Carrousel-update (1)

Leeftijd: 44 Toen: Net overgestapt van het grote Pink Roccade, waar hij directeur Corporate Development was, naar de kleine internet-uitgever Gopher Publishers in Groningen. Nu: CEO bij Net Integrators in Amsterdam. Hoe dat zo? “Ik ben in april 2001 opgestapt bij Gopher.” Wat is er gebeurd? “Ik heb van november ’99 tot april 2001 bij Gopher gewerkt. Ik heb daar precies de opkomst en de ondergang van de dotcom-hype meegemaakt. Ik heb te maken gehad met twee investeringsrondes en dan krijg je automatisch ook te maken met adviseurs en commissarissen. We breidden al snel uit van 15 man personeel naar 35 man. Er werden kantoren geopend in Schotland, Los Angeles we waren bezig in Duitsland en er kwam een tweede kantoor in Nederland in Zwolle. Op een gegeven moment was er meer geld nodig, dus ging ik op zoek naar investeerders voor een derde ronde. Inmiddels zat de conjunctuur tegen en werd het zoeken bijna een dagtaak. Het schoot niet op en ik kreeg van de commissarissen te horen dat de vestigingen in het buitenland dicht moesten en dat de activiteiten van Zwolle ondergebracht moesten worden bij Groningen. Binnen een jaar waren we weer terug bij af. Ook qua personeel: aan het einde van het eerste kwartaal van 2001 werkten er weer hooguit 15 man. Terwijl de doelstelling aanvankelijk was: per jaar in drie landen vestigingen openen. Ik kreeg een aantal conflicten met de commissarissen en kon bovendien mijn ambities niet meer kwijt, dus besloot ik dat het tijd was om te gaan.” U zei twee jaar geleden “Binnen twee jaar wordt Gopher opgekocht door een groot bedrijf of we gaan naar de beurs.” En? “In december vorig jaar is het overgenomen door Quote Media. Ik heb de contacten destijds aangezwengeld, maar heb de daadwerkelijke overname helaas niet meer mee mogen maken. Wat mij betreft had het eerder mogen gebeuren.” Teleurgesteld? “Laat ik het zo zeggen: ik ben meer een bouwer dan een breker. Als ik merk dat ik niet meer kan doen waar ik goed in ben en wat ik leuk vind, dan is het tijd om te gaan. Ik had van tevoren wel gedacht dat ik langer bij Gopher zou werken. Ik blijf trouwens geloven in het concept van Gopher, ik wens ze het allerbeste toe.” En toen? “Ik heb mijn bakens verzet en ben in juli 2001 aan de slag gegaan als CEO bij Net Integrators.” Hoe bent u daar terecht gekomen? “Ik kende ze al, want ik deed zaken met ze toen ik bij Gopher werkte. Ik ben benaderd door een headhunter en heb er niet lang over na hoeven denken. Ik ben gevraagd vanwege mijn ervaring, ik heb een breed palet aan leidinggevende functies vervuld, bij grote en kleine organisaties.” Lijkt me toch iets heel anders dan uw vorige baan? “Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant zijn er ook veel parallellen: het is relatief klein, er werken jonge gemotiveerde mensen aan iets waarin ze geloven, dat was bij Gopher ook zo.” Maar het is geen spannend dotcom-bedrijf… “Nee, ik ben minder aan het pionieren, dat klopt, ja. Ik werk nu voor een softwarebedrijf dat levert aan solide bedrijven, maar we houden ons wel bezig met spannende technologie. Je leeft hier minder met de waan van de dag, er is meer zekerheid. Er zijn geen overspannen verwachtingen en het komt gewoon aan op winst maken met een gezonde bedrijfsvoering. Het gaat gelukkig weer doodgewoon om inkomsten en uitgaven en zo hoort het ook.” U klink enthousiast! “Dat ben ik ook. Een ander groot voordeel is dat ik nu veel minder hoef te reizen. Ik hoef niet meer van Silicon Valley via India weer terug naar huis. Daar is mijn gezin ook blij mee. Ik heb nu de balans tussen werk en privé gevonden en ik moet zeggen: dat voelt lekker.” Wat zijn uw sterke punten? “Ik ben een echte peoplemanager. Ik geloof in faciliterend leiderschap: het beste uit mensen halen. Daarnaast ben ik een communicator: ik kan mijn visie en de richting waar ik heen wil goed duidelijk maken aan mensen en kan me goed inleven in anderen.” Waar