intelligent met input (data) wordt omgegaan.

Van overheidsmedewerkers wordt verwacht dat zij hun werk naar eer en geweten uitvoeren. Gebaseerd op feiten, ervaring en richtlijnen moeten ze beslissingen nemen over inkomen, vergunningen, boetes, vervolging en nog veel meer. Dus moeten we er voor zorgen dat de feiten waar overheidsmedewerkers mee werken betrouwbaar en actueel zijn en dat lukte in het verleden vaak niet. Daarnaast is er, door verkeerde voorlichting en onbekendheid met IT een soort nationale angst ontstaan voor algoritmes.

Allereerst die data. Dankzij nieuwe technologieën en het voortschrijdend inzicht van de overheid komt het moment dat gegevens bij de bron opgehaald kunnen worden (het project Haal Centraal) steeds dichterbij. Dit betekent dat er in de nabije toekomst één bron is waar specifieke gegevens opgehaald moeten worden (gegevens over rijtuigen bij het RDW, gegevens over rij- en vaarbewijzen bij het CBR, gegevens over inkomen en belastingen bij de Belastingdienst en details over uw bouwkavel bij het Kadaster). Geen kopieën meer, geen onjuiste of verlopen gegevens en het is precies duidelijk wie de eigenaar van bepaalde gegevens is.

Meer en meer gegevens uit verschillende bronnen kunnen dus gecombineerd worden en er kunnen beslissingen gemaakt worden op basis van deze gegevens. Daarom wordt er van alle kanten gehamerd op zeer strikte wetgeving en controles op het gebruik van deze gegevens. De vrees bestaat dat, ook ingegeven door alle ellende met de toeslagen affaire, de verkeerde mensen op verkeerde lijsten terecht kunnen komen en daar kunnen ernstige consequenties aan vast zitten. Het is natuurlijk terecht dat politieke partijen er op hameren bij de overheid dat er zeer voorzichtig omgegaan wordt met gegevens van burgers. Tegelijkertijd wil niemand dat personen of bedrijven met slechte bedoelingen misbruik maken van onze systemen en zich verrijken ten koste van ons allemaal. Iedereen die slachtoffer is van de toeslagenaffaire moet gecompenseerd worden maar personen die ten onrechte 30.000 euro claimen moeten aangepakt worden. Mensen die teveel belastinggeld betalen moeten dit terug kunnen vorderen maar mensen die geen of te weinig belasting betalen moeten aangepakt worden. Het is dus zaak dat de overheid de juiste gegevens gebruikt om, met algoritmes die gebaseerd zijn op kennis en ervaring, de juiste beslissingen te nemen.

Legacy systemen

Het verzamelen, beheren en beveiligen van massale hoeveelheden gegevens is geen sinecure maar daar hebben veel overheidsinstanties inmiddels genoeg ervaring mee. Het op een veilige, gecontroleerde en betrouwbare manier beschikbaar stellen van deze gegevens aan derden is een vak apart en dit zal voor veel overheidsinstellingen en ZBO’s nog een hele kluif worden. Tel daar het oplopende ICT personeelstekort en de onlangs gepubliceerde zorgen dat er teveel externen ingehuurd worden om complexe IT projecten te begeleiden bij op en het zal niemand verbazen dat “Haal Centraal” nog voor de nodige uitdagingen zal zorgen. Bijvoorbeeld omdat er nog veel legacy gegevens zijn die niet via de RestAPI standaard bevraagd kunnen worden is er technologie en kennis nodig om te zorgen dat ook deze gegevens op een eenvoudige manier beschikbaar gesteld worden.

Security

Natuurlijk moeten deze gegevens op een veilige en controleerbare manier aangeboden worden, niet iedereen mag alle gegevens bekijken en achteraf zal er door controlerende instanties nauwkeurig gekeken moeten kunnen worden welke gegevens door welke instanties geraadpleegd zijn. Dit kan alleen maar als alle controles en beveiligingsregels op één centrale plaats vastgelegd en afgedwongen worden. Bijkomend voordeel is dat, bij een wijziging van beleid of bij de ontdekking van een nieuwe hack-methode, aanpassingen maar op één plek gedaan hoeven worden en niet in ieder individueel programma.

Mensen of Kennis?

Zo langzamerhand dringt het besef door dat het veilig en gecontroleerd beschikbaar stellen en gebruiken van gegevens een specialisatie is. Integratiespecialisten zijn helaas moeilijk te vinden en iedere organisatie zal zich af moeten vragen of ze zelf de volledige controle willen houden op deze processen of dat ze dit uit handen gaan geven. Zo wordt het steeds meer commonplace dat het beheer van bijvoorbeeld iPaaS (integration Platform as a Service) platformen, Security/API Gateways en andere complexe oplossingen volledig over te laten aan bedrijven die daarin gespecialiseerd zijn. Ook het koppelen van systemen zodat, gebruikmakend van API’s of andere integratietechnieken, gegevens van de overheid of anderen gecombineerd en gebruikt kunnen worden in app(licatie)s is iets waar steeds vaker een beroep gedaan wordt op (externe) specialistische kennis.

Door deze kennis simpelweg onder te brengen bij derden worden er meerdere problemen opgelost: allereerst is het niet nodig om zelf specialistische teams samen te stellen, op te leiden en op hoog niveau te houden tegen hoge kosten, ten tweede kan het eigen personeel ingezet worden dáár waar ze het meeste waarde toevoegen dankzij hun specifieke kennis van de organisatie en ten derde weet u zich verzekerd van een veel hoger serviceniveau dan u ooit met eigen personeel zal kunnen bereiken.

Selectief outsourcing is natuurlijk niets nieuws. Vooral de ouderen onder ons herinneren zich het zelf uitpakken en installeren van Windows / Linux servers en de verplichting voor IT’ers om één dag per week de HelpDesk te bemannen. Allemaal zaken die we inmiddels hebben uitbesteed aan specialisten die dat veel efficiënter kunnen. Dit is een nieuwe stap waarmee we onszelf de ruimte geven om veel meer inhoudelijk met IT zaken bezig te zijn die specifiek zijn voor onze organisatie.

Tijd

Misschien dat we dan eindelijk de tijd kunnen vinden om aan politici en burgers uit te leggen wat algoritmes nu echt zijn en waarom de combinatie van accurate gegevens en slimme algoritmes kan zorgen voor een betere samenleving. Want die dobbelsteenpaal, dat is voor iedere agent het bewijs dat we geen vertrouwen hebben in haar/zijn beoordelingsvermogen en voor IT’ers het levende bewijs dat we er niet in slagen om uit te leggen dat we met de juiste data en algoritmes een bijdrage kunnen leveren aan deze betere samenleving.

Wilt u meer weten over de mogelijkheden om uw integratie initiatieven te ondersteunen? Praat eens met “The Integration People” van Enable U. Wij kunnen u op weg helpen.