ICT’ers blijven zitten waar ze zitten

Het natuurlijke verloop binnen ICT-bedrijven en onder de ICT’ers daarbuiten is niet erg groot. Niet omdat men minder dan een aantal jaren geleden bereid is om een andere werkgever te zoeken, maar omdat men de kans op het vinden van een andere werkgever niet erg hoog inschat. Bijna tweederde zegt dat er maar tien procent kans is dat men nog dit jaar een andere werkgever vindt. Ruim een kwart van de ICT’ers zegt nog in de huidige baan te zitten omdat er weinig kansen zijn om elders aan de slag te komen. Voor specifieke functies ligt dat percentage hoger. Bij de systeem- en netwerkbeheerders bijvoorbeeld is dat bijna veertig procent en bij de helpdeskmedewerkers eenderde. ICT’ers op zoek naar werk of een andere baan gebruiken daarbij vooral hun persoonlijke netwerk. Daarna volgen de carrieresites en de vacatures in de gedrukte media. De vacaturesites van bedrijven zijn over het algemeen het sluitstuk van hun oriëntatie op de mogelijkheden voor een andere baan. Het is niet zo dat er maar lukraak op elke vacature wordt gereflecteerd. Acht van de tien respondenten reageert negatief op de stelling: ik solliciteer op elke vacature waarvan ik denk dat ik een redelijke kans maak. Reorganisaties De ICT’ers reageren mild op de reorganisaties die in veel ICT-bedrijven of op ICT-afdelingen in andere sectoren hebben plaatsgevonden. Ze vinden over het algemeen niet dat hun baas te veel in de organisatie heeft gesneden. Uit de antwoorden op de stellingen die daarover zijn voorgelegd blijkt ook dat ze niet vinden dat hun werkgever niet hard genoeg heeft ingegrepen. Tweederde van de respondenten verwerpt die stelling. Salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden Je hebt onder ICT’ers realisten en optimisten. Als het gaat om het inschatten van de salarisontwikkeling die men dit jaar zal meemaken geeft 30 procent aan op helemaal niets te rekenen. Een iets grotere groep, 36 procent, houdt het op 1 tot 2 procent. Een kwart denkt toch nog een plus van 3 tot 5 procent te kunnen scoren. Toen we deze vraag in 2001 stelden bleken de ICT’ers nog heel wat optimistischer. Men verwachte toen een gemiddelde loonstijging van 5,4 procent. Het najaarsakkoord van regering en sociale partners heeft in elk geval de CAO-lonen bevroren. De ICT’ers die geen CAO hebben (twee op de drie) hoeven er echter niet op te rekenen dat ze daarom de loonbevriezingsdans ontspringen. Ook niet-CAO-werkgevers bevriezen hun loonniveaus. Om toch meer te kunnen gaan verdienen zijn er grofweg drie mogelijkheden; een andere baan, promotie of een extraatje als gevolg van resultaatafhankelijke beloning. En wat als het economisch weer wat beter gaat? Dan willen de ICT’ers ook weer mee delen. Pas op de plaats als het moet oké, maar als de markt weer aantrekt wil men dat terugzien in zijn beloning. Secundaire arbeidsvoorwaarden Ruim een kwart van de ICT’ers heeft het gevoel dat zijn carriere zwaar heeft geleden onder de crisis van de jaren 2001 en 2002. Ruim de helft van de respondenten heeft dat gevoel overigens helemaal niet. Het is wel duidelijk dat als gevolg van de crisis het jobhoppen en de loonsprongen van weleer tot een eind zijn gekomen. De crisis heeft er in dat opzicht voor gezorgd dat de ICT een normale sector is geworden en dat ook ICT’ers in andere economische sectoren inmiddels ‘normalere’ werknemers zijn. Hoe is het in de beleving van de ondervraagden gegaan met hun secundaire arbeidsvoorwaarden? Eenderde van de respondenten geeft aan dat ze denken dat hun secundaire arbeidsvoorwaarden zwaar onder de crisis hebben geleden, maar dat wordt niet gestaafd door de feiten ( Zie de pagina ‘Toeters en Bellen’). Maar 16 procent denkt dat men er qua secundaire arbeidsvoorwaarden dit jaar nog op vooruit zal gaan. Zorgen over verplaatsen/verdwijnen van werk Het lijkt erop dat de berichten over het verwijnen van grote aantallen ICT-banen naar lagelonenlanden de Nederlandse betrokkenen koud laat. Driekwart van de respondenten geeft aan daar niet bang voor te zijn. 12 Procent zegt zich daar wel degelijk zorgen over te maken. Natuurlijk hangt de mate waarin men zich zorgen maakt ook af van het werk dat men doet. Op management- en directieniveau maakt men zich de minste zorgen. Bij functies als applicatieontwikkelaar en helpdeskmedewerker liggen de ‘zorgscores’ hoger, maar nergens boven de 20 procent. Opgekocht/uitgeplaatst Ondanks de opmars van BPO-organisaties en shared service centres lijkt de zittende ICT-populatie ervan uit te gaan dat zij daar niet mee te maken krijgt. Bijna driekwart van de respondenten denkt niet dat zijn werk de komende jaren naar een externe marktpartij zal worden verplaatst. Daarbij maakt het nauwelijks uit op welk taak- of functieniveau men zit. Slechts 13 procent denkt dat het wel eens kan gebeuren. En als het dan toch gebeurt? Dan ziet men het wel. Er lijkt een halt gekomen aan de groei van het vakbondslidmaatschap, dat in de jaren van crisis verdubbelde van 7 naar 14 procent vorig jaar. Op dit moment geeft 15 procent van de ondervraagden aan vakbondslid te zijn.