Hoe houd je als vrouw in een ICT-gedreven organisatie je hoofd boven water?

We vragen het aan Roos Groen, marketing medewerker bij Enable U.

Hoe ben je begonnen bij Enable U?

Ik heb communicatie gestudeerd aan de Hogeschool Leiden. Eigenlijk wilde ik heel graag bij een reclamebureau werken en coole oneliners bedenken voor tv commercials. ‘4 uur cup-a-soup..’ dat soort leuzen. Uiteindelijk kwam ik er wel achter dat niet persé bij mij past maar de interesse voor content creëren en verschillende marketingkanalen inzetten was wel gewekt. Na mijn opleiding heb ik meerdere marketing gerelateerde functies bekleed en uiteindelijk ben ik na een online zoektocht gestuit op een vacature bij Enable U. Ik werk er nu al ruim 4 jaar met veel plezier.

Herken je het gevoel van meerdere ballen in de lucht moeten houden? Of heb je hier geen moeite mee?

Het eerste jaar van mijn ouderschap herkende ik dit ontzettend, je hebt het gevoel dat je niemand tevreden kan stellen en ik was constant aan het schipperen met de nieuwe verantwoordelijkheden naar mijn gezin, een realistische planning aanhouden en duidelijk communiceren naar mijn collega’s, de kinderopvang en mijn partner. Ik weet nog goed dat ik de eerste maanden na mijn zwangerschapsverlof het gevoel had dat ik er al een halve werkdag op had zitten voor ik mezelf had verzorgd, de kinderen had gevoed, verschoond, aangekleed, verschoond, naar de crèche had gebracht en weer op tijd terug was om een kop koffie te drinken en mijn laptop op te starten voor de eerste meeting. Er was zelfs een keer dat ik de kinderen nog niet naar de opvang had gebracht en al een meeting in moest, op hoop van zegen ben ik de call ingegaan terwijl ze naast me in de box lagen maar dat ging nog geen 5 minuten goed of ze begonnen te gillen en moest ik mezelf ver-excuseren.. Gelukkig zijn die tijden wel voorbij en kan ik nu goed inschatten hoeveel tijd het ochtend (of avond) -ritueel me kost.

Heb je een gevoel dat voor mannen of vrouwen de uitdaging wat betreft werk en gezinsleven anders is?

Gedeeltelijk wel omdat je als vrouw natuurlijk de zwangerschap anders beleeft en ook de periode hierna intens verbonden bent met je kind(eren). De vader heeft vaak nog even tijd nodig om te wennen aan dit nieuwe leven dat er ineens is. Ik kan wel zeggen dat deze verdeling -in ons geval- heel erg is bijgetrokken en dat we nu gelijk zijn in de verantwoordelijkheid van de zorg en de opvoeding. Gelukkig is er ook vanuit de overheid meer aandacht voor de rol van de vader en is hier meer mogelijk door middel van geboorteverlof en ouderschapsverlof. Mijn werkgever was hier ook erg meedenkend in. Door middel van ouderschapsverlof heb ik meerdere weken kunnen opbouwen met mijn werkzaamheden en hoefde ik pas weer 4 dagen te gaan werken toen dat mogelijk was. Natuurlijk was de overgang naar werk ook een stuk geleidelijke omdat ik voornamelijk thuis werkte in verband met COVID-19. Mijn vriend had deze luxe niet en moest meteen weer alle dagen naar zijn werk.

Wat wil je nog meegeven op het gebied van werken & gezin, internationale vrouwendag of het combineren van meerdere verantwoordelijkheden?

Ik ben heel blij dat we nu de voorzieningen én de mindset hebben dat zowel mannen als vrouwen kunnen kiezen om werk te combineren met een gezin. Voor mij en mijn leeftijdsgenoten was het niet normaal dat beide ouders werkten, we hebben nu generaties die dat wél normaal vinden en op basis daarvan als kind al andere dromen en ambities ontwikkelen. Dit is voor zowel mannen als vrouwen een positieve ontwikkeling omdat de stereotypes steeds meer zullen verdwijnen en dit je helpt om keuzes te maken die écht bij je passen.