Confl ICT: Oud zeer

De fabrikant heeft de toetsenborden weliswaar kosteloos omgeruild, maar de afnemer, een bedrijf dat pc’s assembleert en verkoopt, wilde ook een bedrag van 7500 gulden aan onkosten vergoed hebben. Dat weigerde de fabrikant, want die wilde beslist niet toegeven dat hij een slecht product geleverd had. Hij heeft de toetsenborden weliswaar omgeruild, maar de problemen lagen volgens de fabrikant aan de pc’s. De afnemer vindt het een principiële zaak want ook hij wil niet erkennen dat zijn product de oorzaak was. Een compromis om Windows dan maar de schuld te geven, werkte niet want de pc’s uit die tijd werkten nog niet met dit besturingssysteem. Toen domineerde MsDos nog.
Het werd om kort te gaan een conflict vol emoties, over een bedrag dat eigenlijk niets voorstelde. Na de rechtbank in Utrecht komt men bij het hof in Amsterdam terecht. Dat wijst op 25 mei 2001 een eindarrest in een zaak waarin partijen medio 1992 constateerden dat zij een verschil van mening hadden over 7500 gulden. De kosten van partijen zijn niet goed in te schatten. Maar de deskundige heeft voor twee rapporten en een mondelinge toelichting ruim 25.000 gulden in rekening gebracht. De advocaten en partijdeskundigen zullen ongetwijfeld een veelvoud daarvan gekost hebben. Om nog maar te zwijgen over de kosten van Harer Majesteits Overheid, die daar een aantal rechters op gezet heeft. Wanneer men destijds voor mediation gekozen zou hebben, was het probleem waarschijnlijk op een achternamiddag opgelost. Daarvan is in elk geval de afnemer, die door het hof in het gelijk werd gesteld, wel overtuigd. Want per saldo heeft zijn gelijk hem uiteindelijk hoge kosten en veel ergernis opgeleverd. Maar ja, wie had er in 1992 van mediation gehoord?