Commentaar: Privacy 2.0
Dat het privacydebat nog nauwelijks wordt gevoerd, heeft mogelijk te maken met moeheid. Moeheid, omdat de discussie al sinds decennia gevangen zit tussen twee uitersten. Aan de handhavingszijde is er de pragmatische stelling dat burgers die niets verkeerds doen ook niets te vrezen hebben. En daar tegenover de constatering dat misbruik van registratiegegevens een inherent neveneffect is van het gebruik. Het zijn - grijstonen ten spijt - analyses die al ver voor 1984 dood waren omdat ze alleen met elkaar zijn te verbinden via per definitie onbevredigende en schuivende compromissen. Wellicht is het tijd voor een fundamenteel andere invalshoek. Een invalshoek die is geïnspireerd op een maatschappelijke tendens die door de technologie zelf in een versnelling is gebracht en overtuigend laat zien dat informatiesystemen behalve centraal ook sociaal te beheren zijn. Wat krijgen we als we het open-sourceprincipe loslaten op registratie en privacy? Controlesystemen die de gecontroleerden in staat stellen de controleurs te controleren? ‘Registratie-objecten’ die elke raadpleging rapporteren aan de geregistreerde? Of burgers die hun eigen gegevens beheren, onder toezicht dat er slechts op gericht is vast te stellen of er wel of niet aan gepeuterd is? We zijn benieuwd. Rolf Zaal is redacteur van Automatisering Gids