AOL Time Warner moet in breedband
Jarenlang reikte het blikveld van AOL-oprichter Steve Case niet verder dan het zogenoemde cd-offensief: marktaandeel winnen door cd’s met AOL-software uit te delen. Dankzij deze strategie gaat nu nog altijd een kwart van de Amerikaanse bevolking via America Online internet op. Toch leverde dat maar weinig inkomsten op. De van MTV afkomstige Robert W. Pittman veranderde dat. Hij bedacht slimme constructies voor advertenties en elektronische commercie. Het geld stroomde binnen, en de waarde van het internetbedrijf op de beurs bereikte het ongelooflijke niveau van 170 miljard dollar, 50 miljard meer dan Time Warner. De nieuwe economie had de oude economie overtroefd. De wereld leek voor altijd veranderd. Drie maanden later was er van het enthousiasme al weinig meer te merken. De internetzeepbel was inmiddels gebarsten. Val Robert Pittman slaagde er niet in het tij te keren. In het tweede jaar van de fusie begon zijn gezag af te brokkelen. Zijn val werd eerder dit jaar ingezet toen AOL mede dankzij afschrijvingen een recordverlies rapporteerde van 54 miljard dollar. De afgelopen weken is nog eens duidelijk geworden dat wat AOL aan inkomsten heeft geboekt, in werkelijkheid geen inkomsten blijken te zijn. Zo verkocht AOL advertenties voor het veilinghuis eBay, maar werden de advertentieopbrengsten op de eigen balans gezet. Daarnaast betaalde AOL 9,5 miljoen dollar voor 30 miljoen dollar aan koop- en verkooprechten (warrants) van de aandelen van het softwarebedrijf PurchasePro, terwijl het verschil van 20,5 miljoen dollar als advertentie-inkomsten werd geboekt omdat PurchasePro toevallig ook advertentieruimte bij America Online kocht. Inmiddels heeft Pittman AOL verlaten en heeft de directie van Time Warner het weer voor het zeggen bij de onderneming, een opmerkelijke ommekeer. Keerzijde Toegegeven: de synergie heeft wel iets opgeleverd. Alleen al voor het weekblad Time is een miljoen abonnementen geworven via AOL. En ook prijst AOL nog altijd met grote regelmaat boeken, tijdschriften, pretparken en films van Time Warner aan. Maar al die eigen reclame heeft een keerzijde: doordat de advertentieruimte niet aan derden kan worden aangeboden, lopen de inkomsten uit advertenties drastisch terug. Grootste probleem is dat AOL al een verouderde onderneming was toen het Time Warner overnam. AOL biedt nog altijd internettoegang via de telefoon, en niet via breedband. Juist daar had Time Warner kunnen scoren door tegen betaling films of filmfragmenten of specifiek voor dit medium ontwikkelde diensten aan te bieden. AOL is er tot nu toe echter niet in geslaagd om een belangrijke speler te worden op de breedbandmarkt, zelfs niet via het kabelnet van Time Warner, dat een marktbereik heeft van hooguit 10 procent. AOL zou in navolging van AtHome inhoudelijke diensten aan breedbandaanbieders kunnen leveren, maar zolang de relatie met Time Warner blijft bestaan zal men die concurrent niet extra in het zadel willen helpen. Waarmee een belangrijke les is geleerd: infrastructuur en inhoudelijke toepassingen combineren in één onderneming werkt niet.