Hoop en vrees

Vanaf dag één na de speech leken de meeste analisten het er wel over eens dat Greenspan niet bepaald vrolijk gestemd was. Maar nu ze ook de tijd hebben gehad om tussen de regels door te lezen, gaan sommigen toch ‘om’. Gevoed door voorzitters van de locale vestigingen van de Fed, die kennelijk ook hun mening mogen geven over de strekking van Greenspans boodschap. Zoals bijvoorbeeld de voorzitter dan de centrale bank in Texas, die voorzichtig aangaf, dat de speech minder negatief bedoeld was dan aanvankelijk gedacht. Waarmee hij, tussen diezelfde regels door, eigenlijk ook weer te kennen gaf dat hoop op verdere renteverlaging niet gegrond was. Had het effect op de markten? Weinig. Amerikaanse macro-economische cijfers die een grote invloed hebben op het sentiment op de beurzen wereldwijd gaven daartoe ook geen aanleiding. De decembercijfers over de winkelverkopen vielen tegen en ook de industriële bedrijvigheid in diezelfde maand bleek zwak te zijn geweest. Dat was al geen oppepper voor de markten. De regen jaarcijfers die inmiddels ook weer op gang is gekomen, evenmin. Beleggers blijven zo hangen tussen hoop en vrees. En dat had effect met name op de chipsector, die vaak het eerst reageert op cijfers en sentimenten. De chipgigant Intel bijvoorbeeld heeft investeringen flink teruggeschroefd. Dat is een teken dat herstel van de sector, waar stiekem toch wel op gehoopt was, langer uitblijft. Wereldwijd gingen de chips- of daaraan gerelateerde aandelen, onderuit. In Nederland praten we dan over Besi, ASMI en ASML. Alle drie behoorden ze tot de grootste verliezers onder de hoofd- en midkapfondsen, ondanks later herstel. Meevallende cijfers van ASML konden het tij niet keren. Analisten van Insinger de Beaufort gaven zelfs een verkoopadvies en die van Merrill Lynch zagen reden hun optimistisch advies voor ASML terug te schroeven van ‘strong buy’ naar ‘buy’. Terecht of niet? Wel als de directie van het fonds zelf aangeeft dat het verwachte herstel makkelijk kan tegenvallen.