heeft u een hekel aan? “Vergaderen en mensen die niet eerlijk en open zijn.” Hoelang denkt u hier te blijven? “Langer dan bij Gopher. Als alles lekker blijft gaan, wil ik dit zo’n drie tot vijf jaar doen. Ik wil elke vijf jaar iets nieuws, iets spannends en innovatiefs doen. Routine is het ergste wat der is. Uiteindelijk hoop ik ooit nog eens met mijn gezin naar Spanje te worden uitgezonden, want met dat land heb ik iets. Ik ben opgegroeid in het buitenland en dat gun ik mijn kinderen ook.” Cijfer voor de afgelopen twee carrièrejaren: “Ik kom toch nog op een 8-.” Naam: Dick Westerveld Leeftijd: 48 Toen: Benoemd als algemeen directeur Hewlett-Packard Nederland, omdat die plaats vrijkwam door het vervroegd uittreden van zijn voorganger Hans van der Velde. Tot die tijd was hij directeur enterprise computing verkoopgroep van HP Nederland. Nu: Nog steeds algemeen directeur van HP Nederland. U werkt al sinds 1979 bij HP. Wordt het niet eens tijd voor iets anders? “Dat vragen de headhunters en werving- en selectiebureaus ook regelmatig aan me. Ik kijk natuurlijk wel eens om me heen, maar wat hier geboden wordt aan doorgroeimogelijkheden en spanning is voldoende.” Hoelang blijft u dit nog doen? “Ik vind dat je dit minstens drie tot vijf jaar moet doen. Het eerste jaar beschouwde ik als transitiejaar, pas vanaf vorig jaar ben ik begonnen met het daadwerkelijk vormgeven van de organisatie. Bovendien zoeken klanten continuïteit.” Wat is uw droombaan? “Ik heb het hier enorm naar mijn zin, maar mochten we uit elkaar gaan, wat ik niet op korte termijn verwacht, dan zou ik nog wel eens in de raad van bestuur van een groot Nederlands bedrijf willen zitten.” Twee jaar geleden zei u dat de grote uitdaging zou worden om HP ondanks de uiteenlopende productkolommen als één bedrijf te presenteren. Is dat gelukt? “Daar zijn we nog steeds mee bezig.Het is een ‘never ending story.’ We hebben al enorm veel bereikt op dat vlak, met name als je kijkt naar de integratie van verschillende afdelingen.” Wat waren de hoogtepunten de afgelopen twee jaar? “Het bouwen aan een hecht managementteam en het vitaliseren van de organisatie, ondersteund door het geven van een facelift aan het kantoor met meubilair dat voldoet aan alle arbo-normen. We hebben nu ook goed geoutilleerde flexplekken en we hebben de thuiswerkfaciliteiten uitgebreid.” En het dieptepunt? “Je hebt altijd van die periodes dat je te veel werkt en te weinig thuis bent. Ik zei de vorige keer al dat ik streef naar een goede balans tussen werk en privé. Maar het blijft moeilijk...” Wat vindt u van de mogelijke fusie met Compaq? “Ik hoop dat het doorgaat. Ik kijk ernaar uit, omdat ik geloof in het idee dat erachter zit: twee sterke partijen zijn sterker dan een. We worden zo veel slagvaardiger op R&D-gebied, en dat is de levensader in deze branche. Je kunt bij de consolidatieslag die de ICT-sector te wachten staat beter leidend zijn dan volgend.” Blinkt uit in: “Betrokkenheid, integriteit en teambuilding.” Slechte eigenschap: “Ik ben, net als veel andere Nederlanders, vaak te direct en dat valt lang niet altijd goed in het buitenland. Ik heb er een hekel aan als mensen heel veel woorden nodig hebben om een simpele boodschap over te brengen.” Cijfer over de afgelopen twee jaar: Ik hou het bescheiden:een zeven. Naam: Peter Latupeirissa Leeftijd: 55 Toen: Net geswitcht van Syntegra, waar hij directeur professional services was, naar directeur van Flex Information Technology. En nu? “Nog steeds directeur van Flex IT.” Nog steeds? Na twee jaar nog op dezelfde positie en dat in de ICT? “Ja, raar hè? Nee hoor, het bevalt me uitstekend. We waren de afgelopen jaren een van de snelst groeiende bedrijven van Europa. Dat is iets op trots op te zijn. Maar dat ik er nog steeds zit heeft ook te maken met de historische banden van het bedrijf. Samen met mijn vrienden Rob de Laat en Marcel Broersma ben ik ooit begonnen bij Copcom, waaruit later