ISP’s verplichten traffic-data op te slaan is een heilloze weg

Ik denk dat zelfs George Orwell zich 20 jaar na 1984 in zijn graf zou omdraaien, als hij dit hoorde. Wat is mogelijk en wat kan niet? Wat gaat in tegen de bescherming van een ieders privacy en wat niet, en vooral: wie gaat dat betalen? Want de consequenties zijn niet gering. Alle opslag van elke klant gedurende twee jaar opslaan betekent voor elke ISP die 1 miljoen klanten heeft een opslagcapaciteit die het rekeninstituut van CERN te boven gaat: 500.000 PetaByte is daarbij een onderlimiet. Deze opslagcapaciteit is nog niet eens bij een universitair of een computerrekencentrum voor elkaar gebracht. Maar neen, de Nederlandse politici brallen maar weer voor de wind uit. Zelfs al zou deze opslagcapaciteit ergens ter wereld bestaan dan nog zou het dataverkeer daarheen, gezien de intensiteit van het internetverkeer, zorg dragen voor een congestie van het internet. Hierdoor wordt het internet feitelijk onbereikbaar voor eenieder. Elk bericht dat via het internet (IP/Ethernet, TCP/IP) verstuurd wordt, wordt opgedeeld in kleine stukjes. Deze pakketjes zijn de informatie-eenheden die over het internet hun weg weten te vinden - geholpen door protocollen als TCP. Als een ISP al deze berichten moet opslaan, krijg je een wirwar van kleine pakketjes die je uiteindelijk uit een soep van miljarden van die berichten zou kunnen toekennen aan een ander pakket, en die weer aan een ander, enzovoort. Een ISP kan niet anders dan deze pakketjes opslaan. Verwerking ervan tot een samenhangend geheel kost te veel computertijd. Vergeet niet dat er miljoenen van dat soort pakketjes per minuut voorbij komen, en niet alleen van klanten van die ISP. Het samenvoegen van deze losse pakketjes kost erg veel rekenkracht als je niet de geadresseerde bent. En mateloos veel als het om miljoenen pakketjes per minuut gaat. Bovendien moet nog onderscheid worden gemaakt tussen berichten die van klanten zijn of van derden. Deze extra opslag en rekenkracht die nodig zou moeten zijn voor onze veiligheid en tegen terroristen draagt echter op geen enkele manier bij aan de feitelijke veiligheid. Immers 99.99 procent van alle internetgebruikers surft zoals u en ik, nieuwsgierig en benieuwd naar het laatste nieuws over de Marsverkenners. Het heeft geen enkele zin informatie daarover op te slaan, maar het moet wel gebeuren. Om nog maar te zwijgen van de eindeloze reeks spamberichten die op het net zwerven. Ook die ongein moet opgeslagen worden. Wat de Europese Unie in zijn richtlijn niet regelt, is wie dit allemaal moet betalen. Want het kan toch niet zo zijn dat die 99,9 procent van de gebruikers, die geen van alle op dit soort buitenissige controles zitten te wachten, moet opdraaien voor de kosten die door derden even opgelegd worden. Dat het ministerie van Justitie bepaalde personen ook via het internet wil volgen zal door eenieder begrepen worden, maar volkomen willekeurige burgers onderwerpen aan iets dat George Orwell nog niet eens bedacht had gaat wel erg ver. Bovendien blijft de vraag: hoe staat het met de bescherming van mijn privacy? Die is in de voorgestelde opzet ver te zoeken, want de berichten zijn te herleiden tot de afzender. Waarom de privacy van miljoenen Nederlandse en Europese burgers in de waagschaal stellen, ter wille van de Amerikaanse overheid, die haar eigen ‘home- project’ al in rook zag opgaan. Rob Tito is zelfstandig consultantBijdragen in de rubriek Opinie staan los van de redactionele opvattingen van AG. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te redigeren en in te korten. Bijdragen voor de rubriek kunnen worden gestuurd aan: ag@wkths.nl onder vermelding van ‘opinie’.