Syntegra is ontstaan. Op een gegeven moment besloten we voor ons zelf te beginnen en dat bevalt ons uitstekend. Het klikt gewoon.” Is het werk nog wel uitdagend? “Ja zeker! Dit wordt een cruciaal jaar voor Flex IT, dat wil ik graag meemaken. Onze ambitieuze plannen zijn nog lang niet allemaal vervuld.” Noem eens iets leuks waar u mee bezig bent? “Onlangs hebben we een geavanceerd urenregistratiesysteem ingevoerd, waarmee onze consultants op afstand via internet hun uren kunnen invullen en factureren. Iets anders is de focus op de overheid die wij hebben ingezet. Daar zit de stabiliteit. Een derde aspect is EPM (Enterprise Process Management), waarmee wij projecten hebben lopen bij onder meer Nuon en Randstad.” Wat was het hoogtepunt van de afgelopen twee jaar? “Het uitbouwen van onze regiokantoren. We zitten nu ook in Geldrop en Zwolle en vanaf april ook in Amsterdam. Verder hebben wij DTO binnengehaald als grote klant, wat ook niet mis is.” Klinkt goed. Maar er is toch ook wel iets te klagen? “Ook wij hebben last van de tegenzittende markt, daar zal ik niet omheen draaien. Wij groeien daardoor minder snel dan waarvan we een aantal jaren geleden uit waren gegaan.” Twee jaar geleden zei u jaarlijks met honderd man personeel te willen groeien. Nu telt Flex IT 450 personeelsleden en is er in het eerste kwartaal van 2002 een personeelsstop. Was u te optimistisch? “Ik weet nu dat die doelstelling te ambitieus was. Het hoeft maar even tegen te zitten met de markt en daar ga je. Maar dat wil niet zeggen dat het werk weg is. Je moet het alleen weten te vinden. Goede commerciële contacten zijn belangrijker geworden dan vroeger, want de koek wordt verdeeld over minder partijen.” Rijdt u nog steeds in die Porsche Carrera? Ja zeker, die heeft me niet in de steek gelaten. Al staat er al 80.000 kilometer op de teller, dus misschien moet ik eens gaan denken aan iets anders. Ik baal trouwens wel van het elke dag op en neer kruipen tussen Amsterdam en Rotterdam. Want wat heb je nou aan een Porsche als je in de file staat?” Waar blinkt u in uit? “Ik neem altijd een beslissing en dat doe ik meestal heel snel. Ik hou niet van oeverloos wikken en wegen en geen knopen doorhakken. Verder ben ik eerder een coach dan een directeur. Ik weet ook van vrijwel iedereen van ons personeel waar ze werken en wat ze doen. Oh ja, ik ben ook vrijwel nooit chagrijnig.” En uw slechte eigenschappen? “Ik ben dominant, ongeduldig en kan niet zo goed luisteren.” Hoelang blijft u nog? “Ik heb nog een contract tot 2004. Ik ben niet van plan om nog iets anders te gaan doen voor mijn pensioen. Ik ben nogal honkvast en onze vriendschap is de bindende factor van Flex. Het ergste dat het bedrijf zou kunnen overkomen is dan ook ruzie in de tent, al denk ik niet dat dat ooit zal gebeuren.” U zei destijds dat er bij Flex IT meer mogelijkheden zijn om te stoppen als u dat zou willen. En? Al zin om achter de geraniums te gaan zitten? “Haha… nee ik vind het nog veel te leuk om me overal mee te bemoeien hier. Maar het is een fijne gedachte dat het kan. Ik heb pas een bootje gekocht en het is toch wel lekker dat je daar straks lekker van kunt gaan genieten. Een beursgang staat nog steeds op ons netvlies. Als dat doorgaat heb je de financiële ruimte om er vervroegd (deels) uit te stappen. Maar ik denk dat mijn vrouw het nu nog niet zit zitten als ik heel de dag thuis zou zijn, haha.” Cijfer voor de afgelopen carrièrejaren: “Bij Syntegra heb ik een hoop geleerd. Zo gaf ik leiding aan de best draaiende divisie en kwam ik voor het eerst in aanraking met het directeurschap. Dat wordt een dikke 7. Mijn Flex-IT-tijd wil ik een 8 geven, omdat ik wat ik bij Syntegra geleerd heb hier in de praktijk hebben kunnen brengen en heb kunnen perfectioneren.” Naam: Paul Teuben Leeftijd: 42 Toen: Net gestopt als directeur World Online Nederland en begonnen als Chief Marketing Officer bijNedstat inDiemen. Nu: “Directeur Front- en Backoffice Bedrijf bij de Remu.” Wat? Niet meer in de ICT? “Nee, maar mijn baan heeft nogal wat ICT-componenten. En er zijn veel parallellen tussen de telecom- en energiesector.” Oh ja? “De sectoren hebben allebei te maken met privatisering. In de telecomwereld was er een monopolist – KPN – in de energiebranche gaat het om de grote drie – Nuon, Eneco en Essent en een aantal kleinere partijen als de Remu. Het veroveren van een goede positie is te vergelijken met mijn vorige baan bij de internetpoot van Versatel.” Versatel? Heeft u daar in die tussentijd ook nog gewerkt? “Ja, nadat ik weg ben gegaan bij Nedstat ben ik bij Versatel terechtgekomen. Het was mijn taak om de internetactiviteiten, waaronder de parel in de kroon Zon, naar de beurs te brengen.” Maar er kwam iets tussen... “Ja, het beursklimaat veranderde drastisch. Versatel heeft dat goed ingezien en besloten om de bedrijven weer om te bouwen naar zelfstandige bedrijven. Ik kon weer terug gaan saneren. Ik heb toen gezegd dat ik dat wilde doen, maar dat als ik daarmee klaar was ik toe was aan een andere uitdaging en uit zou gaan kijken naar een andere werkgever.” Dat was de tweede keer in nog geen twee jaar tijd. “Ja, het is allemaal anders gelopen dan ik dacht. Bij Nedstat ben ik al binnen een jaar weggegaan omdat er vier kapiteins op een schip zaten. Dat gaat nooit goed. Ik denk dat ik net iets te vroeg voor ze kwam. Maar ‘no hard feelings’, hoor. Bij Versatel was ik aangesteld om de beursgang voor te bereiden. Toen dat werd geannuleerd paste ik niet meer in het plaatje. Ik was zelf ook toe aan een nieuwe uitdaging, want ik haal mijn arbeidsvreugde uit het opbouwen van dingen en niet uit het afbreken. Het klinkt misschien egoïstisch maar in dat laatste heb ik absoluut geen zin.” Hoe bent u bij de Remu terecht gekomen? “Via een venture capital-maatschappij. Ik koos niet bewust voor de energiesector, maar ik ben blijven hangen omdat het enthousiasme van de CEO aanstekelijk werkt. Hij vroeg mij om te helpen bij het ontwikkelen van een nieuwe strategie.” Bent u nu allergisch geworden voor de ICT-sector? “Helemaal niet! Ik ben best bereid terug te keren, maar dan moet het wel om een leuke klus gaan. Als ik maar kan aanjagen, want consolideren is niets voor mij.” Waar bent u zoal verantwoordelijk voor? “De consumentenmarkt, marketing en de front- en backoffice-activiteiten – variërend van callcenters tot e-billing tot ASP’s. De komende maanden wordt hiertoe een apart bedrijf opgericht waar ik leiding aan ga geven en verhuizen er 300 man naar Houten. Blijft u nu langer dan een paar maanden? “Dat ben ik wel van plan ja. Ik denk dat ik nog een jaar of twee hier blijf. Ik ben nooit zo bezig met de volgende carrièrestap. Als ik ergens voor kies dan geef ik mij ook voor 100 procent. Helaas loopt niet alles in het leven zoals je verwacht en komt er wel eens eerder een eind aan iets dan je had verwacht. Ik moet wel zeggen dat iedereen bij mijn vorige werkgevers verstandig met de situatie is omgegaan, daar heb ik heel veel respect voor.” Als u terugkijkt naar de afgelopen twee jaar; waar bent u het meest trots op? “Dat ik de internetserviceprovider Zon van Versatel van een geldverslindend bedrijf getransformeerd heb tot een winstgevend, gezond bedrijf, samen met getalenteerde mensen om mij heen.” Wat wilt u zeker nog doen? “Samen met mijn twee dochters een manege beginnen. Lijkt me fantastisch! Ook als blijkt dat er voor mij alleen een taak weggelegd is als stallenuitmester.” En wat zou u nooit doen? “Dingen tegen mijn eigen gevoel in, hoe hoog de beloning ook zal zijn. Ik hou van openheid en laat graag het achterste van mijn tong zien. Dat verwacht ik ook van anderen. Bovendien haat ik mensen die hypes najagen en daardoor tijd stelen van elkaar.” Cijfer voor de afgelopen twee jaar: “Zeker een ruime voldoende. Er is zeker een hoop gebeurd, maar niets waarvoor ik mij schaam. Ik onthoud alleen de hoogtepunten.”